CrossFit: Νέα έρευνα βάζει τη δημοφιλή προπόνηση υπό δοκιμή

Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο - σχεδόν 10 εκατομμύρια - μπορούν να μιλήσουν από πρώτο χέρι για τα οφέλη του CrossFit, αλλά πολύ μικρή επιστημονική έρευνα έχει γίνει σε αυτό το υψηλής έντασης πρόγραμμα προπόνησης ώστε να δούμε πραγματικά πόσο αποτελεσματικό είναι. Για να μετρηθεί τόσο η ένταση όσο και η θερμιδική δαπάνη αυτής της δημοφιλής μορφής προπόνησης το Αμερικανικό Συμβούλιο για την Άσκηση ® (ACE) στρατολόγησε την ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-LaCrosse να επιλέξει και να μελετήσει δύο διαφορετικές επίσημες προπονήσεις CrossFit της ημέρας (WODs) για να δουν ακριβώς πώς αυτές οι μικρές αλλά έντονες προπονήσεις πραγματικά αποδίδουν.

 
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τους John Porcari, Ph.D. και Paige Babiash, MS, προσέλαβαν 16 μέτριας έως πολύ καλής φυσικής κατάστασης άνδρες και γυναίκες ηλικίας 20-47 να συμμετάσχουν σε μελέτη CrossFit στην οποία κάθε άτομο συμπλήρωσε δύο διαφορετικές προπονήσεις, και στις οποίες ο στόχος του καθενός ήταν να ολοκληρώσει την προπόνηση μέσα στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Κάθε προπόνηση περιλάμβανε πέντε λεπτά δυναμικής προθέρμανσης, μια φάση δεξιότητας, μία προπόνηση WOD και πέντε λεπτά χαλάρωσης. Πριν από την ολοκλήρωση κάθε προπόνησης CrossFit οι συμμετάσχοντες απαιτούνταν να κάνουν πρακτική και να επιδείξουν κάθε κίνηση στους ερευνητές, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι είναι ικανοί για την κάθε μία.

 
Η 1η προπόνηση αποτελείτο από τρεις γύρους από τις ακόλουθες τρεις ασκήσεις - burpees, kettlebell swings και άλματα σε κουτί. Οι συμμετάσχοντες εκτέλεσαν 21 επαναλήψεις κάθε άσκησης για τον πρώτο γύρο, 15 επαναλήψεις κάθε άσκησης κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου, και 9 επαναλήψεις από κάθε άσκηση κατά τη διάρκεια του τρίτου γύρου. Επίσης, ανάμεσα σε κάθε άσκηση οι συμμετάσχοντες ανέβαιναν μια σκάλα. Από την άλλη πλευρά, η 2η προπόνηση αποτελείτο από μόλις δύο ασκήσεις: thrusters και έλξεις (με βοηθητικό ιμάντα), οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με την ίδια σειρά όπως και στην πρώτη.

 
Η μέτρηση των τιμών της αντιληπτής άσκησης (RPE) και του καρδιακού ρυθμού, και η χρήση μιας εξίσωσης παλινδρόμησης για τον υπολογισμό της ατομικής μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VO2 max) από την ολοκλήρωση των WODs σε ογκώδες μεταβολικά εργαλεία θα ήταν αδύνατη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η θερμιδική δαπάνη και για τις δύο WODs ήταν κατά μέσο όρο 20,5 kcal/λεπτό για τους άνδρες συμμετέχοντες και 12,3 kcal/λεπτό για τις γυναίκες . Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο χρόνος που χρειάστηκε κάθε συμμετέχοντας για να ολοκληρώσει τις WODs διέφεραν σημαντικά - κυμαινόμενος από λιγότερο από πέντε λεπτά μέχρι και ένα χρονικό διάστημα 20 λεπτών - το οποίο επηρέαζε τις μέσες τιμές για το συνολικό αριθμό των θερμίδων που καίγονταν κατά τη διάρκεια κάθε προπόνησης. Οι άνδρες , στην 1η προπόνηση (Donkey Kong) έκαψαν κατά μέσο όρο 169,9 θερμίδες, ενώ χρειάστηκαν παράλληλα ένα μέσο όρο 8:23 για να την ολοκληρώσουν, και στην 2η προπόνηση (Fran) έκαψαν κατά μέσο όρο 112,5 θερμίδες με μέσο χρόνο 5:52. Οι γυναίκες από την άλλη πλευρά ολοκλήρωσαν την Donkey Kong με μέσο χρόνο 9:08 καίγοντας κατά μέσο όρο 117,2 θερμίδες, ενώ ολοκλήρωσαν την Fran στο ίδιο μέσο χρόνο με τους άνδρες  καίγοντας κατά μέσο όρο 63,9 θερμίδες.

 
Κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου των δύο προπονήσεων CrossFit ο καρδιακός ρυθμός των συμμετεχόντων ήταν αυξημένος στο 90% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (ΜΚΣ) και αυτός διατηρήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια και των δύο προπονήσεων. Αυτός ο αριθμός βρίσκεται κοντά στην κορυφή των κατευθυντήριων γραμμών στον τομέα της φυσικής κατάστασης που προτείνει τη διατήρηση ενός εύρους από 64% έως 94% HRmax προκειμένου να βελτιωθεί η καρδιαγγειακή αντοχή. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα άτομα έφτασαν κατά μέσο όρο 80% της VO2max, το οποίο επίσης ανταποκρίνεται και υπερβαίνει τις κατευθυντήριες γραμμές – 40% έως 85% της VO2max - για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής φυσικής κατάστασης και σωματικής σύνθεσης.

 
Το συμπέρασμα είναι ότι, όπως και οι άλλες υψηλής έντασης διαλειμματικές προπονήσεις ( HIIT ), το CrossFit είναι αποτελεσματικό όσον αφορά την παροχή βοήθειας για τη βελτίωση της αερόβιας ικανότητάς ενώ καίγεται παράλληλα ένας μεγάλος αριθμός θερμίδων κατά τη διάρκεια - και όλα αυτά μέσα σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ενώ αυτή η σύντομη και αποτελεσματική προσέγγιση στην άσκηση έχει τα οφέλη της, ακριβώς όπως και κάθε υψηλής έντασης προπόνηση, το CrossFit έχει τους κινδύνους του και αυτή η έντονη μορφή προπόνησης μπορεί να μην είναι κατάλληλη για τον καθένα. Ο Dr. Porcari προειδοποιεί ότι η ένταση του CrossFit μπορεί να μην είναι κατάλληλη για όλους, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι η μορφή και τεχνική καθίσταται επιτακτική ανάγκη, όταν πρόκειται για την ασφάλεια. «Αυτό που έχουμε δει με πολλές από αυτές τις προπονήσεις είναι ότι η ταχύτητα για την ολοκλήρωση τους στο συντομότερο χρονικό διάστημα, έχει ως συνέπεια να καταρρέει η φόρμα/τεχνική σας. Πρέπει πραγματικά να είστε τεχνικά σωστοί με πολλές από αυτές τις ασκήσεις αλλιώς μπορεί να τραυματιστείτε», λέει ο Porcari. Δουλεύοντας με ένα πιστοποιημένο προσωπικό γυμναστή μπορεί όχι μόνο να σας βοηθήσει να μάθετε την κατάλληλη τεχνική, αλλά αυτός ή αυτή μπορεί επίσης να σας παρέχει με τροποποιήσεις για τις ασκήσεις που να ταιριάζουν καλύτερα στις ικανότητες της φυσικής σας κατάστασης , στους στόχους και στις ανάγκες σας.

 
Έτσι εάν σκοπεύετε να ξεκινήσετε μια προπόνηση CrossFit, βεβαιωθείτε ότι είστε προσεκτικοί όσον αφορά τη μορφή/τεχνική και εστιάστε κυρίως στην σωστή εκμάθηση των κινήσεων για κάποιο χρονικό διάστημα πριν από την εκτέλεση των προπονήσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εμπειρία της προπόνηση σας είναι τόσο ασφαλής αλλά και αποτελεσματική – ώστε βοηθώντας σας να χτίσετε και να διατηρήσετε μία fit εμφάνιση.

 
Πηγή: Acefitness.org
 
 
 

Έρπης: Όλα, όσα πρέπει να γνωρίζουμε

Υπάρχουν δύο τύποι ιού του έρπητα: Ο HSV-1, ο οποίος προκαλεί τον κοινό έρπητα που προσβάλλει συνήθως τον βλεννογόνο του στόματος και ο HSV-2, ο οποίος προσβάλλει τα γεννητικά όργανα. Όμως, και οι δύο αυτοί τύποι των ιών του έρπητα, μπορούν να προσβάλουν και οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Όταν ο έρπης προσβάλλει το στόμα, προκαλεί επώδυνες φλύκταινες( φουσκάλες), οι οποίες σχηματίζονται στα χείλη, στο στόμα η στα ούλα.
 
Πριν από την εμφάνιση αυτών των φλυκταινών, εμφανίζονται αισθήματα καψίματος ή φαγούρας στην περιοχή που έχει προσβληθεί. Ο ιός, μετά την αποδρομή της φλεγμονής και των συμπτωμάτων, παραμένει σε «νάρκη» εντός του νευρικού συστήματος, σε όλη τη διάρκεια της ζωής και αυτός είναι ο λόγος που αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά και πάλι στο ίδιο σημείο.
 
Ο έρπητας των γεννητικών οργάνων, είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται με σεξουαλική επαφή. Όπως συμβαίνει και με την προηγούμενη μορφή του έρπητα του στόματος, και αυτή η μορφή εμφανίζει επώδυνο εξάνθημα με φλύκταινες στην περιοχή των γεννητικών οργάνων ή του πρωκτού. Οι φλύκταινες ανοίγουν, δημιουργούνται ανοικτές επώδυνες πληγές που μπορεί να διαρκέσουν δύο έως τέσσερις εβδομάδες μέχρι να επουλωθούν πλήρως. Τα συμπτώματα αυτά, επανεμφανίζονται κατά τυπικό τρόπο, και ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ αυτών των υποτροπών, ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων ατόμων, αλλά ακόμα και στο ίδιο το άτομο. Πριν από μία υποτροπή, εμφανίζεται και εδώ ένα τοπικό αίσθημα καψίματος και κνησμού (φαγούρας) στην περιοχή που έχει προσβληθεί.
 
Μπορεί επίσης, με κάθε υποτροπή της νόσου, το άτομο να παρουσιάζει γενικά συμπτώματα γρίπης, όπως πυρετό, διογκωμένους λεμφαδένες, πόνους στους μύες κ.λπ.. Επίσης είναι δυνατόν, η λοίμωξη από έρπητα να μη συνοδεύεται από κανένα σύμπτωμα, ή τα συμπτώματα να είναι τόσο ήπια, ώστε η λοίμωξη να θεωρηθεί ότι οφείλεται σε άλλη αιτία. Σημειωτέον ότι, η εμφάνιση και οι υποτροπές του έρπητα, έχουν στενή σχέση με την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Άτομα τα οποία έχουν σε καταστολή το ανοσοποιητικό τους σύστημα, λόγω διαφορών λοιμώξεων, φαρμάκων, αλλά και έντονου στρες, εμφανίζουν συχνότερες και πιο μακροχρόνιες υποτροπές.
 
Ο έρπητας των γεννητικών οργάνων, μεταδίδεται μόνο με άμεση επαφή από άτομο σε άτομο. Πιστεύεται ότι το 60% των σεξουαλικώς ενεργών ενηλίκων μεταφέρουν τον ιό του έρπητα. Μία από τις αιτίες που εμφανίζεται αυτό το συνεχιζόμενο υψηλό ποσοστό λοίμωξης, είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες που έχουν μολυνθεί με το ιό  του έρπητα, δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί, διότι έχουν ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα. Σε πολλές γυναίκες, υπάρχουν «άτυπες» υποτροπές, όπου το μόνο σύμπτωμα μπορεί να είναι ελάχιστος κνησμός (φαγούρα), η ελάχιστη ελαφρά αδιαθεσία. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερο διάστημα φέρει μια γυναίκα τον ιό, τόσο λιγότερα συμπτώματα εμφανίζει στις υποτροπές.
 
 
Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα του έρπητα των γεννητικών οργάνων;
 
Τα συμπτώματα του έρπητα των γεννητικών οργάνων, είναι παρόμοια σε άνδρες και γυναίκες. Μετά από την επαφή με τον ιό, υπάρχει ένας χρόνος επώασης, ο οποίος διαρκεί τρεις έως επτά ημέρες, πριν εμφανισθεί η βλάβη. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα και ο ιός δεν μεταδίδεται σε άλλα άτομα. Μια υποτροπή αρχίζει συνήθως εντός δύο εβδομάδων από την αρχική λοίμωξη και εκδηλώνεται με αίσθημα καψίματος ή κνησμού, που ακολουθείται από ερυθρότητα του δέρματος της περιοχής. Τελικά σχηματίζεται μια φλύκταινα, η οποία εξελίσσεται σε πληγή, η οποία που θα διαρκέσει από επτά ημέρες έως δύο εβδομάδες.
 
Η μετάδοση της λοίμωξης είναι εξαιρετικά μεγάλη, από τη στιγμή που εμφανίζεται ο κνησμός( φαγούρα) μέχρι τη στιγμή που θα έχει επουλωθεί πλήρως η πληγή, συνήθως μέσα σε χρονικό διάστημα δύο έως τεσσάρων εβδομάδων.
 
Όμως, όπως τονίστηκε  και προηγουμένως, τα άτομα μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στους σεξουαλικούς συντρόφους τους, ακόμα και όταν υπάρχει πλήρης απουσία οποιουδήποτε συμπτώματος. Σε μερικές γυναίκες, το μόνο σημείο του έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορεί να είναι μια φλεγμονή στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας (τραχηλίτις). Γυναίκες που πάσχουν από έρπητα των γεννητικών οργάνων, μπορεί να εμφανίζουν πόνο κατά την ούρηση, μαζί με λοίμωξη και φλεγμονή της ουρήθρας (ουρηθρίτιδα).
 
Όσον αφορά την θεραπεία, θα πρέπει να τονιστεί ότι δεν υπάρχει απόλυτη θεραπεία, αλλά τα φάρμακα που υπάρχουν, εμποδίζουν το ιό να πολλαπλασιασθεί και επιπλέον μειώνουν κατά πολύ την ένταση και τη διάρκεια των συμπτωμάτων. Μολονότι υπάρχουν σκευάσματα για τοπική εφαρμογή, επάνω στις πληγές, είναι γενικά πολύ λιγότερο αποτελεσματικά από τα φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, ενδοφλέβια.
 
 
Πηγή: Ygeiaonline.gr
 
 
 
  • Κατηγορία Υγεία
Ετικέτες

Θυρεοειδής αδένας: Οι λειτουργίες και οι παθήσεις του

του Νικόλα Γεωργιακώδη

 

«Πήρα εύκολα βάρος γιατί έχω πρόβλημα με τον θυρεοειδή», «Είμαι πολύ νευρικός λόγω θυρεοειδή», «Τρώω και δεν παίρνω ούτε κιλό. Φταίει ο θυρεοειδής μου». Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει τις παραπάνω φράσεις από φίλους ή γνωστούς. Οι παθήσεις του θυρεοειδή αδένα είναι αρκετά συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια και αν και οι πιο πολλοί γνωρίζουμε για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τις διαταραχές στην λειτουργία του, πολλές φορές τα συμπτώματα αργούν να γίνουν αντιληπτά.

 

Ένας αδένας «φρουρός»…

 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ποια είναι η λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, τι «παράγει» και ποιος ο ρόλος του στον οργανισμό μας;

Ο θυρεοειδής αδένας έχει σχήμα πεταλούδας (θυρεού για την ακρίβεια, γι’ αυτό και ονομάστηκε έτσι τον 17ο αιώνα), βάρος λίγο μεγαλύτερο από ένα βερίκοκο και βρίσκεται στη μέση του λαιμού μας. Παράγει τρεις βασικές και πολύ σπουδαίες για τον οργανισμό ορμόνες: τη θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3) και την καλσιτονίνη. Η καλσιτονίνη κατέχει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στον οργανισμό μας, ενώ οι ορμόνες Τ3 και Τ4 έχουν άμεση επίδραση στη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού, στην ωρίμανση του σκελετού, στο βάρος του σώματος, στην έμμηνο ρύση, στη σύλληψη και στη φυσιολογική εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Για τη σύνθεση των θυροειδικών ορμονών απαραίτητο στοιχείο είναι το Ιώδιο, η έλλειψη του οποίου οδηγεί μοιραία σε μειωμένη παραγωγή ορμονών.

 

… και οι παθήσεις του

 

Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός. Στην πρώτη περίπτωση, ο αδένας υπερλειτουργεί με υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών και στη δεύτερη υπολειτουργεί με μειωμένη έκκριση ορμονών.

 

Ο υπερθυρεοειδισμός, όπως αναφέρει ο κ. Αναστάσιος Σπαντιδέας, Παθολόγος εμφανίζεται σε δύο μορφές. Η πρώτη είναι η τοξική διάχυτος βρογχοκήλη ή όπως είναι και πιο ιατρικά γνωστή, νόσος του Graves ή νόσος του Basedow, όπου όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και η τοξική οζώδης βρογχοκήλη όπου στο θυρεοειδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι που υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες.

 

«Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα γυναίκες και οι κλινικές του εκδηλώσεις ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου», αναφέρει ο κ. Σπαντιδέας. «Στις πιο σοβαρές μορφές το άτομο παραπονείται για νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και εύκολη κόπωση, αϋπνίες, ταχυκαρδία και εύκολο λαχάνιασμα ή καρδιακές αρρυθμίες που ο ασθενής τις περιγράφει σαν προκάρδιους κτύπους και σταμάτημα της ανάσας. Παράλληλα, ο ασθενής έχει εξάψεις και δεν ανέχεται τη ζέστη, η όρεξή του είναι αυξημένη και, ενώ τρώει συνήθως πολύ, χάνει βάρος και αδυνατίζει», προσθέτει. Άλλα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι οι πόνοι στα κόκκαλα, το τρέμουλο στα δάχτυλα όταν αυτά είναι τεντωμένα και η προπέτεια των οφθαλμών (τα μάτια «πετάγονται» λίγο προς τα έξω), η οποία παρουσιάζεται πιο συχνά σε νεαρά άτομα.

 

Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με ειδικές εξετάσεις αίματος όπου προορίζονται οι θυρεοειδικές ορμόνες οι οποίες και μας δίνουν πληροφορίες για τη λειτουργική κατάσταση του θυρεοειδούς αδένα. Η αντιμετώπισή του πάλι, γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή. Τέλος, η θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή είτε, τέλος, με χειρουργική αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του θυρεοειδούς.

 

Όσον αφορά τον υποθυρεοειδισμό, αυτός μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής (βλάβη του ίδιου του αδένα) είτε δευτεροπαθής (βλάβη στην υπόφυση η οποία παράγει την TSH, μια ορμόνη η οποία «διεγείρει» τον θυρεοειδή ώστε να παράξει τις ορμόνες του). «Τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις του υποθυρεοειδισμού είναι συνάρτηση της βαρύτητας του αλλά και της ηλικίας του ασθενούς», λέει ο κ. Σπαντιδέας. «Έτσι στους ενήλικες η νόσος επικρατεί συνήθως στις γυναίκες και εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, με μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, με δυσκοιλιότητα, με αύξηση του βάρους και με δέρμα ξερό και άγριο», προσθέτει.

 

«Για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού, ο προσδιορισμός των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοτρόπου ορμόνης σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς είναι συνήθως αρκετά», αναφέρει σχετικά ο κ. Σπαντιδέας, ενώ όσον αφορά την θεραπεία της πάθησης αυτή συνίσταται στην εφ’ όρου ζωής χορήγηση από το στόμα σε χάπι της ορμόνης που λείπει.

 

Θυρεοειδής και σωματικό βάρος

 

Πώς συνδέεται η λειτουργία του θυρεοειδή με την αύξηση ή μείωση του σωματικού μας βάρους; Μήπως εν τέλει είναι μια δικαιολογία για να γλιτώσουμε από της τύψεις των έξτρα κιλών; «Ο θυροειδής είναι ο ρυθμιστής του μεταβολισμού, αλλά και της διάθεσής μας. O υποθυροειδισμός μπορεί να προκαλέσει προσθήκη σωματικού βάρους, και να μειώσει τον μεταβολισμό, αλλά και μέσω της επίδρασής του στην ψυχολογία να κάνει έναν άνθρωπο λιγότερο κινητικό», αναφέρει ο κ. Ανδρέας Ζουρδός, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος και προσθέτει:

 

«Ο υποθυροειδισμός όταν είναι αδιάγνωστος, δηλαδή όταν το άτομο δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ενώ έχει την πάθηση, μπορεί να δυσκολέψει την απώλεια λίπους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι την καθιστά αδύνατη. Πάντως, η αλήθεια είναι πως ο υποθυροειδισμός είναι σχετικά σπάνια πάθηση, ενώ η μεγάλη πρόσληψη θερμίδων σε συνδυασμό με καθιστική ζωή είναι πολύ πιο συχνή και συνεπώς πιο πιθανή».

http://www.in2life.gr

 

του Νικόλα Γεωργιακώδη «Πήρα εύκολα βάρος γιατί έχω πρόβλημα με τον θυρεοειδή», «Είμαι πολύ νευρικός λόγω θυρεοειδή», «Τρώω και δεν παίρνω ούτε κιλό. Φταίει ο θυρεοειδής μου». Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει τις παραπάνω φράσεις από φίλους ή γνωστούς. Οι παθήσεις του θυρεοειδή αδένα είναι αρκετά συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια και αν και οι πιο πολλοί γνωρίζουμε για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τις διαταραχές στην λειτουργία του, πολλές φορές τα συμπτώματα αργούν να γίνουν αντιληπτά. Ένας αδένας «φρουρός»… Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ποια είναι η λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, τι «παράγει» και ποιος ο ρόλος του στον οργανισμό μας; Ο θυρεοειδής αδένας έχει σχήμα πεταλούδας (θυρεού για την ακρίβεια, γι’ αυτό και ονομάστηκε έτσι τον 17ο αιώνα), βάρος λίγο μεγαλύτερο από ένα βερίκοκο και βρίσκεται στη μέση του λαιμού μας. Παράγει τρεις βασικές και πολύ σπουδαίες για τον οργανισμό ορμόνες: τη θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3) και την καλσιτονίνη. Η καλσιτονίνη κατέχει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στον οργανισμό μας, ενώ οι ορμόνες Τ3 και Τ4 έχουν άμεση επίδραση στη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού, στην ωρίμανση του σκελετού, στο βάρος του σώματος, στην έμμηνο ρύση, στη σύλληψη και στη φυσιολογική εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Για τη σύνθεση των θυροειδικών ορμονών απαραίτητο στοιχείο είναι το Ιώδιο, η έλλειψη του οποίου οδηγεί μοιραία σε μειωμένη παραγωγή ορμονών. … και οι παθήσεις του Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός. Στην πρώτη περίπτωση, ο αδένας υπερλειτουργεί με υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών και στη δεύτερη υπολειτουργεί με μειωμένη έκκριση ορμονών. Ο υπερθυρεοειδισμός, όπως αναφέρει ο κ. Αναστάσιος Σπαντιδέας, Παθολόγος εμφανίζεται σε δύο μορφές. Η πρώτη είναι η τοξική διάχυτος βρογχοκήλη ή όπως είναι και πιο ιατρικά γνωστή, νόσος του Graves ή νόσος του Basedow, όπου όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και η τοξική οζώδης βρογχοκήλη όπου στο θυρεοειδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι που υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες. «Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα γυναίκες και οι κλινικές του εκδηλώσεις ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου», αναφέρει ο κ. Σπαντιδέας. «Στις πιο σοβαρές μορφές το άτομο παραπονείται για νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και εύκολη κόπωση, αϋπνίες, ταχυκαρδία και εύκολο λαχάνιασμα ή καρδιακές αρρυθμίες που ο ασθενής τις περιγράφει σαν προκάρδιους κτύπους και σταμάτημα της ανάσας. Παράλληλα, ο ασθενής έχει εξάψεις και δεν ανέχεται τη ζέστη, η όρεξή του είναι αυξημένη και, ενώ τρώει συνήθως πολύ, χάνει βάρος και αδυνατίζει», προσθέτει. Άλλα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι οι πόνοι στα κόκκαλα, το τρέμουλο στα δάχτυλα όταν αυτά είναι τεντωμένα και η προπέτεια των οφθαλμών (τα μάτια «πετάγονται» λίγο προς τα έξω), η οποία παρουσιάζεται πιο συχνά σε νεαρά άτομα. Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με ειδικές εξετάσεις αίματος όπου προορίζονται οι θυρεοειδικές ορμόνες οι οποίες και μας δίνουν πληροφορίες για τη λειτουργική κατάσταση του θυρεοειδούς αδένα. Η αντιμετώπισή του πάλι, γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή. Τέλος, η θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή είτε, τέλος, με χειρουργική αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του θυρεοειδούς. Όσον αφορά τον υποθυρεοειδισμό, αυτός μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής (βλάβη του ίδιου του αδένα) είτε δευτεροπαθής (βλάβη στην υπόφυση η οποία παράγει την TSH, μια ορμόνη η οποία «διεγείρει» τον θυρεοειδή ώστε να παράξει τις ορμόνες του). «Τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις του υποθυρεοειδισμού είναι συνάρτηση της βαρύτητας του αλλά και της ηλικίας του ασθενούς», λέει ο κ. Σπαντιδέας. «Έτσι στους ενήλικες η νόσος επικρατεί συνήθως στις γυναίκες και εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, με μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, με δυσκοιλιότητα, με αύξηση του βάρους και με δέρμα ξερό και άγριο», προσθέτει. «Για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού, ο προσδιορισμός των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοτρόπου ορμόνης σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς είναι συνήθως αρκετά», αναφέρει σχετικά ο κ. Σπαντιδέας, ενώ όσον αφορά την θεραπεία της πάθησης αυτή συνίσταται στην εφ’ όρου ζωής χορήγηση από το στόμα σε χάπι της ορμόνης που λείπει. Θυρεοειδής και σωματικό βάρος Πώς συνδέεται η λειτουργία του θυρεοειδή με την αύξηση ή μείωση του σωματικού μας βάρους; Μήπως εν τέλει είναι μια δικαιολογία για να γλιτώσουμε από της τύψεις των έξτρα κιλών; «Ο θυροειδής είναι ο ρυθμιστής του μεταβολισμού, αλλά και της διάθεσής μας. O υποθυροειδισμός μπορεί να προκαλέσει προσθήκη σωματικού βάρους, και να μειώσει τον μεταβολισμό, αλλά και μέσω της επίδρασής του στην ψυχολογία να κάνει έναν άνθρωπο λιγότερο κινητικό», αναφέρει ο κ. Ανδρέας Ζουρδός, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος και προσθέτει: «Ο υποθυροειδισμός όταν είναι αδιάγνωστος, δηλαδή όταν το άτομο δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ενώ έχει την πάθηση, μπορεί να δυσκολέψει την απώλεια λίπους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι την καθιστά αδύνατη. Πάντως, η αλήθεια είναι πως ο υποθυροειδισμός είναι σχετικά σπάνια πάθηση, ενώ η μεγάλη πρόσληψη θερμίδων σε συνδυασμό με καθιστική ζωή είναι πολύ πιο συχνή και συνεπώς πιο πιθανή».

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/health/article/251641/thyreoeidhs-adenas-oi-leitoyrgies-kai-oi-pathhseis-toy.html
Πηγή: www.in2life.gr
του Νικόλα Γεωργιακώδη «Πήρα εύκολα βάρος γιατί έχω πρόβλημα με τον θυρεοειδή», «Είμαι πολύ νευρικός λόγω θυρεοειδή», «Τρώω και δεν παίρνω ούτε κιλό. Φταίει ο θυρεοειδής μου». Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει τις παραπάνω φράσεις από φίλους ή γνωστούς. Οι παθήσεις του θυρεοειδή αδένα είναι αρκετά συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια και αν και οι πιο πολλοί γνωρίζουμε για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τις διαταραχές στην λειτουργία του, πολλές φορές τα συμπτώματα αργούν να γίνουν αντιληπτά. Ένας αδένας «φρουρός»… Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ποια είναι η λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, τι «παράγει» και ποιος ο ρόλος του στον οργανισμό μας; Ο θυρεοειδής αδένας έχει σχήμα πεταλούδας (θυρεού για την ακρίβεια, γι’ αυτό και ονομάστηκε έτσι τον 17ο αιώνα), βάρος λίγο μεγαλύτερο από ένα βερίκοκο και βρίσκεται στη μέση του λαιμού μας. Παράγει τρεις βασικές και πολύ σπουδαίες για τον οργανισμό ορμόνες: τη θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3) και την καλσιτονίνη. Η καλσιτονίνη κατέχει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στον οργανισμό μας, ενώ οι ορμόνες Τ3 και Τ4 έχουν άμεση επίδραση στη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού, στην ωρίμανση του σκελετού, στο βάρος του σώματος, στην έμμηνο ρύση, στη σύλληψη και στη φυσιολογική εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Για τη σύνθεση των θυροειδικών ορμονών απαραίτητο στοιχείο είναι το Ιώδιο, η έλλειψη του οποίου οδηγεί μοιραία σε μειωμένη παραγωγή ορμονών. … και οι παθήσεις του Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός. Στην πρώτη περίπτωση, ο αδένας υπερλειτουργεί με υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών και στη δεύτερη υπολειτουργεί με μειωμένη έκκριση ορμονών. Ο υπερθυρεοειδισμός, όπως αναφέρει ο κ. Αναστάσιος Σπαντιδέας, Παθολόγος εμφανίζεται σε δύο μορφές. Η πρώτη είναι η τοξική διάχυτος βρογχοκήλη ή όπως είναι και πιο ιατρικά γνωστή, νόσος του Graves ή νόσος του Basedow, όπου όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και η τοξική οζώδης βρογχοκήλη όπου στο θυρεοειδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι που υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες. «Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα γυναίκες και οι κλινικές του εκδηλώσεις ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου», αναφέρει ο κ. Σπαντιδέας. «Στις πιο σοβαρές μορφές το άτομο παραπονείται για νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και εύκολη κόπωση, αϋπνίες, ταχυκαρδία και εύκολο λαχάνιασμα ή καρδιακές αρρυθμίες που ο ασθενής τις περιγράφει σαν προκάρδιους κτύπους και σταμάτημα της ανάσας. Παράλληλα, ο ασθενής έχει εξάψεις και δεν ανέχεται τη ζέστη, η όρεξή του είναι αυξημένη και, ενώ τρώει συνήθως πολύ, χάνει βάρος και αδυνατίζει», προσθέτει. Άλλα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι οι πόνοι στα κόκκαλα, το τρέμουλο στα δάχτυλα όταν αυτά είναι τεντωμένα και η προπέτεια των οφθαλμών (τα μάτια «πετάγονται» λίγο προς τα έξω), η οποία παρουσιάζεται πιο συχνά σε νεαρά άτομα. Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με ειδικές εξετάσεις αίματος όπου προορίζονται οι θυρεοειδικές ορμόνες οι οποίες και μας δίνουν πληροφορίες για τη λειτουργική κατάσταση του θυρεοειδούς αδένα. Η αντιμετώπισή του πάλι, γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή. Τέλος, η θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή είτε, τέλος, με χειρουργική αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του θυρεοειδούς. Όσον αφορά τον υποθυρεοειδισμό, αυτός μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής (βλάβη του ίδιου του αδένα) είτε δευτεροπαθής (βλάβη στην υπόφυση η οποία παράγει την TSH, μια ορμόνη η οποία «διεγείρει» τον θυρεοειδή ώστε να παράξει τις ορμόνες του). «Τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις του υποθυρεοειδισμού είναι συνάρτηση της βαρύτητας του αλλά και της ηλικίας του ασθενούς», λέει ο κ. Σπαντιδέας. «Έτσι στους ενήλικες η νόσος επικρατεί συνήθως στις γυναίκες και εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, με μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, με δυσκοιλιότητα, με αύξηση του βάρους και με δέρμα ξερό και άγριο», προσθέτει. «Για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού, ο προσδιορισμός των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοτρόπου ορμόνης σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς είναι συνήθως αρκετά», αναφέρει σχετικά ο κ. Σπαντιδέας, ενώ όσον αφορά την θεραπεία της πάθησης αυτή συνίσταται στην εφ’ όρου ζωής χορήγηση από το στόμα σε χάπι της ορμόνης που λείπει. Θυρεοειδής και σωματικό βάρος Πώς συνδέεται η λειτουργία του θυρεοειδή με την αύξηση ή μείωση του σωματικού μας βάρους; Μήπως εν τέλει είναι μια δικαιολογία για να γλιτώσουμε από της τύψεις των έξτρα κιλών; «Ο θυροειδής είναι ο ρυθμιστής του μεταβολισμού, αλλά και της διάθεσής μας. O υποθυροειδισμός μπορεί να προκαλέσει προσθήκη σωματικού βάρους, και να μειώσει τον μεταβολισμό, αλλά και μέσω της επίδρασής του στην ψυχολογία να κάνει έναν άνθρωπο λιγότερο κινητικό», αναφέρει ο κ. Ανδρέας Ζουρδός, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος και προσθέτει: «Ο υποθυροειδισμός όταν είναι αδιάγνωστος, δηλαδή όταν το άτομο δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ενώ έχει την πάθηση, μπορεί να δυσκολέψει την απώλεια λίπους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι την καθιστά αδύνατη. Πάντως, η αλήθεια είναι πως ο υποθυροειδισμός είναι σχετικά σπάνια πάθηση, ενώ η μεγάλη πρόσληψη θερμίδων σε συνδυασμό με καθιστική ζωή είναι πολύ πιο συχνή και συνεπώς πιο πιθανή».

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/health/article/251641/thyreoeidhs-adenas-oi-leitoyrgies-kai-oi-pathhseis-toy.html
Πηγή: www.in2life.gr
του Νικόλα Γεωργιακώδη «Πήρα εύκολα βάρος γιατί έχω πρόβλημα με τον θυρεοειδή», «Είμαι πολύ νευρικός λόγω θυρεοειδή», «Τρώω και δεν παίρνω ούτε κιλό. Φταίει ο θυρεοειδής μου». Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει τις παραπάνω φράσεις από φίλους ή γνωστούς. Οι παθήσεις του θυρεοειδή αδένα είναι αρκετά συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια και αν και οι πιο πολλοί γνωρίζουμε για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τις διαταραχές στην λειτουργία του, πολλές φορές τα συμπτώματα αργούν να γίνουν αντιληπτά. Ένας αδένας «φρουρός»… Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ποια είναι η λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, τι «παράγει» και ποιος ο ρόλος του στον οργανισμό μας; Ο θυρεοειδής αδένας έχει σχήμα πεταλούδας (θυρεού για την ακρίβεια, γι’ αυτό και ονομάστηκε έτσι τον 17ο αιώνα), βάρος λίγο μεγαλύτερο από ένα βερίκοκο και βρίσκεται στη μέση του λαιμού μας. Παράγει τρεις βασικές και πολύ σπουδαίες για τον οργανισμό ορμόνες: τη θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3) και την καλσιτονίνη. Η καλσιτονίνη κατέχει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στον οργανισμό μας, ενώ οι ορμόνες Τ3 και Τ4 έχουν άμεση επίδραση στη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού, στην ωρίμανση του σκελετού, στο βάρος του σώματος, στην έμμηνο ρύση, στη σύλληψη και στη φυσιολογική εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Για τη σύνθεση των θυροειδικών ορμονών απαραίτητο στοιχείο είναι το Ιώδιο, η έλλειψη του οποίου οδηγεί μοιραία σε μειωμένη παραγωγή ορμονών. … και οι παθήσεις του Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός. Στην πρώτη περίπτωση, ο αδένας υπερλειτουργεί με υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών και στη δεύτερη υπολειτουργεί με μειωμένη έκκριση ορμονών. Ο υπερθυρεοειδισμός, όπως αναφέρει ο κ. Αναστάσιος Σπαντιδέας, Παθολόγος εμφανίζεται σε δύο μορφές. Η πρώτη είναι η τοξική διάχυτος βρογχοκήλη ή όπως είναι και πιο ιατρικά γνωστή, νόσος του Graves ή νόσος του Basedow, όπου όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και η τοξική οζώδης βρογχοκήλη όπου στο θυρεοειδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι που υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες. «Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα γυναίκες και οι κλινικές του εκδηλώσεις ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου», αναφέρει ο κ. Σπαντιδέας. «Στις πιο σοβαρές μορφές το άτομο παραπονείται για νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και εύκολη κόπωση, αϋπνίες, ταχυκαρδία και εύκολο λαχάνιασμα ή καρδιακές αρρυθμίες που ο ασθενής τις περιγράφει σαν προκάρδιους κτύπους και σταμάτημα της ανάσας. Παράλληλα, ο ασθενής έχει εξάψεις και δεν ανέχεται τη ζέστη, η όρεξή του είναι αυξημένη και, ενώ τρώει συνήθως πολύ, χάνει βάρος και αδυνατίζει», προσθέτει. Άλλα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι οι πόνοι στα κόκκαλα, το τρέμουλο στα δάχτυλα όταν αυτά είναι τεντωμένα και η προπέτεια των οφθαλμών (τα μάτια «πετάγονται» λίγο προς τα έξω), η οποία παρουσιάζεται πιο συχνά σε νεαρά άτομα. Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με ειδικές εξετάσεις αίματος όπου προορίζονται οι θυρεοειδικές ορμόνες οι οποίες και μας δίνουν πληροφορίες για τη λειτουργική κατάσταση του θυρεοειδούς αδένα. Η αντιμετώπισή του πάλι, γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή. Τέλος, η θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή είτε, τέλος, με χειρουργική αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του θυρεοειδούς. Όσον αφορά τον υποθυρεοειδισμό, αυτός μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής (βλάβη του ίδιου του αδένα) είτε δευτεροπαθής (βλάβη στην υπόφυση η οποία παράγει την TSH, μια ορμόνη η οποία «διεγείρει» τον θυρεοειδή ώστε να παράξει τις ορμόνες του). «Τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις του υποθυρεοειδισμού είναι συνάρτηση της βαρύτητας του αλλά και της ηλικίας του ασθενούς», λέει ο κ. Σπαντιδέας. «Έτσι στους ενήλικες η νόσος επικρατεί συνήθως στις γυναίκες και εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, με μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, με δυσκοιλιότητα, με αύξηση του βάρους και με δέρμα ξερό και άγριο», προσθέτει. «Για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού, ο προσδιορισμός των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοτρόπου ορμόνης σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς είναι συνήθως αρκετά», αναφέρει σχετικά ο κ. Σπαντιδέας, ενώ όσον αφορά την θεραπεία της πάθησης αυτή συνίσταται στην εφ’ όρου ζωής χορήγηση από το στόμα σε χάπι της ορμόνης που λείπει. Θυρεοειδής και σωματικό βάρος Πώς συνδέεται η λειτουργία του θυρεοειδή με την αύξηση ή μείωση του σωματικού μας βάρους; Μήπως εν τέλει είναι μια δικαιολογία για να γλιτώσουμε από της τύψεις των έξτρα κιλών; «Ο θυροειδής είναι ο ρυθμιστής του μεταβολισμού, αλλά και της διάθεσής μας. O υποθυροειδισμός μπορεί να προκαλέσει προσθήκη σωματικού βάρους, και να μειώσει τον μεταβολισμό, αλλά και μέσω της επίδρασής του στην ψυχολογία να κάνει έναν άνθρωπο λιγότερο κινητικό», αναφέρει ο κ. Ανδρέας Ζουρδός, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος και προσθέτει: «Ο υποθυροειδισμός όταν είναι αδιάγνωστος, δηλαδή όταν το άτομο δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ενώ έχει την πάθηση, μπορεί να δυσκολέψει την απώλεια λίπους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι την καθιστά αδύνατη. Πάντως, η αλήθεια είναι πως ο υποθυροειδισμός είναι σχετικά σπάνια πάθηση, ενώ η μεγάλη πρόσληψη θερμίδων σε συνδυασμό με καθιστική ζωή είναι πολύ πιο συχνή και συνεπώς πιο πιθανή».

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/health/article/251641/thyreoeidhs-adenas-oi-leitoyrgies-kai-oi-pathhseis-toy.html
Πηγή: www.in2life.gr
  • Κατηγορία Υγεία

10 Λάθοι στο γυμναστήριο και πώς να αποφεύγονται

Υπερβολική προπόνηση, καθόλου ξεκούραση.

Ειδικά οι αρχάριοι ενθουσιάζονται όταν ξεκινάνε και πιέζονται καθημερινά και αυτό τους φτάνει σε υπερκόπωση και μη μυϊκή ανάπτυξη. Ιδανικός συνδιασμός είναι η προπόνηση και ξεκούραση δυό μέρες τη βδομάδα για μυική ανάκαμψη. Η ξεκούραση είναι πολύ βασικό κομμάτι του γενικού προγράμματος προπόνησης και πρέπει να δίνεται μεγάλη έμφαση σ αυτό.

 

Αντιγραφή προγράμματος από πιο έμπειρους.

Πολύ κοινό λάθος να αντιγράφει κάποιος έναν πιο έμπειρο γυμνασμένο, όμως το σώμα του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικό και ανταποκρίνεται διαφορετικά σε κάθε ερέθισμα, είναι γνωστό ότι ένα πρόγραμμα που δουλεύει άψογα σε έναν σωματότυπο σε άλλον δε κάνει την ίδια δουλειά. Ιδανικό: προσαρμόζουμε σε συνεργασία με το γυμναστή το πρόγραμμα μας ανάλογα τις ανάγκες του σώματος μας.

Ίδιο πρόγραμμα συνέχεια.

Πολύ κοινό λάθος, το να μην αλλάζουμε ποτέ ή να αλλάζουμε το πρόγραμμα μας μια ,δυο φορές το χρόνο δε βοηθάει το σώμα μας να εξελιχθεί. Το σώμα συνηθίζει γρήγορα στο ίδιο πρόγραμμα ασκήσεων , επιβαρύνσεων ,ρυθμού ,προσαρμόζεται σε αυτό και φτάνει σε πλατό και δεν αναπτύσσεται άλλο. Ιδανικό: η αλλαγή τακτικά συνίσταται κάθε 5,6 βδομάδες ,εξαρτάται και το επίπεδο του αθλούμενου ,ώστε να ξεκολλήσει από τα συνηθισμένα να πάρει νέα ερεθίσματα και να ξεπεράσει το κάθε πλατό που έφτασε και να αναπτυχθεί.

 

Προπόνηση χωρίς την απαιτούμενη διατροφή.

Αυτά πάνε μαζί, υπάρχουνε κανόνες που αν δεν ακολουθήσει κάποιος δε θα πετύχει τους στόχους του, η αφοσίωση στην ισορροπημένη διατροφή εκτός από την προπόνηση θα καλύψει όλες τις ανάγκες που υπάρχουν μετά την προπόνηση και τις ανάγκες να ανταπεξέλθει στην επόμενη προπόνηση.

 

Αερόβια χωρίς σταματημό και χωρίς ασκήσεις ενδυνάμωσης.

Δείτε τους μαραθωνοδρόμους, θέλετε να είστε τόσο αδύνατοι? Δε νομίζω, οι πιο πολλοί θέλουνε να χάσουνε το λίπος, αλλά να έχουνε και σφιχτούς μύες. Πώς γίνεται αυτό? Μα με συνδυασμό αερόβιας, άσκηςεις με αντιστάσεις , διατροφής. Γι αυτό ελαττώστε λίγο το διάδρομο και ασχοληθείτε και με ασκήσεις ενδυνάμωσης 3 φορές τη βδομάδα από 30-45 λεπτά και θα δείτε θεαματικές αλλαγές.

Απογοήτευση-Ψυχολογικός τομέας.

Πολλοί ειδικά αρχάριοι ξεκινάνε με πολύ ενθουσιασμό και μόλις περνάει συνήθως ένας μήνας και δε βλέπουνε κάποια μεγάλη αλλαγή η οποία βέβαια είναι αδύνατη να γίνει τόσο γρήγορα απογοητεύονται και τα παρατάνε, πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Η γυμναστική θέλει χρόνια αφοσίωση και μαγικά δε γίνονται σε ένα μήνα, πρέπει να εξοπλιστείτε με υπομονή και να αντέξετε κάθε απογοήτευση που μπορεί να έχετε το πρώτο διάστημα και σιγά σιγά τα αποτελέσματα θα έρθουνε.

Γυμναστική ένα μήνα πριν τη παραλία.

Μεγάλο λάθος που κάνει πολύς κόσμος, θυμάται να γυμναστεί το Μάιο για να βγει με άψογη σιλουέτα στη παραλία, κάτι που δεν είναι εφικτό βέβαια. Η γυμναστική είναι τρόπος ζωής και είναι ανάγκη να ενταχθεί όλο το χρόνο και όχι για ένα μήνα πριν το καλοκαίρι.

Γυμναστική μόνο με βάρη χωρίς αερόβια και διατάσεις.

Οκ θα πετύχετε θεαματική αύξηση μυικότητας μαζί με διατροφή βέβαια, αλλά τι γίνεται με την αντοχή και την εύλιγισια? Η καρδιαγγειακή άσκηση βοηθάει στη γρηγορότερη αιμάτωση των μυών και στην καλύτερη φυσική κατάσταση. Επίσης η αποφυγή των διαστάσεων μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς στη διάρκεια της άσκησης. Ιδανικό: 10 λεπτά προθέρμανση και 5 λεπτά διατάσεις πριν την προπόνηση με αντιστάσεις και 10 λεπτά αποθεραπεία στο τέλος σε διάδρομο, ποδήλατο κτλ. Καλό είναι να εφαρμόζονται τις μέρες ξεκούρασης επίσης διατάσεις.

Γυμναστική χωρίς χρονόμετρο ή με πολλά κιλά.

Σίγουρα έχετε δει τύπους που κάνουν μια άσκηση και μετά μιλάνε ένα τέταρτο ή τύπους που σηκώνουνε ένα σωρό κιλά χωρίς σωστή τεχνική, σίγουρα μ αυτό τον τρόπο δε θα καταφέρετε τίποτα και με τα πολλά κιλά θα τραυματιστείτε κιόλας. Η σωστή εκτέλεση των ασκήσεων είναι θέμα χρόνου και τεχνικής καθαρά παρά υπέρ φόρτωσης πολλών κιλών και επίσης το ανάλογο διάλλειμα ανάμεσα στις ασκήσεις παίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάκαμψη και σωστή εκτέλεση. Ο πιστοποιημένος και έμπειρος γυμναστής και μόνο θα σας βγάλει το κατάλληλο πρόγραμμα με τους απαιτούμενους χρόνους και την σωστή εκτέλεση και ανάλογη επιβάρυνση.

Και τέλος πολλοί κοιλιακοί για μείωση του λίπους στην κοιλιά.

Αν κάνω 300 κοιλιακούς θα φανούνε οι κοιλιακοί μου? Όχι! Η εμφάνιση των κοιλιακών είναι καθαρά θέμα διατροφής και μόνο διατροφής. Όσους κοιλιακούς και να κάνετε και επίσης όση αερόβια άσκηση και να κάνετε αν τρώτε junk food δε θα φανούνε ποτέ, εννοώ δε θα φύγει ποτέ το στρώμα λίπους που τους καλύπτει ώστε να αναδειχθούνε οι γυμνασμένοι κοιλιακοί.

Γι αυτό όταν νιώθετε ότι έχετε κολλήσει και δε βλέπετε τα αποτελέσματα που επιθυμείτε αναρωτηθείτε τί από τα παραπάνω δε κάνετε σωστά και σε συνεργασία με τον γυμναστή σας αλλάξτε το.

 

 

 

  • Κατηγορία Άσκηση

Ποια είναι τα σωστά ρούχα για το γυμναστήριο;

Ξεχάστε τα ασφυκτικά εφαρμοστά κορμάκια και τις μπλούζες με τα βαθιά ντεκολτέ που μπορεί να έχετε δει στις ταινίες. Στο γυμναστήριο πάμε για να γυμναστούμε και όχι για πασαρέλα, γι' αυτό και πρέπει να φοράμε ρούχα όσο το δυνατόν πιο άνετα στις κινήσεις. Ένα φαρδύ βαμβακερό T-Shirt κι ένα βαμβακερό κολλάν είναι ότι πρέπει για γυμναστική, ενώ καλό είναι να φοράτε ειδικά, αθλητικά σουτιέν από απορροφητικό υλικό ώστε να συγκρατούν σωστά το στήθος και να απορροφούν τον πολύ ιδρώτα. Aν θέλετε κάτι πιο στυλάτο, γιατί όπως και να το κάνουμε γυναίκες είμαστε, οι περισσότερες εταιρείες αθλητικών ρούχων έχουν πλέον ειδικές συλλογές για τις γυναίκες που αθλούνται, με φόρμες, κορμάκια, μπλούζες, κολάν, σουτιέν κλπ από ειδικά απορροφητικά υλικά τελευταίας τεχνολογίας και με ασυναγώνιστες γραμμές και θηλυκά πάτερν. Όσον αφορά τα παπούτσια, επιλέξτε ένα ζευγάρι αθλητικών με σόλα (όχι αερόσολα) 2-3εκ. ώστε να σας κρατά στη σωστή στάση και κλίση και να προστατεύει το σώμα.

http://www.queen.gr

 

 

 
  • Κατηγορία Άσκηση

Αποκτήστε όγκο οχι λίπος ... sos συμβουλές για κορμί φέτες!

Είναι ώρα να σταματήσεις να παίρνεις λίπος κάθε φορά που θες να πάρεις όγκο! Μάθε πώς να χειρίζεσαι τη διατροφή σου και κέρδισε όγκο χωρίς να προσθέτεις άχρηστο λίπος.

 Όλοι οι bodybuilders θέλουν να αποκτήσουν όγκο. Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς στην επιθυμία τους να αποκτήσουν όγκο τρώνε παραπάνω από ότι πρέπει και καταλήγουν  να παχαίνουν.  Προφανώς αυτή δεν είναι η συνταγή για την επιτυχία. Αν θες πραγματικά να κερδίσεις στο επόμενο show, η ώρα για να το κάνεις είναι στην offseason περίοδο.

Θα χρειαστεί να προσθέσετε όσο το δυνατόν περισσότερο μέγεθος γίνεται, διατηρώντας παράλληλα το λίπος υπό έλεγχο, το να προσπαθείς να χάσεις 20kg πριν από ένα διαγωνισμό δεν είναι η καλύτερη στρατηγική. Θα πρέπει να περιορίσεις την πρόσληψη θερμίδων για πάρα πολύ καιρό για να μπορέσεις να ξεφορτωθείς όλο αυτό το πάχος, και έτσι αναπόφευκτα θα χάσεις και λίγο από τους μύες που τόσο πολύ προσπάθησες για να αποκτήσεις.

 

 Υπάρχει μία απλή λύση σε αυτό το πρόβλημα. Μειώστε τις θερμίδες. Πολύ αθλητές δεν κόβουν ποτέ τις θερμίδες στο φόβο μην χάσουν όλο αυτό τον πολυπόθητο όγκο που έχουν αποκτήσει. Το σκεπτικό του «πρέπει να τρως πολύ για να αποκτήσεις όγκο» είναι συνήθως μια δικαιολογία για να τρως ανεξέλεγκτα.  Φυσικά δεν είναι όλες οι ανησυχίες σχετικά με το κόψιμο των θερμίδων λανθασμένες, γιατί αν αυτό γίνει πολύ απότομα και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα η πρόοδος θα μειωθεί. Αλλά για να κρατήσεις το λίπος υπό έλεγχο είναι απαραίτητο να μειώσεις τις θερμίδες.

 

Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για διαγωνισμό δίαιτας αλλά για συστηματική και καλοσχεδιασμένη μείωση και αύξηση των θερμίδων, η οποία θα σε βοηθήσει να παίρνεις όγκο σταδιακά και διατηρεί το λίπος του σώματος στο ελάχιστο. Όταν κάνεις δίαιτα οι 2 πρώτες εβδομάδες είναι οι πιο εύκολες. Χάνεις λίπος εύκολα και δεν χάνεις μυϊκό ιστό ή δύναμη. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν οι θερμίδες και οι υδατάνθρακες είναι υψηλά οι ορμόνες που καίνε το λίπος είναι επίσης σε υψηλά επίπεδα.

 

Μια από αυτές  τις ορμόνες είναι η T3. Η Τ3 είναι μια θυρεοειδής ορμόνη που βοηθάει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος. Βοηθάει τα κύτταρά σου να λαμβάνει τους υδατάνθρακες που καταναλώνεις και να τους μετατρέπει σε ενέργεια και θερμότητα. Αυτό σημαίνει ότι όταν τα επίπεδα Τ3 είναι υψηλά, οι θερμίδες είναι πιθανότερο να χρησιμοποιούνται σαν ενέργεια παρά να αποθηκεύονται σα λίπος. Όταν δεν λαμβάνονται αρκετές θερμίδες από τον οργανισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα το σώμα θα προσπαθήσει να διατηρήσει την ενέργειά του ρίχνοντας τα επίπεδα του Τ3, επιτρέποντας σε λιγότερες θερμίδες να χρησιμοποιούνται σαν ενέργεια και σαν θερμότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι bodybuilders παραπονιούνται ότι κρυώνουν.

 

Μια άλλη ορμόνη που βοηθάει στη διατήρηση της ενέργεια είναι η λεπτίνη. Η λεπτίνη αυξάνει τη θερμογένεση αντιδρώντας με το νευρικό σύστημα. Η Λεπτίνη συνεργάζεται με το κεντρικό νευρικό σύστημα για να ελέγξει την όρεξη για φαγητό. Όταν τα επίπεδα λεπτίνης είναι υψηλά φαίνεται ότι το σώμα σου δε χρειάζεται να καταναλώσει περισσότερες θερμίδες. Παρ ’όλα αυτά τα επίπεδα λεπτίνης τείνουν να αυξάνονται και να μειώνονται ανάλογα με το σωματικό λίπος, μπορεί να προκληθεί  αυξομείωση όταν παρατηρούνται αυξομειώσεις στις θερμίδες που καταναλώνεις. 

 

 Όταν χάνεις θερμίδες το σώμα δεν αντιδρά άμεσα για να προσαρμόσει το μεταβολισμό σου. Επομένως για τις  πρώτες δύο βδομάδες ο μεταβολισμός σου λειτουργεί με τους ίδιους υψηλούς ρυθμούς με τα επίπεδα Τ3 και λεπτίνης να παραμένουν επίσης υψηλά. Αυτό σου επιτρέπει να χάσεις πολύ λίπος χωρίς να χρειάζεται να μειώσεις τις θερμίδες σου σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Μετά από 2 περίπου εβδομάδες το σώμα σου θα προσαρμοστεί και το να χάνεις με τον ίδιο ρυθμό θα είναι αδύνατο.

 

 Εάν έκανες δίαιτα θα συνέχιζες να χάνεις κιλά με μικρότερο ρυθμό, αλλά πρόκειται για περίοδο αποχής από την προπόνηση και όχι απώλειας βάρους αυτός δεν είναι ο πρωταρχικός σκοπός. Ο σκοπός σου είναι να κρατήσεις υπό έλεγχος το βάρος σου, ενώ συνεχίζεις να κερδίζεις όγκο, επομένως θα θέλεις να επαναφέρεις τις θερμίδες σου προτού συμβεί η αλλαγή στο μεταβολισμό σου. Με αυτό τον τρόπο μπορείς να συνεχίσεις να δυναμώνεις και να κερδίζεις μυϊκό ιστό χωρίς να αυξάνεται το λίπος σου.

 

 Οι περισσότεροι bodybuilders φοβούνται να μειώσουν τις θερμίδες που καταναλώνουν για να μην διακόψουν την αύξηση των μυών. Εκτός από το γεγονός ότι το να παραμείνεις στεγνός κατά την περίοδο αποχής σε βοηθάει στο να είσαι στεγνός και κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού οι μειωμένες θερμίδες επίσης σε βοηθούν στο να χτίσεις τους μύες σου. Όταν μειώνεις τις θερμίδες σου μόνο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα οι αναβολικές σου ορμόνες όπως η τεστοστερόνη και η αυξητική ορμόνη παραμένουν υψηλές.

 

 Επίσης, μια μείωση υδατανθράκων κατά τη διάρκεια των περιόδων που λαμβάνεις χαμηλές θερμίδες μπορεί ακόμα και να οδηγήσει σε αύξηση  του επιπέδου αυξητικής ορμόνης εξαιτίας στα χαμηλωμένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αυτή η αποχή δεν πρέπει να είναι μεγάλης διάρκειας γιατί μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της απόδοσης των μυών.

 

Για να δημιουργήσεις τη δική σου offseason διατροφή με αυξομειώσεις στις θερμίδες πρέπει πρώτα να ορίσεις ένα επίπεδο διατήρησης του επιπέδου θερμίδων. Αυτό πρέπει να είναι ένα επίπεδο θερμίδων που σου επιτρέπει να διατηρήσεις το βάρος σου. Ο μεταβολισμός διαφέρει από άτομο σε άτομο. Δύο άτομα με ακριβώς το ίδιο βάρος μπορεί να έχουν τελείως διαφορετικό επίπεδο διατήρησης, επομένως μπορεί να σου πάρει λίγο χρόνο για να βρεις τη δική σου ισορροπία. Όταν θα ορίσεις τελικά τα επίπεδα θερμίδων που χρειάζεσαι για να διατηρηθείς θα επιθυμείς να λάβεις περίπου 400-600 θερμίδες παραπάνω.

 

Το χρονικό διάστημα που θα πρέπει να είναι σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο θερμίδων εξαρτάται από τον  ατομική μεταβολικό ρυθμό. Εάν έχει την τάση το σώμα σου να αποθηκεύει λίπος εύκολα δεν πρέπει να παραμείνεις σε αυτή τη φάση για μεγάλο διάστημα. Πρέπει επίσης να κάνεις την περίοδο μειωμένων θερμίδων  λιγότερο από 2 εβδομάδες. Ένα τελευταίο σημείο που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η ποσότητα πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λίπους που θα πρέπει να αποτελούν τις θερμίδες σου. Δυστυχώς, δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα αυτό δεδομένου ότι μερικοί άνθρωποι μεταβολίζουν διαφορετικά τους υδατάνθρακες κτλ από άλλους.

 

Οι πρωταθλητές κρίνονται στην περίοδο αποχής. Είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν σοβαρά την περίοδο αποχής που φτάνουν στην κορυφή.  Δε μπορείς να αλλάξεις τα γενετικά σου χαρακτηριστικά ούτε το πόσο έχεις προπονηθεί στο παρελθόν, αλλά στο bodybuilding υπάρχουν δύο πράγματα που μπορείς να ελέγξεις: (1) πόσο σκληρά προπονείσαι και (2) πόσο έξυπνα προπονείσαι.

 

Ακολουθώντας αυτό το πρόγραμμα θα έχεις το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και στις δύο κατηγορίες.

http://www.fitness365.gr

 

1ο Πανελλήνιο Κύπελλο Downhill Open

1ο Πανελλήνιο Κύπελλο Downhill Open - Τελετή Απονομής Κυπελλούχων 2013 - Γράφεται ιστορία

 

Στον ιστορικό πολυχώρο Ρομάντσο το Σάββατο, 25/1/2014, θα παιχτεί το τελευταίο επεισόδιο του πρώτου Πανελληνίου Κυπέλλου DH Open σε μια εκδήλωση γιορτή! Εκεί θα βραβευθούν όλοι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της προηγούμενης χρονιάς και θα μαζευτούμε να τους χειροκροτήσουμε! Μετά την απόλυτα επιτυχημένη αγωνιστική χρονιά ήρθε η ώρα να βραβευτούν οι κορυφαίοι! Μάλιστα όχι σε μια κρύα και τυπική εκδήλωση, αλλά σε ένα πραγματικό downhillάδικο party.

Οι πόρτες του πολυχώρου ΡOMANTΣΟ στο κέντρο της Αθήνας θα ανοίξουν στις 19:30 και στις 20:00 θα ξεκινήσει η τελετή απονομής. Θα βραβευθούν με εντυπωσιακά κύπελλα οι πρώτοι έξι της βαθμολογίας από την κατηγορία Elite, οι τρεις πρώτοι από την κατηγορία Junior και Master, καθώς και ο ταχύτερος Veteran, αλλά και η καλύτερη γυναίκα. Τέλος θα απονεμηθεί πλακέτα στην καλύτερη πίστα κατάβασης του θεσμού.

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η πρεμιέρα της ταινίας [R]evolution του κινηματογραφιστή Μανώλη Αρμουτάκη από την Κρήτη. Μια μοναδική προβολή, της πρώτης ελληνικής ταινίας που αφορά στην ελληνική Downhill σκηνή και περιλαμβάνει υπέροχα πλάνα από κάθε αγώνα του Κυπέλλου. Μετά την προβολή της ταινίας, περνάμε όλοι στο μπαρ του Ρομάντσο για ένα γερό after party μέχρι το πρωί με DJ set από τον Junior SP! Θα είμαστε όλοι εκεί, θα περάσουμε καλά και θα γράψουμε ιστορία!

Από τις 30/1/2014 η ταινία [R]evolution θα είναι διαθέσιμη στο www.redbull.gr. Μείνετε συντονισμένοι!

 

 

http://www.sportygossip.com/

 

 

  • Κατηγορία Bicycle

Χαλάρωση στα μπράτσα; Ποιες ασκήσεις να κάνεις!

Η αναγνώστριά μας έχει πρόβλημα με τα χαλαρά της μπρατσάκια και η Ελένη Πετρουλάκη Ivic τις προτείνει θαυματουργές ασκήσεις!
Θα ήθελα να μου προτείνετε κάποιες ασκήσεις για τη χαλάρωση στα μπράτσα. Έχω πολύ χαλαρά μπράτσα χωρίς να έχω μεγάλες αυξομειώσεις βάρους. Ευχαριστώ.

Σε πολλές γυναίκες τα χαλαρά μπράτσα, ιδίως το κάτω μέρος, είναι ένα πρόβλημα που εντείνεται ιδιαίτερα με το πέρασμα των χρόνων. Δύο είναι οι κύριες αιτίες που ευθύνονται για αυτό το πρόβλημα και αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα.

Η πρώτη και η πιο βασική είναι, όπως ίσως γνωρίζεις, το περίσσιο βάρος και δυστυχώς το κάτω μέρος από τα μπράτσα είναι μία από τις αγαπημένες λιποαποθήκες του σώματος. Αυτονόητο είναι λοιπόν ότι μια διατροφή κατάλληλη για μείωση του σωματικού λίπους είναι απαραίτητη. Η δεύτερη αιτία είναι η έλλειψη γυμναστικής στον τρικέφαλο. Ο μυς αυτός δύσκολα ασκείται με τις καθημερινές κινήσεις και χρειάζεται να τον γυμνάζουμε μία με δύο φορές την εβδομάδα με ειδικές ασκήσεις.!

Θα σου προτείνω τις παρακάτω κυριες ασκήσεις τρικεφάλων:

Εκτάσεις τρικέφαλου καθιστές: Κάθισε σε μία καρέκλα. Σήκωσε το ένα χέρι πάνω από το κεφάλι, λυγισμένο, με το βαράκι να βρίσκεται στο ύψος περίπου του σβέρκου.  Με το άλλο χέρι πιάσε το εσωτερικό του μπράτσου και ακινητοποίησε το. Τεέντωσε το χέρι και φέρε το βαράκι προς τα πάνω. Επίστρεψε αργά στην αρχική θέση, ελέγχοντας την κίνηση. Εκπνοή κατά την προσπάθεια, εισπνοή κατά την επάνοδο στην αρχική θέση.

Βυθίσεις τρικέφαλων: Ακούμπησε τις παλάμες σε μία καρέκλα ή μια γερή προεξοχή. Στήριξε στα χέρια και στις πτέρνες. Διατήρησε τον κορμό ίσιο και το κεφάλι ψηλά. Λύγισε ελαφρά τα χέρια βυθίζοντας τον κορμό κάθετα προς τα κάτω.
 
 
 
  • Κατηγορία Άσκηση

Τι παθαίνει κανείς όταν καπνίζει πριν τον ύπνο...

Μέχρι τώρα ξέραμε τις θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό. Το τσιγάρο είναι υπεύθυνο για χίλια μύρια κακά, που ξεκινάνε από το έμφραγμα και καταλήγουν στους καρκίνους διαφόρων μορφών. Τώρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα καταστρέφει και κάτι άλλο. Τον ήρεμο ύπνο...

Οι καπνιστές κοιμούνται λιγότερες ώρες και κάνουν γενικά χειρότερο ύπνο, σε σχέση με όσους δεν καπνίζουν, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα. Μια άλλη αμερικανική μελέτη ανακάλυψε ότι οι καπνιστές που έχουν πάθει καρκίνο των πνευμόνων, έχουν κατά μέσο όρο δεκαπλάσιες γενετικές μεταλλάξεις στους όγκους τους, σε σχέση με όσους ποτέ δεν είχαν καπνίσει.

Οι γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Στέφαν Κορς της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Charite του Βερολίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βιολογίας του εθισμού "Addiction Biology", μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα.

Όπως διαπιστώθηκε, το 17% των καπνιστών κοιμούνταν λιγότερο από έξι ώρες κάθε βράδυ και το 28% ανέφεραν διαταραχές κατά τον ύπνο τους. Τα αντίστοιχα σαφώς χαμηλότερα ποσοστά για τους μη καπνιστές ήσαν 7% και 19%.

«Η μελέτη αναδεικνύει για πρώτη φορά την αυξημένη πιθανότητα διαταραχών στον ύπνο των καπνιστών σε σύγκριση με τους μη καπνιστές», δήλωσε ο Στέφαν Κορς. Πάντως η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι είναι το κάπνισμα που ευθύνεται άμεσα για τα προβλήματα του ύπνου, καθώς οι καπνιστές συνήθως έχουν κι άλλες συνήθειες που δεν τους βοηθούν να κοιμηθούν, όπως να βλέπουν έως αργά τηλεόραση ή να μην ασκούνται αρκετά σωματικά.

Όμως οι Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η νικοτίνη έχει τη δική της ευθύνη, καθώς διεγείρει τον οργανισμό. «Αν κανείς καπνίζει και δυσκολεύεται να κοιμηθεί, έχει ένα ακόμα λόγο να το κόψει», ανέφερε ο Γερμανός επικεφαλής της έρευνας. Παλαιότερες έρευνες έχουν συσχετίσει τον ελλιπή ή κακό ύπνο με άλλα προβλήματα υγείας, όπως την παχυσαρκία, το διαβήτη και την καρδιοπάθεια.

Στη δεύτερη έρευνα, οι αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γουίλσον της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Cell" (Κύτταρο), διαπίστωσαν ότι οι καρκινοπαθείς με όγκο στους πνεύμονες και ιστορικό καπνίσματος έχουν δέκα φορές περισσότερες μεταλλάξεις στον όγκο τους σε σχέση με τους καρκινοπαθείς που ποτέ δεν υπήρξαν καπνιστές.

«Αποτέλεσε έκπληξη που είδαμε τόσες περισσότερες μεταλλάξεις. Η ανακάλυψη έρχεται να ενισχύσει το παλαιό μήνυμα: Μην καπνίζετε», τόνισε ο Ρίτσαρντ Γουίλσον.

http://www.iatropedia.gr

 

  • 0
  • Κατηγορία Health
  • Γράφτηκε από

Kαροτοσαλάτα με φιστίκι Αιγίνης και πορτοκάλι

                  του Γιάννη Λουκάκου
                   
                   
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ΓΙΑ 4 ΜΕΡΙΔΕΣ

                     ΥΛΙΚΑ

  •            Για την καροτοσαλάτα
    • 500 γρ. καρότο, χοντροτριμμένο στον τρίφτη
    • 75 γρ. σταφίδα μαύρη
    • 90 γρ. φιστίκι Αιγίνης
    • 10 γρ. τσάιβς, ψιλοκομμένο
    • 5 γρ. μάραθος, τα φυλλαράκια
    • 8 γρ. μαϊντανός, ψιλοκομμένος
    • 65 γρ. φινόκιο, κομμένο σε λεπτές φέτες στο μαντολίνο
    • 75 γρ. πορτοκάλι, φιλέτο
    • 25 γρ. χυμός λεμονιού
    • 75 γρ. χυμός πορτοκαλιού
    • 65 γρ. ελαιόλαδο
    • αλάτι
    • ΕΚΤΕΛΕΣΗ

      Μουσκεύουμε τις σταφίδες σ' ένα μπολ με ζεστό νερό για λίγα λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν, και τις σουρώνουμε.

      Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά της σαλάτας, εκτός από τα φιστίκια, αλατίζουμε και δοκιμάζουμε.

      Αφήνουμε τη σαλάτα να μαριναριστεί για μία ώρα, προσθέτουμε τα φιστίκια και τη σερβίρουμε.

    •  

      http://www.yiannislucacos.gr

       

       

Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS