Νίκολα Γιόκιτς: Η μπασκετική ιδιοφυΐα μέσα από τρία επίπεδα της φύσης

Πώς μία στιγμή μπασκετικής ευστροφίας μπορεί να πηγάζει από τη δύναμη της φύσης. Κάποτε, ο Φεντερίκο Τέσιο αναφωνούσε πως «Ένα άλογο καλπάζει με τα πνευμόνια του, επιμένει με την καρδιά του και κερδίζει με τον χαρακτήρα του...».

Τα λόγια της φημολογούμενης ως μεγαλύτερης φιγούρας στις ιταλικές ιπποδρομίες αποδεικνύουν την ικανότητα του περήφανου ζώου να επιτυγχάνει τον σκοπό του δίχως να έχει σαν όπλο την διάπλαση ή τα άγρια χαρακτηριστικά του.

Στην αθλητική πραγματικότητα το τρίπτυχο αυτό μοιάζει ικανό να ξεχωρίσει φτάνοντας μέχρι την κορυφή. Ο Νίκολα Γιόκιτς επέλεξε στα χρόνια παρουσίας του στο ΝΒΑ να μην αλλοιώσει τα στοιχεία που τον διαμόρφωσαν αρχικά. Το ταλέντο του δεν άφηνε περιθώρια για να κάνει βήματα προς τα πίσω. Και κάπως έτσι ο κάτοχος του πιο πρόσφατου δαχτυλιδιού έγινε το σύνθημα μίας φανταχτερής απλότητας που μεγαλουργεί και πλέον στέκεται στον θρόνο της Λίγκας.

Ο ταπεινός σούπερ σταρ που έχει συνδεθεί με την κοινότητα του Ντένβερ έχει καταφέρει να ορίσει ξανά τη λογική, να ξεπεράσει τα κύματα της αμφισβήτησης και να επαναπροσδιορίσει τα μέχρι πρότινος γνωστά δεδομένα. Ο ίδιος ηγήθηκε των Νάγκετς με στόχο τον τίτλο του πρώτου πρωταθλήματος της ιστορίας του franchise, με το κύπελλο να αναγράφει το όνομα της ομάδας του από τα ξημερώματα της Τρίτης (13/06) και τον Σέρβο να αγκαλιάζει ένα ακόμη MVP, αυτή τη φορά τελικών!

Η συζήτηση γύρω από το πρόσωπο του Σέρβου γίγαντα έχει περάσει από πολλαπλά στάδια. Ο Γιόκιτς απασχολεί σταθερά τον κόσμο του ΝΒΑ, όμως ορισμένες φορές οι αναλύσεις των ειδικών εστιάζουν στην ίδια του την εικόνα. Η γλώσσα του σώματός του και ο τρόπος που εκείνος κινείται στο παρκέ έχει κατευθύνει τις διάφορες κακεντρέχιες προς μία κατεύθυνση που εκ του αποτελέσματος δεν αφορά τον 29χρονο δις MVP.

Η σωματοδομή του δεν πλησιάζει τα πρότυπα ενός μυώδους-"χτιστού" σώματος που εμφανίζεται σε μεγάλο ποσοστό στις ομάδες της Λίγκας. Η αλτικότητά του δεν αγγίζει τα επίπεδα ενός θεαματικού παίκτη που μπορεί να φτάσει στο υψηλότερο σημείο του ταμπλό για να σταματήσει έναν αντίπαλό του. Παρόλα αυτά, ο Γιόκιτς έχει μία μοναδική ικανότητα να χειρίζεται την πορτοκαλί και να κάνει κάθε του κίνηση να φαντάζει απλή στα μάτια του κοινού, την ώρα που επιδρά στο μπάσκετ όπως μόνο εκείνος γνωρίζει.

Όλα αυτά περικλείονται σε όσα τόνισε ο αντζέντης του, Μίσκο Ραζνάτοβιτς. «Πρώτη φορά υπέγραψα παίκτη χωρίς να τον δω, μου είπαν ότι ήταν εύστροφος, ταλαντούχος και λίγο υπέρβαρος».

Ο Γιόκιτς κατόρθωσε να αναγάγει την αμφισβήτηση σε κομμάτι του παιχνιδιού του και μέσα από αυτή να μετατρέψει έναν «αγύμναστο και αδιάφορο παίκτη» στο σημείο αναφοράς ολόκληρου του πλανήτη.

Οι υπερβάσεις στο παλμαρέ του αποτελούσαν πάντοτε μέρος του παζλ. Υπερβάσεις σε στατιστικές κατηγορίες που έμεναν ανέγγιχτες μέσα στο χρόνο ή που κανείς άλλος δεν κατάφερε να "κοιτάξει" έως ότου ο Γιόκιτς εξελιχθεί σε αυτό που σήμερα μοιάζει να μην έχει βρει ακόμη τον ουρανό του. Στην πραγματικότητα, κάθε σεζόν που έχει φορέσει τη φανέλα των Νάγκετς, ο Σέρβος γνωρίζει τα ανώτερα επίπεδα του εαυτού του.

Την μέχρι προ ολίγων ωρών τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, τα πεπραγμένα του εξακολουθούσαν να καταγράφονται δίπλα σε ρεκόρ. Μπορεί στην κούρσα του MVP για την χρονιά να βγήκε κερδισμένος ο Τζοέλ Εμπίντ, όμως τα κλαμπ στα οποία εντάχθηκε ο Γιόκιτς είναι ικανά να "μεταφράσουν" ιδανικά την πορεία του. Προσφάτως, με την εμφάνισή του κόντρα στους Χιτ και το 3-1 των Νάγκετς, ο Σέρβος σέντερ σημείωσε 23 πόντους, 12 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα και 2 μπλοκ και έγινε ο πρώτος στην ιστορία του ΝΒΑ που φτάνει 500 πόντους, 250 ριμπάουντ και 150 ασίστ στην postseason.

Συνώνυμο, βέβαια, της αγωνιστικής του ταυτότητας τα triple-double... Από εκεί ξεκινά και ολοκληρώνεται κάθε αναφορά στον Γιόκιτς, αφού η πολυεπίπεδη προσφορά του εξηγείται μέσα από τη δυνατότητά του να σκοράρει, να μαζεύει τα ριμπάουντ με σχετική ευκολία και να "διαβάζει" το παιχνίδι στο παρκέ όπως κανένας άλλος ψηλός στο κορυφαίο πρωτάθλημα. Ένα παιχνίδι νωρίτερα, στο Game 3, έγραψε στο ενεργητικό του το σπουδαίο 30/20/10. Ήτοι 30 πόντοι, 20 ριμπάουντ και 10 ασίστ με τη συγκεκριμένη "τριπλή" επίδοση να έχει κλειστεί στο χρονοντούλαπο των play-offs για μία 50ετία, αφού ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ ήταν ο τελευταίος που το ακούμπησε το 1970, έχοντας το 1967 τον αντίστοιχο αριθμό του Γουίλτ Τζάμπερλεϊν. Ενώ ήταν ο μόνος που το πέτυχε σε σειρά τελικών!

Τα λεπτά στο παρκέ δεν στέκονται σύμμαχος στην προσπάθειά του. Ο Μάικ Μαλόουν επιχειρεί να του δώσει τις ανάσες που του αρμόζουν και ακόμη και αν και δεν βρίσκεται στην πεντάδα με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής ηγείται και στις τρεις κατηγορίες κάθε συμπαίκτη και αντιπάλου του (πόντοι, ριμπάουντ, ασίστ). Ο Γιόκιτς περίμενε υπομονετικά. Και η πρώτη του φορά σε τελικούς δικαιώνεται από τα ποσοστά του. Η επιθυμία του για τον τίτλο έρχεται στους 30.8 πόντους, τα 13.5 ριμπάουντ και τις 8 ασίστ με 55/44/88% σε ποσοστά. Τόσο αβίαστα. Τόσο... Γιόκιτς!

Η προσωπικότητα του Γιόκιτς, η παιδικότητα ενός "θηριώδη" αντιστάρ και η προσέγγιση που εκείνος έχει σε οτιδήποτε έρχεται να συμπληρώσει τις περγαμηνές της καριέρας του είναι όσα τον κάνουν αγαπητό. Ο Σέρβος απολαμβάνει την εκτίμηση πρώτα από όλα από τους συμπαίκτες του που δεν χάνουν την ευκαιρία να πλέξουν το "εγκώμιό" του. Η πρώτη του κίνηση μετά την κατάκτηση του πρώτου βραβείου για τον πολυτιμότερο παίκτη της κανονικής περιόδου ήταν να εμφανιστεί στην πατρίδα του πάνω στα αγαπημένα του άλογα. Με το πιο απελευθερωμένο πνεύμα της επιτυχίας!

Ο ίδιος θέλει να κάνει χαρούμενους όσους είναι γύρω του… Δεν στέκεται μόνο στο “πρέπει” του πρωταθλητισμού. Ενώ δεν αρκούσε και ένα ξέσπασμα στο timeout του πέμπτου τελικού για να διαφοροποιήσει την κατάσταση. Και σύμφωνα με το μπασκετικό του “ταίρι”, τον Τζαμάλ Μάρεϊ είναι και ο λόγος που ο Νίκολα δεν έχει φτάσει το… ταβάνι του, που θα ακολουθήσει.

Στιγμές πριν το Game 5, ο Καναδός γκαρντ έλεγε πως «κάποιες πάσες, η ταχύτητα με την οποία τις μοιράζει, αυτό είναι το στοιχείο που με εντυπωσιάζει περισσότερο. Αν δει μία πάσα, δεν διστάζει… Κέρδισε το πρώτο βραβείο του MVP, οπότε είχε καλύτερους αριθμούς όταν κέρδισε το δεύτερο και τώρα είναι ακόμη πιο ανεβασμένοι. Δεν έχουμε δει τα πάντα από εκείνον, έχουμε μπροστά μας την πλευρά του Γιόκιτς που δεν έχουμε δει, την απόλυτη κυριαρχία του, πολύ μεγαλύτερη από ό,τι έχει υπάρξει». Το συγκεκριμένο δίδυμο στην παρθενική του παρουσία σε τελικούς NBA έχει καταφέρει να δώσει ραντεβού με την ιστορία.

Στην “λαϊκή” επιταγή πως κάθε σπουδαίος παίκτης χρειάζεται δίπλα του έναν εξαιρετικό παρτενέρ, ο Γιόκιτς έβαλε δίπλα του τον Μάρεϊ (και αντίστροφα) και μαζί τράβηξαν προς την τελική ευθεία. Μπήκαν στην εξίσωση με τα μεγαλύτερα δίδυμα που έχουν συστηθεί στη Λίγκα και μαζί κατέρριψαν ρεκόρ που προσέθεσαν “συν” στην προσπάθεια των Νάγκετς.

Ο Γιόκιτς αρνήθηκε τον ρόλο του μοχανικού.., καβαλάρη! Δημιούργησε μέσα από την ελεύθερη φύση του ένα ιδανικό σύνολο που βάλθηκε να πείσει και τους πιο σκληρούς επικριτές πως αξίζει την κορυφή. Ο Σέρβος πιστώνεται ένα μερίδιο που θα μοιράσει με τη σειρά του στην οικογένεια των Νάγκετς, όπως συνηθίζουν να φωνάζουν σε κάθε ζντο τους. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάλπασε με τις δυνάμεις του, επέμεινε όταν πολλοί παραμέρiσαν τις πιθανότητές του και κέρδισε τον σεβασμό με το φανταχτερό του δαχτυλίδι.

Πηγή: www.gazzetta.gr