Τα άτομα που υποφέρουν από αϋπνία, αγωνίζονται να βρουν μια καλή νυχτερινή ανάπαυση. Μπορεί να υποφέρουν από δυσάρεστες καταστάσεις, παραμένοντας άυπνοι ή να ξυπνούν ξαφνικά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Την επόμενη μέρα, αισθάνονται υπνηλία, και, παρόλα αυτά, δεν μπορούν να επιτύχουν έστω ένα ελαφρό ύπνο.
 

Η αϋπνία μπορεί να καταστήσει ένα άτομο αγχώδες και ευερέθιστο, η να του προκαλέσει διαταραχές στη μνήμη και να είναι αδύνατο να συγκεντρωθεί.
 

Αυτό το συχνό πρόβλημα, δεν αποτελεί αυτό καθεαυτό μια διαταραχή- είναι μάλλον μια σειρά συμπτωμάτων (όπως είναι ο πυρετός η ο πόνος). Για να βρει κάποιος μια αποτελεσματική λύση, απαιτείται να ανακαλύψει την πραγματική αιτία.
 

Περίπου οι μισές από τις περιπτώσεις αϋπνίας, προέρχονται από ψυχολογικές η συναισθηματικές καταστάσεις. Διάφορα γεγονότα, τα οποία προκαλούν άγχος, ήπια κατάθλιψη η στρες, μπορεί να σας προκαλέσουν αϋπνία. Εάν θεραπευθεί η αιτία που την προκαλεί, η αϋπνία υποχωρεί.

Πρώτη γραμμή θεραπείας: Αλλαγές στη συμπεριφορά
 

Εάν έχετε πρόβλημα αϋπνίας, μπορεί να σας βοηθήσουν οι ακόλουθες τέσσερις τεχνικές:

1.  Περιορισμός της κατάκλισης: Καταπολεμείστε την τάση να περνάτε πολύ ώρα στο κρεβάτι, με την προσδοκία ότι θα αποκοιμήθηκε. Στην πραγματικότητα, όσο λιγότερο χρόνο παραμένετε στο κρεβάτι, τόσο πιο ξεκούραστο ύπνο θα έχετε και, αυτό σας βοηθά στο να θεωρείτε το  υπνοδωμάτιο σαν ένα  ευχάριστο χώρο και όχι ένα θάλαμο βασανιστηρίων.

2.  Αλλαγή συνηθειών: Με λίγα απλά βήματα, μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας, να συνδέσει το υπνοδωμάτιο με τον ύπνο αντί για την έλλειψη ύπνου και την απογοήτευση. Για παράδειγμα, να χρησιμοποιείτε το κρεβάτι μόνο για ύπνο ή για σεξ, και να ξαπλώνετε μόνον όταν νυστάζετε πραγματικά. Εάν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε, αλλάξτε δωμάτιο και κάντε κάτι που θα σας χαλαρώσει. Παραμείνετε όρθιοι μέχρις ότου νυστάξετε και τότε μόνον να πάτε στο κρεβάτι. Εάν δεν ακολουθήσει σύντομα ύπνος, επαναλάβετε την διαδικασία.
 

3.  Τεχνικές χαλάρωσης: Ένας νους που άγχεται ή ανησυχεί, αποτελεί εχθρό του ύπνου. Καμιά φορά φταίει και η σωματική ένταση. Διάφορες τεχνικές που μπορούν να ηρεμήσουν ένα αγχώδες πνεύμα, είναι ο διαλογισμός, ασκήσεις αναπνοής, βαθμιαία μυϊκή χαλάρωση και βιοανάδραση.
 

4.  Θεραπεία συμπεριφοράς: Η μέθοδος αυτή, έχει σαν στόχο να αλλάξει τις αρνητικές σκέψεις και πεποιθήσεις σχετικά με τον ύπνο, σε θετικές. Τα άτομα που πάσχουν από αϋπνία, έχουν την τάση να είναι συνεχώς απορροφημένα με την σκέψη του ύπνου και να είναι φοβισμένα για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η έλλειψη του ύπνου. Αυτό καθιστά σχεδόν αδύνατον να χαλαρώσουν και να αποκοιμηθούν. Το βασικό δόγμα στην θεραπεία αυτή, είναι να τίθενται ρεαλιστικοί στόχοι και να μαθαίνει το άτομο πως να απομακρύνει τις λανθασμένες σκέψεις που μπορεί να παρεμβάλλονται στην διαδικασία του ύπνου.

Τρεις απλοί τρόποι για πιο ξεκούραστο ύπνο

Δυσκολία στον ύπνο μπορεί να έχουν ακόμη και άτομα που δεν πάσχουν από αϋπνία. Πολλά πράγματα μπορούν να εμποδίσουν έναν τονωτικό ύπνο- όπως ένα πολύ βεβαρημένο πρόγραμμα εργασίας, άγχος, ακόμη και αυτά που τρώτε η πίνετε, μπορούν να εμποδίσουν τον ύπνο.
 

Τα ακόλουθα τρία απλά βήματα μπορούν να σας βοηθήσουν να κοιμάστε καλύτερα:

1.  Περιορίστε δραστικά την καφεΐνη
 

Τα άτομα που καταναλώνουν καφεΐνη, έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στο να το αποκοιμηθούν, απ' ότι τα άτομα που δεν καταναλώνουν καφεΐνη. Μόλις αποκοιμηθούν, ο ύπνος τους είναι συντομότερος και ελαφρότερος. Για μερικούς, ένα απλό φλιτζάνι καφέ το πρωί, σημαίνει μια νύχτα χωρίς ύπνο. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι η καφεΐνη μπλοκάρει για χημική ουσία που ονομάζεται αδενοσίνη, η οποία είναι νευροδιαβιβαστής που ευνοεί τον ύπνο. Η καφεΐνη επίσης, μπορεί να διακόψει τον ύπνο, αυξάνοντας την ανάγκη για ούρηση κατά τη διάρκεια της νύχτας.
 

Άτομα που υποφέρουν από αϋπνία, θα πρέπει να αποφεύγουν, όσο μπορούν την καφεΐνη, επειδή τα αποτελέσματα της, μπορεί να παραμένουν επί πολλές ώρες. Επειδή η πλήρης διακοπή της καφεΐνης μπορεί να προκαλέσει κεφαλαλγίες, ευερεθιστότητα και αίσθημα κόπωσης, ίσως είναι καλύτερη η βαθμιαία παρά η απότομη διακοπή. Εκείνοι, οι οποίοι δεν επιθυμούν να παραιτηθούν από την καφεΐνη, θα πρέπει να την αποφεύγουν μετά τις 2μ.μ ή το μεσημέρι, εάν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην καφεΐνη.

2.  Διακοπή του καπνίσματος
 

Η νικοτίνη είναι ουσία διεγερτική του κεντρικού νευρικού συστήματος και μπορεί να προκαλέσει αϋπνία. Αυτή η ισχυρή φαρμακευτική ουσία, κάνει δυσκολότερη την επέλευση του ύπνου, επειδή επιταχύνει τους καρδιακούς παλμούς, αυξάνει την πίεση του αίματος και διεγείρει τον εγκέφαλο, προκαλώντας υπερδιέγερση. Σε άτομα που εμφανίζουν εξάρτηση από την νικοτίνη, αρκούν λίγες ώρες χωρίς αυτήν για να προκληθούν στερητικά φαινόμενα. Η σφοδρή επιθυμία για κάπνισμα, μπορεί να ξυπνήσει  έναν φανατικό καπνιστή κατά τη διάρκεια της νύχτας.
 

Τα άτομα που απαρνούνται τη συνήθεια του καπνίσματος, κοιμούνται ταχύτερα και ξυπνούν λιγότερο συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Κατά την διάρκεια της αρχικής διακοπής της νικοτίνης, μπορεί να εμφανιστούν διαταραχές του ύπνου και αίσθημα κόπωσης καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ακόμη και σ' αυτή την περίοδο, πολλοί πρώην καπνιστές, αναφέρουν βελτίωση του ύπνου τους. Εάν, παρόλα αυτά, συνεχίζετε να κάνετε χρήση καπνού, αποφύγετε τουλάχιστον το κάπνισμα δύο έως τρεις ώρες πριν πάτε για ύπνο.

3.  Περιορισμός της λήψης αλκοόλ
 

Το οινόπνευμα καταστέλλει το νευρικό σύστημα. Έτσι, ένα ποτό μπορεί να φαίνεται ότι βοηθά μερικά άτομα να κοιμηθούν. Όμως το οινόπνευμα καταστέλλει τον ύπνο REM, και έτσι εξαφανίζεται το υπνωτικό αποτέλεσμα μετά από μερικές ώρες. Οι πότες έχουν συχνά ξυπνήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου τους και, καμιά φορά, όνειρα που προκαλούν τρόμο. Το οινόπνευμα μπορεί να είναι υπεύθυνο για ποσοστό μέχρι 10%, των ποσοστών της χρόνιας αϋπνίας.
 

Το οινόπνευμα επίσης, επιδεινώνει το ροχαλητό και άλλα αναπνευστικά προβλήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου, καμιά φορά σε επικίνδυνο βαθμό. Ακόμα και ένα ποτό, μπορεί να καταστήσει μισοκοιμισμένο, ένα άτομο που είχε στερηθεί προηγουμένως τον ύπνο του. Κατά την οδήγηση, αυτός ο συνδυασμός, αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα ενός ατόμου να υποστεί ένα ατύχημα.
 

Επίσης, μπορείτε να βελτιώσετε την ποσότητα και την ποιότητα του ύπνου σας, εφαρμόζοντας ένα κανονικό πρόγραμμα σωματικής άσκησης και δημιουργώντας ένα κανονικό πρόγραμμα ύπνου, το οποίο θα εφαρμόζετε με προσήλωση.

http://www.fit-blaster.com/

{fcomments}

Γράφει: Παπαχρήστου Κ. Γιώργος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ορθοπεδικής

Το αθλητικό ατύχημα συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια τής μεγίστης απόδοσης του ανθρώπινου οργανισμού. Συνήθως τραυματίζεται εμφανώς το μυο-σκελετικό σύστημα, αλλά επηρεάζεται ταυτόχρονα σε άλλοτε άλλο βαθμό και ο ψυχισμός του τραυματιζόμενου.

Τα όσα ακολουθούν αποτελούν ενημέρωση σε ότι αφορά τις αθλητικές κακώσεις, και δεν πρέπει με κανένα τρόπο να εκληφθούν ως ιατρικές οδηγίες για την αντιμετώπιση αυτών. Σε περίπτωση τραυματισμού, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας και μόνο.

Η Αθλητική Ιατρική είναι ο κλάδος πού περιλαμβάνει τα τμήματα εκείνα των βασικών επιστημών και της ιατρικής, τα οποία ερευνούν και μελετούν την επίδραση τής ασκήσεως και της αθλήσεως ή την έλλειψη αυτών, τόσο στα υγιή άτομα, όσο και στα άτομα με σωματική, ψυχική ασθένεια ή ειδικές ανάγκες.

Η άθληση τόσο με την ερασιτεχνική της μορφή, που είναι πολύ διαδεδομένη σε όλες τις ηλικίες, όσο και με την επαγγελματική της, αποτελεί δραστηριότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού της χώρας μας. Ατυχώς, κατά τη διάρκεια αυτής τής δραστηριότητας συμβαίνουν και ατυχήματα άλλοτε άλλης βαρύτητας.

Τα ατυχήματα αυτά καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ορθοπαιδικοί χειρουργοί αλλά και ιατροί κάθε ειδικότητας πού ασχολούνται με τον αθλητισμό.

Το αθλητικό ατύχημα συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια τής μεγίστης απόδοσης του ανθρώπινου οργανισμού. Συνήθως τραυματίζεται εμφανώς το μυο-σκελετικό σύστημα, αλλά επηρεάζεται ταυτόχρονα σε άλλοτε άλλο βαθμό και ο ψυχισμός του τραυματιζόμενου.

Στις αθλητικές κακώσεις περιλαμβάνονται: το αιμάτωμα, η θλάση, η εκδορά, το διάστρεμμα και η ρήξη συνδέσμου, το αίμαρθρο ,το ύδραρθρο και το εξάρθρημα προκειμένου για αρθρώσεις, το κάταγμα, καθώς και οι επανειλημμένοι τραυματισμοί που οδηγούν σε άσηπτες φλεγμονές, γνωστές ως σύνδρομα καταπονήσεως ή υπερχρήσεως.

Η κλινική εικόνα

Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την ένταση του τραυματισμού και το τμήμα του μυοσκελετικού συστήματος που τραυματίζεται. Οι συνήθεις εκδηλώσεις είναι: πόνος, οίδημα (διόγκωση-πρήξιμο) της περιοχής, αιμάτωμα, δυσκολία στη βάδιση (χωλότητα) ή δυσχέρεια στη χρήση των χεριών, ή τέλος αδυναμία μετακινήσεως σε περίπτωση κατάγματος.

Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την περιοχή στην οποία εντοπίζεται η κάκωση. Εάν αφορά σε τένοντα ή μύες τότε δυσχεραίνεται η αντίστοιχη κίνηση, παρατηρείται διόγκωση στην περιοχή ή εντύπωμα εάν πρόκειται περί ρήξεως, και βεβαίως η κίνηση είναι δυσχερής ή αδύνατη, ενώ ο τραυματίας πονά.

Στην περίπτωση τραυματισμού της αρθρώσεως, η τελευταία διογκούται λόγω συλλογής υγρού ή αίματος και η κίνηση δυσχεραίνεται ενώ ο τραυματίας πονά. Στην περίπτωση κατάγματος, παρατηρείται διόγκωση και παραμόρφωση στην περιοχή, Η κίνηση είναι συνήθως δυσχερής ή αδύνατη και επώδυνη.

Τα συμπτώματα

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το είδος και την έκταση της κακώσεως. Ο πόνος απαντάται σε όλες τις κακώσεις όπως και το οίδημα-διόγκωση. Η εκδορά και το αιμάτωμα είναι από τα πλέον συχνά συμπτώματα της αθλητικής κακώσεως. Η παραμόρφωση του άκρου ή η απόκλιση από τον φυσιολογικό άξονα ακολουθούν.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία αθλήσεως ή και την έκπτωση της καθημερινής δραστηριότητος.

Εργαστηριακά ευρήματα

Εργαστηριακά ευρήματα αφορούν τις διάφορες αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, που επιτρέπουν την επιβεβαίωση ή τον αποκλεισμό της κακώσεως, καθώς και τις απεικονιστικές μεθόδους. Οι τελευταίες είναι αυτές που συμπληρώνουν το ιστορικό και την κλινική εξέταση και βοηθούν στο να τεθεί η διάγνωση.

Στην περίπτωση της αθλητικής κακώσεως, ουσιαστική βοήθεια παρέχει η απλή ακτινογραφία για την επιβεβαίωση ή αποκλεισμό οστικής κακώσεως. Η αξονική τομογραφία δίδει σημαντικές λεπτομέρειες της οστικής υφής, ενώ ο μαγνητικός συντονισμός (MRI) συμβάλλει στην εντόπιση κακώσεων των μαλακών μορίων (συνδέσμων, μηνίσκων, τενόντων κλπ.).

Επίσης θετική βοήθεια δίδει και το υπερηχογράφημα προκειμένου για κακώσεις μαλακών μορίων.

Η διάγνωση

Η διάγνωση θα τεθεί με τη βοήθεια του ιστορικού και κυρίως της περιγραφής του τρόπου με τον οποίο έγινε το ατύχημα. Βοήθεια ουσιαστική θα δώσει η κλινική εικόνα του πάσχοντα καθώς και οι αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, εφ' όσον τούτο κριθεί αναγκαίο.

Επιβεβαίωση της διαγνώσεως θα δώσουν και οι απεικονιστικές μέθοδοι, καθώς και η αρθροσκόπηση.

Αρθροσκόπηση

Προκειμένου περί αρθρώσεων και στην περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή η διάγνωση, σύμφωνα με τα παραπάνω αναφερθέντα, τότε η αρθροσκόπηση καλείται να δώσει τη λύση. Η αρθροσκόπηση, ανήκει στις ενδοσκοπήσεις και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 1912.

Σήμερα αποτελεί καθιερωμένη διαγνωστική και χειρουργική μέθοδο αντιμετωπίσεως των αρθρικών βλαβών. Επιτρέπει τον πλήρη έλεγχο του εσωτερικού της αρθρώσεως, διάγνωση και επιτέλεση σειράς χειρουργικών πράξεων δια ειδικών εργαλείων, δια μέσου μικρών τομών, που επιτρέπουν την άμεση κινητοποίηση, τις περισσότερες φορές, του τραυματία.

Η θεραπεία

Η θεραπεία, ανάλογα με την βαρύτητα της κακώσεως και την ηλικία του τραυματία, διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η συντηρητική θεραπεία, περιλαμβάνει μια σειρά από μέτρα που σκοπό έχουν να ελαχιστοποιήσουν την έκταση της κακώσεως και να βοηθήσουν τον οργανισμό στην αποκατάσταση της βλάβης.

Τα μέτρα αυτά είναι:

• η άμεση τοποθέτηση πάγου για την πρόληψη ή περιορισμό του αιματώματος

• η ακινητοποίηση του τραυματισμένου μέλους

• η τοποθέτηση του μέλους σε ανάρροπη θέση για τον περιορισμό του αιματώματος

• η ανάπαυση

• η ανάταξη του κατάγματος και η ακινητοποίηση με γύψινο επίδεσμο, νάρθηκα ή κηδεμόνα

• η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και η καθοδηγούμενη φυσικοθεραπεία

•  

Η χειρουργική θεραπεία, περιλαμβάνει μία σειρά από χειρουργικές πράξεις που σκοπό έχουν να επαναφέρουν τον τραυματία στην προ τού τραυματισμού κατάσταση.

Οι πράξεις αυτές είναι:

• η παροχέτευση αιματώματος ή του αιμάρθρου

• η συρραφή των τραυματισθέντων μαλακών μορίων

• η πλαστική των τραυματισθέντων μαλακών μορίων που δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθούν με άλλο τρόπο

• η οστεοσύνθεση του κατάγματος

Επιπλοκές

Τόσο κατά την συντηρητική αγωγή όσο και κατά τη χειρουργική είναι δυνατόν να παρατηρηθούν διάφορες επιπλοκές που δυνατόν να οφείλονται σε άγνοια, αλλά και σε λόγους άγνωστους, ή ακόμη και σε μη συμμόρφωση του πάσχοντα προς τις οδηγίες του θεράποντα ιατρού.

Πολλές από αυτές τις επιπλοκές εφ' όσον διαγνωστούν εγκαίρως, είναι δυνατόν να θεραπευτούν, ενώ άλλες δυνατόν να μην οδηγηθούν σε πλήρη θεραπεία.

Πρόληψη

Η όσο το δυνατόν ταχύτερη επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες του ερασιτέχνη ή επαγγελματία τραυματισθέντος αθλητή, αποτελεί τον επιθυμητό στόχο, όχι μόνο του ιδίου, αλλά και των πάσης φύσεως παραγόντων και των οπαδών της ομάδος του.

Η επιθυμία αυτή δυνατόν να οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις, όταν αυτοί που θα τις πάρουν, αγνοούν τη φύση, την έκταση, το είδος θεραπείας, αλλά και τη χρονική διάρκεια της αποθεραπείας που απαιτείται για να επανέλθει ο τραυματίας αθλητής, στο ίδιο με το προ του τραυματισμού του, επίπεδο αθλητικής δραστηριότητος.

Προστατευτικά μέσα

Σημαντική βοήθεια προς την κατεύθυνση της προλήψεως αποτελούν:

• η καλή φυσική κατάσταση

• η καλή προετοιμασία

• η σωστή διατροφή

• η χρήση καταλλήλων υποδημάτων

• η χρήση κηδεμόνων

• η αποφυγή φαρμακευτικών ουσιών για τη βελτίωση της αποδόσεως του αθλητή

Γενικώς οι αθλητικές κακώσεις επηρεάζουν τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία αρνητικά. Ανακόπτουν το πρόγραμμα ασκήσεων ενός αθλητή και επηρεάζουν την ομάδα στην οποία ανήκει, ενώ απαιτείται μεγάλο πολλές φορές χρονικό διάστημα για να επανέλθει ο αθλητής στο προηγούμενο επίπεδο αθλητικής δραστηριότητος.

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετωπίσεως της αθλητικής κακώσεως είναι πρόληψη, όπως αναφέρθηκε παραπάνω.

http://www.iatronet.gr

{fcomments}

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Η ενασχόληση με τον αθλητισμό σε οποιαδήποτε μορφή του (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, στίβος, τένις, βάρη κτλ.) πέρα από τα οφέλη που έχει στο σώμα και την φυσική κατάσταση του ασκούμενου, δυστυχώς εγκυμονεί αρκετούς κινδύνους τραυματισμών. Διαστρέμματα, μυϊκές θλάσεις και κακώσεις σε αστραγάλους, ώμους, πλάτη και αγκώνες είναι οι πιο συνηθισμένοι αθλητικοί τραυματισμοί, που αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά μπορούν να γίνουν χρόνιοι. Πώς μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε;

Το «γόνατο του δρομέα» (runner’s knee)

Τι είναι; Οι τραυματισμοί στα γόνατα αποτελούν το 55% των συνολικών τραυματισμών στους αθλητές και περίπου το ένα τέταρτο των περιπτώσεων που αντιμετωπίζουν οι ορθοπεδικοί χειρουργοί. Το «γόνατο του δρομέα» αποκαλείται επιστημονικά "σύνδρομο της λαγονοκνημιαίας ταινίας" και, εκτός από τους δρομείς, ταλαιπωρεί επίσης αθλητές του βάδην και του σκι, ποδηλάτες, καθώς και αθλούμενους που κάνουν αερόμπικ ή ασκήσεις με βάρη. Η λαγονοκνημιαία ταινία καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια του μηρού και σταθεροποιεί το γόνατο. Όταν αυτό λυγίζει, η ταινία μετακινείται και τρίβεται πάνω στον κόνδυλο του μηριαίου, με αποτέλεσμα να προκαλείται φλεγμονή και πόνος στην περιοχή.

Πρόληψη και θεραπεία: Αντικαθιστάτε ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα αθλητικά σας παπούτσια. Όσο πιο μαλακά στο πάτημα τόσο το καλύτερο. Επίσης, αποφύγετε να τρέχετε σε σκληρές επιφάνειες (τσιμέντο, χώμα κτλ.) και προτιμήστε έναν καλό διάδρομο που να απορροφά τους κραδασμούς. Ενδυναμώστε τους τετρακέφαλούς σας με βάρη και φροντίστε να ξεκουράζεστε επαρκώς ανάμεσα στις ημέρες προπονήσεων. Αν νιώσετε οποιαδήποτε ενόχληση στο γόνατο, απέχετε τουλάχιστον δύο ημέρες από οποιαδήποτε μορφή άσκησης και επικοινωνήστε με τον ορθοπεδικό σας.

Τραυματισμοί στους ώμους

Τι είναι; Περίπου το 20% των αθλητικών τραυματισμών αφορούν την ωμική ζώνη συμπεριλαμβανομένων εξαρθρώσεων, κακώσεων και θλάσεων. Οι τραυματισμοί στους ώμους είναι αρκετά συνηθισμένοι σε αθλήματα όπως το τέννις, η κολύμβηση, το βόλεϊ και γενικά οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει κινήσεις των χεριών πάνω από το κεφάλι. Οι περισσότεροι τέτοιοι τραυματισμοί οφείλονται στην υπερβολική χρήση του συγκεκριμένου μυ, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την χαλάρωση των τενόντων που τον περιβάλλουν και είναι υπεύθυνοι για την κίνηση της άρθρωσης. Μερικά από τα συμπτώματα είναι ο έντονος πόνος, η βράχυνση του μυ, η αδυναμία εκτέλεσης κινήσεων και οι εξαρθρώσεις.

Πρόληψη και θεραπεία: Για να αποφύγετε οποιονδήποτε τραυματισμό στον ώμο, θα πρέπει να δυναμώσετε τους μυς που τον καλύπτουν (δελτοειδείς) με ασκήσεις όπως πιέσεις και εκτάσεις αλτήρων, ανασηκώσεις ώμων και προσαγωγές χεριού με τροχαλία. Επίσης, φροντίστε να κάνετε καλό ζέσταμα προτού ξεκινήσετε οποιαδήποτε προπόνηση με βάρη και διατάσεις στο τέλος. Αν παρ’ όλα αυτά τραυματιστείτε, τότε τα αντιφλεγμονώδη και η ξεκούραση είναι δύο αποτελεσματικές λύσεις για να επανέλθετε στην αρχική κατάσταση. Σε περίπτωση που δείτε ότι ο πόνος επιμένει, συμβουλευτείτε τον ορθοπεδικό σας.

Διάστρεμμα στον αστράγαλο

Τι είναι; Πολύ συνηθισμένη κάκωση για άτομα που ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ο στίβος και το βόλεϊ. Εν ολίγοις, οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει άλματα, τρέξιμο και απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, ενέχει κινδύνους για διάστρεμμα ή ακόμα και ρήξη στους τένοντες του αστραγάλου. Κάνοντας ακτινογραφία θα μπορέσετε να εντοπίσετε ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος.

Πρόληψη και θεραπεία: Η ενδυνάμωση των αστραγάλων με ασκήσεις όπως οι ακροστασίες σε σκαλοπάτι ενδείκνυνται για όσους ασχολούνται με τα προαναφερθέντα αθλήματα, ενώ καλό θα ήταν να δένετε τους αστραγάλους σας με ειδικό επίδεσμο πριν από οποιαδήποτε έντονη προπόνηση ή παιχνίδι. Μπορεί να μην σας προστατέψει πλήρως από ένα απότομο τράνταγμα ή μια λάθος κίνηση του ποδιού, αλλά μειώνει τις πιθανότητες να τραυματιστείτε. Σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο πάντως, τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι μια καλή επιλογή για να θεραπευτεί ο πόνος και το πρήξιμο. Για να αποκατασταθεί το διάστρεμμα γρηγορότερα, φροντίστε να κινείτε τον αστράγαλό σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνοντας κυκλικές κινήσεις.

Παράπλευρη επικονδυλίτιδα (tennis elbow)

Τι είναι; Αποτελεί την πιο συνηθισμένη κάκωση σε όσους ασχολούνται ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με το τένις και σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες. Το tennis elbow μάλιστα, αποτελεί το 70-80% των τραυματισμών του αγκώνα. Η κρούση της μπάλας με την ρακέτα στο χέρι σε συνδυασμό με την αστάθεια του καρπού είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αιτία για την υπερκόπωση των δύο βασικών μυών του πήχη και τον εκφυλισμό του τένοντα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, που ενδέχεται να συνοδεύεται από οίδημα και μυϊκή αδυναμία στις κινήσεις καρπού και δαχτύλων.

Πρόληψη και θεραπεία: Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τέτοιου είδους κακώσεις είναι ασκήσεις ενδυνάμωσης των καρπών και του πήχη, όπως οι κάμψεις καρπών και το «ζούληγμα» μιας ειδικής ιατρικής μπάλας. Επίσης, όσοι ασχολούνται συστηματικά με το τένις θα πρέπει να βελτιώσουν την τεχνική τους στο ανάποδο χτύπημα και να φορούν προστατευτικό επίδεσμο στον αγκώνα. Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσικοθεραπεία, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και τεχνικές μάλαξης για την απελευθέρωση από τον μυϊκό σπασμό. Αν όλα τα παραπάνω αποτύχουν, τότε εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία και αποκατάσταση που επιλέγεται από τον χειρούργο ιατρό.

Πόνοι στην μέση

Τι είναι; Αν και δεν είναι τόσο συνηθισμένοι στους αθλητές, όσο σε υπέρβαρα και αγύμναστα άτομα, οι έντονοι πόνοι στην μέση μπορούν να ταλαιπωρήσουν ποδηλάτες, τενίστες, ακόμα και δρομείς. Υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί στην μέση, από τους οποίους οι πιο συνηθισμένοι είναι η μετατόπιση σπονδύλων, οι μυϊκοί σπασμοί και οι πόνοι που ξεκινάνε χαμηλά στην πλάτη και φτάνουν μέχρι το πόδι. Ο λόγος για τους τραυματισμούς αυτούς είναι κυρίως η παραμέληση των διατάσεων και ενίοτε η ανισοσκελία, δηλαδή το ένα πόδι να είναι λίγο κοντύτερο από το άλλο.

Πρόληψη και θεραπεία: Μπορεί οι περισσότεροι τραυματισμοί που αφορούν την μέση να μην προλαμβάνονται εύκολα, αλλά το καλό ζέσταμα πριν από οποιαδήποτε μορφή άσκησης και οι σωστές διατάσεις πριν και μετά το πέρας αυτής βοηθάνε αρκετά. Η θεραπεία για τέτοιου είδους τραυματισμούς είναι συνήθως χειρουργική, αλλά στις απλούστερες των περιπτώσεων η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και οι προσεχτικές διατάσεις πιθανώς να βοηθήσουν. Στις περιπτώσεις ανισοσκελίας, ενδείκνυται η χρήση ειδικών πάτων για τα παπούτσια.

http://www.in2life.gr

του Νικόλα Γεωργιακώδη Η ενασχόληση με τον αθλητισμό σε οποιαδήποτε μορφή του (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, στίβος, τένις, βάρη κτλ.) πέρα από τα οφέλη που έχει στο σώμα και την φυσική κατάσταση του ασκούμενου, δυστυχώς εγκυμονεί αρκετούς κινδύνους τραυματισμών. Διαστρέμματα, μυϊκές θλάσεις και κακώσεις σε αστραγάλους, ώμους, πλάτη και αγκώνες είναι οι πιο συνηθισμένοι αθλητικοί τραυματισμοί, που αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά μπορούν να γίνουν χρόνιοι. Πώς μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε; Το «γόνατο του δρομέα» (runner’s knee) Τι είναι; Οι τραυματισμοί στα γόνατα αποτελούν το 55% των συνολικών τραυματισμών στους αθλητές και περίπου το ένα τέταρτο των περιπτώσεων που αντιμετωπίζουν οι ορθοπεδικοί χειρουργοί. Το «γόνατο του δρομέα» αποκαλείται επιστημονικά "σύνδρομο της λαγονοκνημιαίας ταινίας" και, εκτός από τους δρομείς, ταλαιπωρεί επίσης αθλητές του βάδην και του σκι, ποδηλάτες, καθώς και αθλούμενους που κάνουν αερόμπικ ή ασκήσεις με βάρη. Η λαγονοκνημιαία ταινία καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια του μηρού και σταθεροποιεί το γόνατο. Όταν αυτό λυγίζει, η ταινία μετακινείται και τρίβεται πάνω στον κόνδυλο του μηριαίου, με αποτέλεσμα να προκαλείται φλεγμονή και πόνος στην περιοχή. Πρόληψη και θεραπεία: Αντικαθιστάτε ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα αθλητικά σας παπούτσια. Όσο πιο μαλακά στο πάτημα τόσο το καλύτερο. Επίσης, αποφύγετε να τρέχετε σε σκληρές επιφάνειες (τσιμέντο, χώμα κτλ.) και προτιμήστε έναν καλό διάδρομο που να απορροφά τους κραδασμούς. Ενδυναμώστε τους τετρακέφαλούς σας με βάρη και φροντίστε να ξεκουράζεστε επαρκώς ανάμεσα στις ημέρες προπονήσεων. Αν νιώσετε οποιαδήποτε ενόχληση στο γόνατο, απέχετε τουλάχιστον δύο ημέρες από οποιαδήποτε μορφή άσκησης και επικοινωνήστε με τον ορθοπεδικό σας. Τραυματισμοί στους ώμους Τι είναι; Περίπου το 20% των αθλητικών τραυματισμών αφορούν την ωμική ζώνη συμπεριλαμβανομένων εξαρθρώσεων, κακώσεων και θλάσεων. Οι τραυματισμοί στους ώμους είναι αρκετά συνηθισμένοι σε αθλήματα όπως το τέννις, η κολύμβηση, το βόλεϊ και γενικά οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει κινήσεις των χεριών πάνω από το κεφάλι. Οι περισσότεροι τέτοιοι τραυματισμοί οφείλονται στην υπερβολική χρήση του συγκεκριμένου μυ, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την χαλάρωση των τενόντων που τον περιβάλλουν και είναι υπεύθυνοι για την κίνηση της άρθρωσης. Μερικά από τα συμπτώματα είναι ο έντονος πόνος, η βράχυνση του μυ, η αδυναμία εκτέλεσης κινήσεων και οι εξαρθρώσεις. Πρόληψη και θεραπεία: Για να αποφύγετε οποιονδήποτε τραυματισμό στον ώμο, θα πρέπει να δυναμώσετε τους μυς που τον καλύπτουν (δελτοειδείς) με ασκήσεις όπως πιέσεις και εκτάσεις αλτήρων, ανασηκώσεις ώμων και προσαγωγές χεριού με τροχαλία. Επίσης, φροντίστε να κάνετε καλό ζέσταμα προτού ξεκινήσετε οποιαδήποτε προπόνηση με βάρη και διατάσεις στο τέλος. Αν παρ’ όλα αυτά τραυματιστείτε, τότε τα αντιφλεγμονώδη και η ξεκούραση είναι δύο αποτελεσματικές λύσεις για να επανέλθετε στην αρχική κατάσταση. Σε περίπτωση που δείτε ότι ο πόνος επιμένει, συμβουλευτείτε τον ορθοπεδικό σας. Διάστρεμμα στον αστράγαλο Τι είναι; Πολύ συνηθισμένη κάκωση για άτομα που ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ο στίβος και το βόλεϊ. Εν ολίγοις, οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει άλματα, τρέξιμο και απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, ενέχει κινδύνους για διάστρεμμα ή ακόμα και ρήξη στους τένοντες του αστραγάλου. Κάνοντας ακτινογραφία θα μπορέσετε να εντοπίσετε ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος. Πρόληψη και θεραπεία: Η ενδυνάμωση των αστραγάλων με ασκήσεις όπως οι ακροστασίες σε σκαλοπάτι ενδείκνυνται για όσους ασχολούνται με τα προαναφερθέντα αθλήματα, ενώ καλό θα ήταν να δένετε τους αστραγάλους σας με ειδικό επίδεσμο πριν από οποιαδήποτε έντονη προπόνηση ή παιχνίδι. Μπορεί να μην σας προστατέψει πλήρως από ένα απότομο τράνταγμα ή μια λάθος κίνηση του ποδιού, αλλά μειώνει τις πιθανότητες να τραυματιστείτε. Σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο πάντως, τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι μια καλή επιλογή για να θεραπευτεί ο πόνος και το πρήξιμο. Για να αποκατασταθεί το διάστρεμμα γρηγορότερα, φροντίστε να κινείτε τον αστράγαλό σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνοντας κυκλικές κινήσεις. Παράπλευρη επικονδυλίτιδα (tennis elbow) Τι είναι; Αποτελεί την πιο συνηθισμένη κάκωση σε όσους ασχολούνται ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με το τένις και σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες. Το tennis elbow μάλιστα, αποτελεί το 70-80% των τραυματισμών του αγκώνα. Η κρούση της μπάλας με την ρακέτα στο χέρι σε συνδυασμό με την αστάθεια του καρπού είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αιτία για την υπερκόπωση των δύο βασικών μυών του πήχη και τον εκφυλισμό του τένοντα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, που ενδέχεται να συνοδεύεται από οίδημα και μυϊκή αδυναμία στις κινήσεις καρπού και δαχτύλων. Πρόληψη και θεραπεία: Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τέτοιου είδους κακώσεις είναι ασκήσεις ενδυνάμωσης των καρπών και του πήχη, όπως οι κάμψεις καρπών και το «ζούληγμα» μιας ειδικής ιατρικής μπάλας. Επίσης, όσοι ασχολούνται συστηματικά με το τένις θα πρέπει να βελτιώσουν την τεχνική τους στο ανάποδο χτύπημα και να φορούν προστατευτικό επίδεσμο στον αγκώνα. Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσικοθεραπεία, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και τεχνικές μάλαξης για την απελευθέρωση από τον μυϊκό σπασμό. Αν όλα τα παραπάνω αποτύχουν, τότε εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία και αποκατάσταση που επιλέγεται από τον χειρούργο ιατρό. Πόνοι στην μέση Τι είναι; Αν και δεν είναι τόσο συνηθισμένοι στους αθλητές, όσο σε υπέρβαρα και αγύμναστα άτομα, οι έντονοι πόνοι στην μέση μπορούν να ταλαιπωρήσουν ποδηλάτες, τενίστες, ακόμα και δρομείς. Υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί στην μέση, από τους οποίους οι πιο συνηθισμένοι είναι η μετατόπιση σπονδύλων, οι μυϊκοί σπασμοί και οι πόνοι που ξεκινάνε χαμηλά στην πλάτη και φτάνουν μέχρι το πόδι. Ο λόγος για τους τραυματισμούς αυτούς είναι κυρίως η παραμέληση των διατάσεων και ενίοτε η ανισοσκελία, δηλαδή το ένα πόδι να είναι λίγο κοντύτερο από το άλλο. Πρόληψη και θεραπεία: Μπορεί οι περισσότεροι τραυματισμοί που αφορούν την μέση να μην προλαμβάνονται εύκολα, αλλά το καλό ζέσταμα πριν από οποιαδήποτε μορφή άσκησης και οι σωστές διατάσεις πριν και μετά το πέρας αυτής βοηθάνε αρκετά. Η θεραπεία για τέτοιου είδους τραυματισμούς είναι συνήθως χειρουργική, αλλά στις απλούστερες των περιπτώσεων η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και οι προσεχτικές διατάσεις πιθανώς να βοηθήσουν. Στις περιπτώσεις ανισοσκελίας, ενδείκνυται η χρήση ειδικών πάτων για τα παπούτσια.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/exercise/article/186370/travmatismoi-athlhtika-pathhmata-kai-mathhmata.html
Πηγή: www.in2life.gr

του Νικόλα Γεωργιακώδη Η ενασχόληση με τον αθλητισμό σε οποιαδήποτε μορφή του (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, στίβος, τένις, βάρη κτλ.) πέρα από τα οφέλη που έχει στο σώμα και την φυσική κατάσταση του ασκούμενου, δυστυχώς εγκυμονεί αρκετούς κινδύνους τραυματισμών. Διαστρέμματα, μυϊκές θλάσεις και κακώσεις σε αστραγάλους, ώμους, πλάτη και αγκώνες είναι οι πιο συνηθισμένοι αθλητικοί τραυματισμοί, που αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά μπορούν να γίνουν χρόνιοι. Πώς μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε; Το «γόνατο του δρομέα» (runner’s knee) Τι είναι; Οι τραυματισμοί στα γόνατα αποτελούν το 55% των συνολικών τραυματισμών στους αθλητές και περίπου το ένα τέταρτο των περιπτώσεων που αντιμετωπίζουν οι ορθοπεδικοί χειρουργοί. Το «γόνατο του δρομέα» αποκαλείται επιστημονικά "σύνδρομο της λαγονοκνημιαίας ταινίας" και, εκτός από τους δρομείς, ταλαιπωρεί επίσης αθλητές του βάδην και του σκι, ποδηλάτες, καθώς και αθλούμενους που κάνουν αερόμπικ ή ασκήσεις με βάρη. Η λαγονοκνημιαία ταινία καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια του μηρού και σταθεροποιεί το γόνατο. Όταν αυτό λυγίζει, η ταινία μετακινείται και τρίβεται πάνω στον κόνδυλο του μηριαίου, με αποτέλεσμα να προκαλείται φλεγμονή και πόνος στην περιοχή. Πρόληψη και θεραπεία: Αντικαθιστάτε ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα αθλητικά σας παπούτσια. Όσο πιο μαλακά στο πάτημα τόσο το καλύτερο. Επίσης, αποφύγετε να τρέχετε σε σκληρές επιφάνειες (τσιμέντο, χώμα κτλ.) και προτιμήστε έναν καλό διάδρομο που να απορροφά τους κραδασμούς. Ενδυναμώστε τους τετρακέφαλούς σας με βάρη και φροντίστε να ξεκουράζεστε επαρκώς ανάμεσα στις ημέρες προπονήσεων. Αν νιώσετε οποιαδήποτε ενόχληση στο γόνατο, απέχετε τουλάχιστον δύο ημέρες από οποιαδήποτε μορφή άσκησης και επικοινωνήστε με τον ορθοπεδικό σας. Τραυματισμοί στους ώμους Τι είναι; Περίπου το 20% των αθλητικών τραυματισμών αφορούν την ωμική ζώνη συμπεριλαμβανομένων εξαρθρώσεων, κακώσεων και θλάσεων. Οι τραυματισμοί στους ώμους είναι αρκετά συνηθισμένοι σε αθλήματα όπως το τέννις, η κολύμβηση, το βόλεϊ και γενικά οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει κινήσεις των χεριών πάνω από το κεφάλι. Οι περισσότεροι τέτοιοι τραυματισμοί οφείλονται στην υπερβολική χρήση του συγκεκριμένου μυ, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την χαλάρωση των τενόντων που τον περιβάλλουν και είναι υπεύθυνοι για την κίνηση της άρθρωσης. Μερικά από τα συμπτώματα είναι ο έντονος πόνος, η βράχυνση του μυ, η αδυναμία εκτέλεσης κινήσεων και οι εξαρθρώσεις. Πρόληψη και θεραπεία: Για να αποφύγετε οποιονδήποτε τραυματισμό στον ώμο, θα πρέπει να δυναμώσετε τους μυς που τον καλύπτουν (δελτοειδείς) με ασκήσεις όπως πιέσεις και εκτάσεις αλτήρων, ανασηκώσεις ώμων και προσαγωγές χεριού με τροχαλία. Επίσης, φροντίστε να κάνετε καλό ζέσταμα προτού ξεκινήσετε οποιαδήποτε προπόνηση με βάρη και διατάσεις στο τέλος. Αν παρ’ όλα αυτά τραυματιστείτε, τότε τα αντιφλεγμονώδη και η ξεκούραση είναι δύο αποτελεσματικές λύσεις για να επανέλθετε στην αρχική κατάσταση. Σε περίπτωση που δείτε ότι ο πόνος επιμένει, συμβουλευτείτε τον ορθοπεδικό σας. Διάστρεμμα στον αστράγαλο Τι είναι; Πολύ συνηθισμένη κάκωση για άτομα που ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ο στίβος και το βόλεϊ. Εν ολίγοις, οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει άλματα, τρέξιμο και απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, ενέχει κινδύνους για διάστρεμμα ή ακόμα και ρήξη στους τένοντες του αστραγάλου. Κάνοντας ακτινογραφία θα μπορέσετε να εντοπίσετε ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος. Πρόληψη και θεραπεία: Η ενδυνάμωση των αστραγάλων με ασκήσεις όπως οι ακροστασίες σε σκαλοπάτι ενδείκνυνται για όσους ασχολούνται με τα προαναφερθέντα αθλήματα, ενώ καλό θα ήταν να δένετε τους αστραγάλους σας με ειδικό επίδεσμο πριν από οποιαδήποτε έντονη προπόνηση ή παιχνίδι. Μπορεί να μην σας προστατέψει πλήρως από ένα απότομο τράνταγμα ή μια λάθος κίνηση του ποδιού, αλλά μειώνει τις πιθανότητες να τραυματιστείτε. Σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο πάντως, τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι μια καλή επιλογή για να θεραπευτεί ο πόνος και το πρήξιμο. Για να αποκατασταθεί το διάστρεμμα γρηγορότερα, φροντίστε να κινείτε τον αστράγαλό σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνοντας κυκλικές κινήσεις. Παράπλευρη επικονδυλίτιδα (tennis elbow) Τι είναι; Αποτελεί την πιο συνηθισμένη κάκωση σε όσους ασχολούνται ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με το τένις και σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες. Το tennis elbow μάλιστα, αποτελεί το 70-80% των τραυματισμών του αγκώνα. Η κρούση της μπάλας με την ρακέτα στο χέρι σε συνδυασμό με την αστάθεια του καρπού είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αιτία για την υπερκόπωση των δύο βασικών μυών του πήχη και τον εκφυλισμό του τένοντα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, που ενδέχεται να συνοδεύεται από οίδημα και μυϊκή αδυναμία στις κινήσεις καρπού και δαχτύλων. Πρόληψη και θεραπεία: Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τέτοιου είδους κακώσεις είναι ασκήσεις ενδυνάμωσης των καρπών και του πήχη, όπως οι κάμψεις καρπών και το «ζούληγμα» μιας ειδικής ιατρικής μπάλας. Επίσης, όσοι ασχολούνται συστηματικά με το τένις θα πρέπει να βελτιώσουν την τεχνική τους στο ανάποδο χτύπημα και να φορούν προστατευτικό επίδεσμο στον αγκώνα. Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσικοθεραπεία, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και τεχνικές μάλαξης για την απελευθέρωση από τον μυϊκό σπασμό. Αν όλα τα παραπάνω αποτύχουν, τότε εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία και αποκατάσταση που επιλέγεται από τον χειρούργο ιατρό. Πόνοι στην μέση Τι είναι; Αν και δεν είναι τόσο συνηθισμένοι στους αθλητές, όσο σε υπέρβαρα και αγύμναστα άτομα, οι έντονοι πόνοι στην μέση μπορούν να ταλαιπωρήσουν ποδηλάτες, τενίστες, ακόμα και δρομείς. Υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί στην μέση, από τους οποίους οι πιο συνηθισμένοι είναι η μετατόπιση σπονδύλων, οι μυϊκοί σπασμοί και οι πόνοι που ξεκινάνε χαμηλά στην πλάτη και φτάνουν μέχρι το πόδι. Ο λόγος για τους τραυματισμούς αυτούς είναι κυρίως η παραμέληση των διατάσεων και ενίοτε η ανισοσκελία, δηλαδή το ένα πόδι να είναι λίγο κοντύτερο από το άλλο. Πρόληψη και θεραπεία: Μπορεί οι περισσότεροι τραυματισμοί που αφορούν την μέση να μην προλαμβάνονται εύκολα, αλλά το καλό ζέσταμα πριν από οποιαδήποτε μορφή άσκησης και οι σωστές διατάσεις πριν και μετά το πέρας αυτής βοηθάνε αρκετά. Η θεραπεία για τέτοιου είδους τραυματισμούς είναι συνήθως χειρουργική, αλλά στις απλούστερες των περιπτώσεων η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και οι προσεχτικές διατάσεις πιθανώς να βοηθήσουν. Στις περιπτώσεις ανισοσκελίας, ενδείκνυται η χρήση ειδικών πάτων για τα παπούτσια.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/exercise/article/186370/travmatismoi-athlhtika-pathhmata-kai-mathhmata.html
Πηγή: www.in2life.gr

=

{fcomments}