Ο ηλικίας 102 ετών Γάλλος ποδηλάτης, Ρόμπερτ Μάρτσαντ, κατέρριψε το δικό του προηγούμενο ρεκόρ στην κατηγορία των «αιωνόβιων», καλύπτωντας απόσταση περίπου 27 χιλιομέτρων σε μία ώρα. Μία επίδοση η οποία ξεπερνά την προηγούμενη, πριν από 2 χρόνια, κατά 2,5 χιλιόμετρα περισσότερα, ενάντια στο χρονόμετρο.

Ο Ρόμπερτ Μάρτσαντ είναι ένας συνταξιούχος πυροσβέστης και επίσης κατέχει το ρεκόρ για τον ποδηλάτη, που είναι άνω των 100 ετών, και κάλυψε απόσταση 100 χιλιομέτρων. Την απόσταση αυτή κάλυψε σε 4 ώρες, 17 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα, το 2012.

Οι θεατές χειροκρότησαν όρθιοι τον Μάρτσαντ, αμέσως μετά την επιτυχία του, στη γραμμή τερματισμού του νέου σταδίου Βελοντρόμ, στη Γαλλία, που στοίχισε 74 εκατομμύρια ευρώ και άνοιξε τις πύλες του στο κοινό την Πέμπτη.

«Ήταν πολύ ωραία, αλλά στο τέλος άρχισε να γίνεται πολύ δύσκολο», ανέφερε ο αιωνόβιος ποδηλάτης.

http://www.boro.gr

{fcomments}

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Πιθανώς να τα έχετε προσέξει σε αρκετά γυμναστήρια και να θεωρείτε ότι απευθύνονται μόνο σε γυναίκες και σε όσους βρίσκονται σε φάση αποκατάστασης από κάποιον τραυματισμό. Αναθεωρείστε άμεσα. Τα λάστιχα βάσει ερευνών μπορούν συμβάλλουν τα μέγιστα στην αύξηση δύναμης, μυϊκής μάζας και στο κάψιμο λίπους – αρκεί να τα εντάξετε στην καθημερινή σας προπόνηση.

Το ξανασκεφτήκατε μήπως;

Η προπόνηση με λάστιχα χρησιμοποιείται για παραπάνω από έναν αιώνα στον χώρο του fitness. Ξεκίνησαν ως βοήθημα για όσους βρίσκονταν σε στάδιο αποκατάστασης τραυματισμού, αλλά με την πάροδο των χρόνων «εξελίχτηκαν» και πλέον χρησιμοποιούνται κατά κόρον στα γυμναστήρια από ασκούμενους και personal trainers.

Λάστιχα και ελεύθερα βάρη: Τα ίδια Παντελάκη μου; Όχι ακριβώς.

Τα λάστιχα και τα ελεύθερα βάρη (μπάρες, αλτήρες) έχουν αρκετές ομοιότητες. Αποτελούν και τα δύο μεθόδους προπόνησης με αντίσταση, επιτρέπουν μεγάλο εύρος κίνησης στις ασκήσεις και παρέχουν προοδευτική αντίσταση. Τέσσερεις ιδιότητες, η οποίες αποτελούν το άλφα και το ωμέγα σε μια αποτελεσματική προπόνηση αντιστάσεων. Μπορεί να μην μας γεμίζουν το μάτι λόγω εμφάνισης, αλλά σύμφωνα με έρευνες δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τα ελεύθερα βάρη όσον αφορά την αύξηση δύναμης, μυϊκής μάζας, αλλά και το κάψιμο λίπους. Για την ακρίβεια, σε αρκετά σημεία υπερτερούν αυτών.
 

F= m * g (Νόμος του Newton)
 

Το γεγονός ότι τα λάστιχα, σε αντίθεση με τα ελεύθερα βάρη, δεν βασίζονται στους νόμους της βαρύτητας για να παρέχουν αντίσταση, τα καθιστά πολύ πιο αποτελεσματικά σε θέσεις όπου ένας αλτήρας ή μια μπάρα δεν «δουλεύουν» καθόλου. Παρέχουν δηλαδή, αντίσταση σε όλο το εύρος μιας κίνησης (οριζόντιο ή κάθετο), η οποία μάλιστα αυξάνεται προοδευτικά όσο τεντώνει το λάστιχο. Το χαρακτηριστικό αυτό, τα καθιστά ιδανικά για προπονήσεις οι οποίες επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος, αλλά και προπονήσεις αθλητών.
 

«Σκληρά» με τους μυς, μαλακά με τις αρθρώσεις

Επίσης, η αντίστασή τους είναι πολύ πιο ανώδυνη για τις αρθρώσεις σε σχέση με τα ελεύθερα βάρη, μιας και επικεντρώνεται αυστηρά και μόνο στον μυ. Για την ακρίβεια, τα λάστιχα παρέχουν διαρκή τάση στον μυ τον οποίον γυμνάζουμε αποτρέποντας παράλληλα το «κλέψιμο» κατά την διάρκεια των ασκήσεων.
 

Τι εννοούμε; Πάρτε σαν παράδειγμα τις κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες. Στο τέλος της κίνησης, δηλαδή όταν ο αλτήρας φτάνει κοντά στον ώμο, στην ουσία επιβαρύνει αποκλειστικά και μόνο αυτόν. Η ένταση στον δικέφαλο έχει… κάνει φτερά, αφού ο αλτήρας δεν αντιστέκεται πλέον στην βαρύτητα με την βοήθεια του δικέφαλου. Με το λάστιχο όμως, η ένταση στον δικέφαλο είναι παρούσα σε όλο το εύρος της κίνησης, για αυτό μερικές φορές νιώθουμε μεγαλύτερο «κάψιμο» στον μυ όταν χρησιμοποιούμε λάστιχα.

 Έξω οι…. κλέφτες

Όσον αφορά το «κλέψιμο», αποτελεί συνήθη – και αρκετές φορές ακούσια - τακτική για κάποιον αρχάριο, ο οποίος δεν έχει αναπτύξει την απαραίτητη δύναμη ώστε να εκτελέσει σωστά μια άσκηση. Επομένως, χρησιμοποιεί την ορμή (momentum) στα βάρη, ώστε να μπορέσει να τα κινήσει. Από την στιγμή όμως που χρησιμοποιείται η ορμή, ένα μεγάλο μέρος της έντασης στον μυ αφαιρείται και επομένως δεν υπάρχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η ελαστική αντίσταση δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Ο μόνος τρόπος για να συνεχιστεί η κίνηση σε μια άσκηση με λάστιχο, είναι αποκλειστικά και μόνο η χρήση περισσότερων μυϊκών ινών για την ολοκλήρωση της άσκησης. Αυτό ακριβώς δηλαδή που χρειάζεται για μέγιστη μυϊκή ανάπτυξη και δύναμη.

Αντίσταση κατά της… ακρίβειας

Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. Τα λάστιχα προσφέρουν οικονομία: χώρου και… τιμής. Είναι μικρά, ελαφριά, χωράνε άνετα σε μια μικρή τσάντα και μπορείτε να τα πάρετε μαζί σας οπουδήποτε, έχοντας στην ουσία ένα μίνι γυμναστήριο στο… τσαντάκι σας. Αντί να δώσετε μια περιουσία για να προσωπικό γυμναστήριο στο σπίτι, δίνετε – το πολύ – 100 ευρώ και έχετε ένα ολοκληρωμένο σετ από λάστιχα με λαβές για τα χέρια, τους αστραγάλους και για στήριξη στην πόρτα και δεκάδες επιλογές ασκήσεων για όλες τις μυϊκές ομάδες
 

Έχουμε δοκιμάσει, και συνιστούμε ανεπιφύλακτα την σειρά των Bodylastics, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε τα αντίστοιχα άλλως εταιρειών όπως η Energetics ή η Aylio.

 

 Ακολουθούν μερικές βασικές ασκήσεις με λάστιχα για όλες τις μυϊκές ομάδες.

Στήθος

1. Pushups με αντίσταση

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Πιέσεις στήθους στον πάγκο, πιέσεις στήθους στο μηχάνημα
 

Εκτέλεση: Τοποθετήστε το λάστιχο όπως φαίνεται στην φωτογραφία, πίσω από την πλάτη σας και κάτω από τις παλάμες. Κρατώντας τον κορμό σας ίσιο και τους κοιλιακούς σφιχτούς λυγίστε αργά τους αγκώνες μέχρι να φτάσετε περίπου 10 εκατοστά από το έδαφος και τεντώστε τους σε πιο γρήγορη κίνηση για να επανέλθετε στην αρχική σας θέση.

 

 2. Flys με ένα χέρι

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Pec Deck, εκτάσεις flys στην τροχαλία
 

Εκτέλεση: Τοποθετήστε το λάστιχο σε ένα σταθερό σημείο, όπως φαίνεται στην φωτογραφία, πιάστε την λαβή με το δεξί σας χέρι ελαφρώς λυγισμένο και παράλληλο με το έδαφος. Σφίγγοντας τους κοιλιακούς και κρατώντας τον κορμό σας ακίνητο, κάντε προσαγωγή του χεριού μέχρι να φτάσει στο δεξί στήθος – και λίγο πιο μέσα. Επανέλθετε αργά στην αρχική θέση και επαναλάβετε την κίνηση. Μόλις τελειώσετε τις επαναλήψεις επαναλάβετε το ίδιο και με το αριστερό χέρι.
 

Tip: Μπορείτε να χρησιμοποιήστε τα λάστιχα σε συνδυασμό με τα ελεύθερα βάρη στην προπόνηση στήθους για ακόμα περισσότερα οφέλη στην αύξηση δύναμης, την υπερτροφία και το κάψιμο λίπους. Για παράδειγμα, στις πιέσεις στήθους με μπάρα, μπορείτε να ενσωματώσετε τα λάστιχα στις δύο άκρες της, αυξάνοντας έτσι τον βαθμό δυσκολίας της άσκησης.

Πόδια
 

1. Squat

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Squat με μπάρα, Leg Press
 

Εκτέλεση: Περάστε το λάστιχο κάτω από τα πόδια και πίσω από τους ώμους σας, όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Κρατώντας ίσια την πλάτη και σφίγγοντας τους κοιλιακούς, κατεβείτε αργά μέχρι οι μηροί σας να έρθουν παράλληλα με το έδαφος και επανέλθετε στην όρθια θέση εκπνέοντας.
 

Tip: Μπορείτε να περάστε τις λαβές από το λάστιχο στις δύο άκρες τις μπάρας και κάτω από τα πόδια σας και να κάνετε squat με μπάρα και λάστιχο ελεύθερα ή στο smith.

 2. Προβολές

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Προβολές με μπάρα ή αλτήρες
 

 Εκτέλεση: Περάστε το λάστιχο κάτω από το δεξί σας πόδι και πίσω από τους ώμους, όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Κρατώντας ίσιό τον κορμό σας, λυγίστε αργά και τα δύο πόδια μέχρι τα γόνατα να σχηματίσουν ορθή γωνία. Επανέλθετε στην όρθια θέση εκπνέοντας και επαναλάβετε.

 3. Κάμψεις μηριαίων

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Leg curl
 

Εκτέλεση: Ξαπλώστε μπρούμυτα βάζοντας ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατά σας, όπως στην φωτογραφία. Δέστε την μία άκρη από το λάστιχο σε ένα σταθερό σημείο και την άλλη στους αστραγάλους σας. Κρατώντας ακίνητη την μέση φέρτε τις φτέρνες όσο πιο κοντά στους γλουτούς σας, μείνετε για λίγο εκεί και επανέλθετε στην αρχική θέση με τα πόδια τεντωμένα.

 

 4. Γάμπες

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Γάμπες στο μηχάνημα
 

 Εκτέλεση: Δέστε το λάστιχο στην άκρη μιας πόρτας, όπως φαίνεται στην φωτογραφία και φέρτε τις λαβές πίσω από τους ώμους σας, γέρνοντας το σώμα σας ελάχιστα μπροστά. Σφίγγοντας τις γάμπες και κρατώντας τα γόνατα τεντωμένα, ελάτε στις μύτες των ποδιών και μείνετε εκεί για ένα με δύο δευτερόλεπτα. Επανέλθετε στην αρχική θέση.

Πλάτη

1. Εμπροσθολαίμιες έλξεις

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Εμπροσθολαίμιες έλξεις στην τροχαλία
 

 Εκτέλεση: Καθίστε οκλαδόν μπροστά από μια πόρτα, όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Κρατώντας τις δύο λαβές του λάστιχου με τεντωμένα χέρια, λυγίστε αργά τους αγκώνες και φέρτε τους δίπλα στα πλευρά σας εκπνέοντας. Επανέλθετε αργά στην αρχική θέση με τεντωμένους αγκώνες και επαναλάβετε.

 

2. Κλειστή κωπηλατική
 

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Κωπηλατική στην τροχαλία
 

Εκτέλεση: Καθίστε οκλαδόν ή σε μια καρέκλα μπροστά από ένα σταθερό σημείο όπου θα έχετε στερεώσει το λάστιχο, όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Κρατώντας ίσια την μέση σας λυγίστε αργά και σταθερά τους αγκώνες τραβώντας το λάστιχο, μέχρι να σχηματίσουν ορθή γωνία. Επανέλθετε στην αρχική θέση με τα χέρια τεντωμένα.

 Ώμοι

 1. Προτάσεις ώμων

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Προτάσεις ώμων με μπάρα ή αλτήρες.
 

Εκτέλεση: Περάστε το λάστιχο κάτω από τα πόδια σας, όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Κρατώντας ίσια την πλάτη σας, σηκώστε τα χέρια σας κρατώντας τα τεντωμένα, μέχρι να φτάσουν στο ύψος των ώμων. Επανέλθετε αργά στην αρχική θέση με τα χέρια δίπλα στη λεκάνη. Επαναλάβετε.

 2. Εκτάσεις ώμων

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Εκτάσεις ώμων σε μηχάνημα ή με αλτήρες
 

Εκτέλεση: Περάστε το λάστιχο κάτω από τα πόδια σας και κρατήστε τις λαβές με τα χέρια τεντωμένα δίπλα στη λεκάνη, όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Εκπνέοντας και κρατώντας ακίνητο τον κορμό σας, ανεβάστε τα δύο χέρια ταυτόχρονα μέχρι το ύψος των ώμων και επανέλθετε αργά στην αρχική θέση.
 

Tip: Στις καθιστές πιέσεις ώμων με μπάρα στο smith, μπορείτε περάστε τις λαβές του λάστιχου από τα δύο άκρα της και κάτω από τον πάγκο και να κάνετε τις πιέσεις έχοντας σαν επιπλέον αντίσταση πέρα των κιλών και αυτή του λάστιχου.

Τρικέφαλοι

 1. Γονατιστές κάμψεις τρικεφάλων

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Κάμψεις τρικεφάλων στην τροχαλία
 

 Εκτέλεση: Σταθείτε γονατιστοί μπροστά από μια πόρτα όπου θα έχετε τοποθετήσει το λάστιχο όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Έχοντας ίσια την πλάτη σας και τους αγκώνες κολλητούς στο σώμα, πιάστε τις λαβές και εκπνέοντας τεντώστε τα χέρια σας μέχρι οι παλάμες να φτάσουν στο ύψος της λεκάνης. Επανέλθετε αργά στην αρχική θέση με τους αγκώνες σε ορθή γωνία και επαναλάβετε.

 2. Kickbacks

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Kickbacks στην τροχαλία ή με αλτήρες
 

Εκτέλεση: Στερεώστε το λάστιχο στην πόρτα και σκύψτε μπροστά όπως δείχνει η φωτογραφία, έχοντας τα χέρια σας μονίμως παράλληλα με το έδαφος. Εκπνέοντας τεντώστε τα χέρια πίσω σφίγγοντας τους τρικεφάλους. Επιστρέψτε αργά στην αρχική θέση και επαναλάβετε.

Δικέφαλοι

 1. Κάμψεις δικεφάλων

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Κάμψεις δικεφάλων στην τροχαλία ή με αλτήρες
 

 Εκτέλεση: Περάστε το λάστιχο κάτω από τα πόδια σας όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Κρατώντας τους αγκώνες κολλημένους στα πλευρά και χωρίς να κουνήσετε καθόλου την μέση, λυγίστε τους φέρνοντας τις παλάμες μέχρι το ύψος του στήθους. Επανέλθετε αργά στην αρχική θέση και επαναλάβετε.
 

Tip: Δοκιμάστε να κάνετε την ίδια άσκηση με μπάρα, περνώντας το λάστιχο κάτω από τα πόδια σας και τοποθετώντας τις λαβές του στις δύο άκρες τις μπάρας.

Κοιλιακοί

1. Στροφές κορμού

Αντίστοιχη άσκηση γυμναστηρίου: Στροφές κορμού στην τροχαλία
 

 Εκτέλεση: Στερεώστε τα λάστιχα στην πόρτα και σταθείτε στο πλάι, όπως φαίνεται στην φωτογραφία, λυγίζοντας ελαφρά τα γόνατά σας. Κρατώντας τις δύο λαβές με τα δύο σας χέρια, στρίψτε τον κορμό σας προς την αντίθετη κατεύθυνση, μιμούμενοι την κίνηση του ξυλοκόπου. Επιστρέψτε αργά στην όρθια θέση.

http://www.in2life.gr

{fcomments}

Το μόνο που θα χρειαστείς για να κάνεις την άσκηση είναι δύο βαράκια. Κράτα ένα βαράκι στο κάθε σου χέρι και κάνε βήματα στο σπίτι σου. Σε κάθε σου βήμα σταμάτα και κάνε ένα βαθύ κάθισμα στη στάση που είσαι φέρνοντας το κάθε σου γόνατο σε ορθή γωνία.

Η άσκηση αυτή πέρα από το ότι βοηθάει τα οπίσθιά σου να ανορθωθούν εξυπηρετεί και στην τόνωση των ποδιών σου αλλά και στη βελτίωση της ισορροπίας σου.

http://www.faysbook.gr/

Επίσης Δείτε 

Είναι η γυμναστική με βάρη κατάλληλη για γυναίκες;

{fcomments}

Τραυματισμός είναι μια καταραμένη λέξη στο λεξικό των φανατικών του fitness. Οι τραυματισμοί είναι αντιξοότητες και εμπόδια στους στόχους σας, περιορίζουν ή απενεργοποιούν την ικανότητά σας να λειτουργήσετε και μερικές φορές ακόμη και να εκτελέσετε τις συνήθεις καθημερινές σας δραστηριότητες όπως το περπάτημα. Πολύ συχνά, οι τραυματισμοί προκαλούνται στο γυμναστήριο. Αλλά επίσης, πάρα πολύ συχνά, μπορείτε να αποτρέψετε μερικούς από αυτούς τους τραυματισμούς, ακόμη και την εμφάνιση τους, ή – σε περίπτωση που έχετε κακή τύχη – από την επανεμφάνιση τους. Πιο κάτω είναι τα βήματα που μπορείτε να πάρετε για να προετοιμάσετε τον εαυτό σας καλύτερα και να βοηθήσετε στην πρόληψη τραυματισμών από την άσκηση.

=

{fcomments}

H αερόβια δεν είναι παίξε-γέλασε. Aποφάσισε ποιοί ειναι οι στόχοι σου και διάλεξε την αερόβια που σου ταιριάζει.

=

{fcomments}

Όταν το λίπος αντιστέκεται, μόνο ένα πράγμα θα το κάνει να το βάλει στα πόδια. Δέσε τα κορδόνια σου κι άσε το μεταβολισμό σου να πάρει το πάνω χέρι.

=

{fcomments}

O τένοντας είναι ινώδης ιστός που ενώνει τους μύες με τα οστά και σε αρκετές περιπτώσεις περιβάλλεται από ένα “σακούλι”, το έλυτρο. Λέγοντας τενοντίτιδα (tendonitis) εννοούμε την πάθηση του  τένοντα είτε στο σημείο που ενώνεται με τον μυ είτε στο σημείο που ενώνεται με το οστό. Η πάθηση μπορεί να είναι ερεθισμός, τραυματιστμός, κάκωση, φθορά ή φλεγμονή. Αν επηρεάζεται και το έλυτρο (το περίβλημα του τένοντα) μιλάμε για τενοντοελυτρίτιδα. Η τενοντιτιδα αποκαλείται επίσης τεντίνοση ή τενοντοπάθεια.

Η τενοντίτιδα είναι μια ενοχλητική κατάσταση και μερικές φορές η αντιμετώπιση και η θεραπεία δεν είναι εύκολη. Παρουσιάζεται τόσο στα άνω άκρα όσο και στα κάτω άκρα. Οι κυριότερες τενοντίτιδες για τα άνω άκρα είναι των στροφέων του ώμου, της μακράς κεφαλής του δικέφαλου, η έσω και έξω επικονδυλίτιδα. Οι κυριότερες και συχνότερες των κάτω άκρων είναι του επιγονατιδικού τένοντα, του οπισθίου κνημιαίου, των περονιαίων και του Αχίλλειου τένοντα.

Αιτία

Η μυϊκή υπερλειτουργία είναι η κύρια αιτία της τενοντίτιδας. Όταν ο μυς “δουλεύει” παραπάνω από τις δυνατότητές του, ο τένοντας κουράζεται και δημιουργείται φλεγμονή. Συνήθως, τα άτομα που ξεκινούν για πρώτη φορά ένα πρόγραμμα γυμναστικής ή αυξάνουν το επίπεδο των ασκήσεων τους απότομα αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα τενοντίτιδας. Ο τένοντας αδυνατεί να προσαρμοστεί στο νέο επίπεδο δραστηριότητας και αυτή η κατάχρηση οδηγεί με τη σειρά της σε φλεγμονή και τενοντίτιδα.

Η τενοντιτιδα εμφανίζεται συχνά στις μέρες μας κυρίως λόγω της εισβολής των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη ζωή μας, αλλά και εξαιτίας της καθιστικής ζωής. Επιπλέον, με τα χρόνια, οι τένοντες χάνουν την ελαστικότητά τους κι αυτός είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας. Πρέπει επίσης να αναφέρουμε ως  μια άλλη αιτια τενοντίτιδας την κακή κυκλοφορία του αίματος. Υπάρχουν εκατοντάδες τένοντες στο σώμα μας αλλά λίγοι από αυτούς τελικά μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα. Σε αυτούς τους τένοντες υπάρχουν κάποια σημεία όπου η αιμάτωση είναι φτωχότερη. Στο σημείο αυτό ο τένοντας είναι μπορεί να πάθει βλάβη ενώ η επούλωση είναι πιο δυσχερής. Λόγω της κακής κυκλοφορίας του αίματος ορισμένα άτομα μπορεί να έχουν μια προδιάθεση για τενοντίτιδα σε συγκεκριμένα σημεία. Πρέπει τέλος να αναφέρουμε ότι αιτία τενοντίτιδας μπορεί να είναι στην ύπαρξη κάποιας σοβαρής ασθένειας όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Ο φυσιολογικός τένοντας συγκροτείται από δεσμίδες κολλαγόνου οι οποίες περιέχουν ινοβλάστες και εξωκυττάριο υγρό. Οι τένοντες έχουν υφή ιξώδη και ελαστική.  Ο φυσιολογικός τένοντας στη θέση χαλάρωσης παρουσιάζεται ¨κατσαρωμένος¨ ή ¨κυματιστός¨. ΄Όταν αρχίζει να εφαρμόζεται μια δύναμη φόρτισης γίνεται πιο σκληρός και άκαμπτος. Η ελαστικότητα και δύναμη του τένοντα είναι μεγάλη, περίπου 4 φορές μεγαλύτερη από την μέγιστη δύναμη που παράγεται από τον μυ.

Σχεδόν όλες οι αιτίες πρόκλησης τενοντίτιδας έχουν σαν συνέπεια την υπέρμετρη εφαρμογή δύναμης στον τένοντα. Η υπέρμετρη τάση είναι αυτή που προκαλεί τον τραυματισμό είτε με τον όρο του άμεσου τραυματισμού (ρήξη) είτε με την χρόνια μορφή της κατάχρησης. Παθαίνουμε δηλαδή τενοντίτιδα σε σημεία στα οποία οι μυς κινούνται περισσότερες φορές. Για παράδειγμα, οι χρηστές ηλεκτρονικών υπολογιστών στα δάκτυλα, ενώ οι κολυμβητές, οι τενίστες και οι παίκτες του γκολφ είναι ευαίσθητοι στην τενοντίτιδα στους ώμους και στους αγκώνες. Οι περισσότερες τενοντίτιδες ανήκουν στην κατηγορία του συνδρόμου κατάχρησης, ειδικά στους αθλητές.

Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα στην αποθεραπεία των τενοντίτιδων στους αθλητές είναι η γνώση και διαπίστωση σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο τένοντας κατά την πρόοδο της θεραπείας. Αυτό δεν αφορά την τενοντίτιδα που είναι αποτέλεσμα  πρόσφατου τραυματισμού ή ατυχήματος οπότε προσδιορίζεται εύκολα η πρόοδος της αποκατάστασης. Αφορά τη χρόνια τενοντίτιδα λόγω υπέρχρησης του τένοντα όπου τα συμπτώματα αλλά και η απόκριση στην θεραπεία είναι αυτά τα στοιχεία που θα προσδιορίσουν το στάδιο στο οποίο βρίσκεται.

Ειδικά για τους αθλητές συνιστάται ως πρόληψη της τενοντίτιδας μια σταδιακή επιβάρυνση της φόρτισης κατά την προπόνηση. Επίσης μια λάθος τεχνική και εκτέλεση των ασκήσεων μπορεί να επιφέρει περισσότερη τάση στον τένοντα. Για παράδειγμα εάν σε ένα αθλητή του τένις η λαβή της ρακέτας είναι αρκετά μεγάλη ο αθλητής αναγκάζεται να πιάσει πιο δυνατά την ρακέτα για να μπορέσεις να την σταθεροποιήσει. Αυτό όμως το γεγονός έχει σαν αποτέλεσμα να αυξήσει την τάση στους εκτείνοντες του χεριού. Εάν πάλι ένας αθλητής σφίγγει περισσότερο τα κορδόνια του παπουτσιού του οι εκτείνοντες του άκρου πόδα δέχονται μεγαλύτερη πίεση με αποτέλεσμα ακόμα και της τενοντίτιδας των συγκεκριμένων μυών. Ένας αθλητής μπάσκετ είναι περισσότερο επιρρεπής για την δημιουργία τενοντίτιδας του επιγονατιδικού όταν αγωνίζεται σε γήπεδο με πλαστικό πάτωμα από όταν αγωνίζεται σε ξύλινο. Όσο λιγότερη απορροφητικότητα κραδασμών έχει μια επιφάνεια τόσο μεγαλύτερη τάση αναπτύσσεται στους τένοντες.

O όρος τενοντίτιδα δηλώνει την ύπαρξη φλεγμονής (όλοι οι ιατρικοί όροι που καταλήγουν σε –ίτιδα δηλώνουν φλεγμονή, δηλαδή αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος στην πάθηση). Ο όρος αυτός εμφανίστηκε διότι πριν αρκετές δεκαετίες θεωρήθηκε ότι η τενοντίτιδα ξεκινούσε από μερική ρήξη των ινών του τένοντα, κάτι που οδηγούσε σε φλεγμονώδη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματα. Νεώτερες όμως μελέτες της κυτταρικής διαδικασίας στην χρόνια παθολογία του τένοντα, έδειξαν ότι μπορεί να υπάρχει τενοντίτιδα με απουσία φλεγμονωδών κυττάρων και απουσία ρήξης ιστών. Φάνηκε λοιπόν ότι η αιτία της τενοντίτιδας μπορεί να ξεκινά από εκφυλισμό του κολλαγόνου μέσα στον τένοντα. Για τον λόγο αυτό πολλοί γιατροί σήμερα ονομάζουν την παθολογία του τένοντα τεντίνοση ή τενοντοπάθεια (στην αγγλόφωνη βιβλιογραφία χρησιμοποιείται ο όρος “tendinosis” ή ο όρος “tendinopathy”.

Τα συμπτώματα

Προφανώς, τα συμπτώματα της τενοντίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή στην οποία εκδηλώνονται. Σε κάθε περίπτωση, οι τραυματισμένοι τένοντες προκαλούν πόνο κατά την κίνηση ή τη συμπίεση, ενώ ακόμα και μικρές κινήσεις μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο.

Όσον αφορά την περιοχή στην οποία εντοπίζονται τα συμπτωματα, μερικά παραδείγματα σχετικά με τις πιο κοινές τενοντίτιδες είναι τα εξής:

Στην επικονδυλίτιδα ο πόνος εντοπίζεται στον αγκώνα. Στην περίπτωση που αφορά τον Αχίλλειο τένοντα ο πόνος εντοπίζεται στην περιοχή ακριβώς πάνω από τη φτέρνα. Στην περίπτωση φλεγμονής των προσαγωγών μυών ο πόνος εμφανίζεται στην εσωτερική πλευρά του μηρού. Αν η τενοντίτιδα αφορά τον επιγονατιδικό τένοντα ο πόνος εντοπίζεται ακριβώς κάτω από την επιγονατίδα. Σε περίπτωση φλεγμονής του πετάλου των στροφέων μυών, ο πόνος εντοπίζεται στον ώμο. Στην περίπτωση της τενοντοελυτρίτιδας του μακρού απαγωγού και του βραχέως εκτείνοντα τον αντίχειρα (σύνδρομο του De Quervain), ο πόνος εντοπίζεται στον καρπό από τη πλευρά του αντίχειρα και στη βάση του δακτύλου. Σε περίπτωση φλεγμονής των καμπτήρων τενόντων των δακτύλων είναι δυνατόν να παρουσιαστεί το φαινόμενο του εκτινασσόμενου δακτύλου.

Τα βασικά συμπτώματα της τενοντίτιδας είναι:

• Πόνος στην άρθρωση κατά τη διάρκεια της κίνησης, αλλά μερικές φορές ακόμα και με την απλή επαφή.
• Επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια της νύχτας.
• Περιορισμός της κίνησης.
• Oίδημα (πρήξιμο).
• Πάχυνση και σκλήρυνση του ελύτρου με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ολίσθηση του τένοντα και κατά συνέπεια να εμποδίζεται η κίνηση αλλά και να προκαλείται ένας χαρακτηριστικός ήχος.
• Μυϊκή αδυναμία που μπορεί να συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό.

Οι τενοντίτιδες δε χρειάζονται ιδιαίτερες διαγνωστικές εξετάσεις για να διαγνωστούν. Ο γιατρός, με την κλινική εξέταση, μπορεί να δει τα σημάδια και τα συμπτώματα της τενοντίτιδας. Απλή ακτινογραφία μπορεί να χρειαστεί, παρόλα αυτά, σε περιπτώσεις τενοντίτιδας αφού ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί να αποκλείσει άλλες παθήσεις των οστών που μπορεί να συμβαίνουν στην περιοχή παρότι οι τένοντες δεν φαίνονται στης άπλες ακτινογραφίες. Σπάνια, μαγνητική τομογραφία μπορεί να χρειαστεί, η οποία μπορεί να  δείξει τις τενοντίτιδες. Σπάνια, επίσης, εργαστηριακές εξετάσεις αίματος μπορεί να χρειαστούν για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις.

Θεραπεία

Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση της τενοντίτιδας είναι να αποφεύγουμε τις κινήσεις που δημιουργούν τα συμπτώματα, δηλαδή τον πόνο. Αυτό σημαίνει θα πρέπει να απέχουμε από εκείνη τη δραστηριότητα που σχετίζεται με τα συμπτώματά μας ώστε να δώσουμε στο τένοντα χρόνο για να επουλωθεί. Χρήσιμος μπορεί να είναι ένας κηδεμόνας ή ένας νάρθηκας που να προστατεύει την πάσχουσα περιοχή για ένα χρονικό διάστημα.

Να επισημάνουμε πάντως ότι συνήθως οι περισσότεροι πάσχοντες (π.χ. αθλητές) καθυστερούν στην αντιμετώπιση της τενοντίτιδας και αυτό δυσκολεύει τη θεραπεία της κατά πολύ. Αυτό συμβαίνει διότι ο πόνος είναι μεν συχνός αλλά μικρός και χρόνιος και σχεδόν όλοι πιστεύουν ότι θα περάσει μόνος του. Έτσι συνεχίζουν να γυμνάζονται με τον τρόπο που προκάλεσε την τενοντίτιδα κάτι αυτό επιβαρύνει την κατάσταση και αποτρέπει τη θεραπεια.

Ο στόχος της αντιμετώπισης της τενοντίτιδας είναι να αντιμετωπιστεί ο πόνος και να μειωθεί η φλεγμονή. Άρα λοιπόν οι τρόποι αντιμετώπισης είναι η ξεκούραση, ο πάγος, οι τοπικές αντιφλεγμονώδεις αλοιφές ή τα αντιφλεγμονώδη από το στόμα. Η θεραπεία περιλαμβάνει:

• Διακοπή όλων των δραστηριοτήτων που συμμετέχει η συγκεκριμένη άρθρωση και ανάπαυση.
• Αν είναι δυνατόν το μέλος σε ανάρροπη θέση.
• Εφαρμογή πάγου και σε καμία περίπτωση ζεστού.
• Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• Laser χαμηλής ισχύος στην οξεία φάση.
• Ιοντοφόρεση με κορτιζονούχο φάρμακο.
• Χρήση ανάλογου της πάσχουσας περιοχής κηδεμόνα περιορισμού της κίνησης, που προοδευτικά θα αφαιρείται ανάλογα με την μείωση των συμπτωμάτων.
• Προοδευτική κινητοποίηση της άρθρωσης (mobilization).

Στις περισσότερες περιπτώσεις σε μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα οι τενοντίτιδες υποχωρούν. Προσοχή χρειάζεται επίσης στις αντενδείξεις στην λήψη των φαρμάκων όπως έλκος στομάχου, υπέρταση, αλλεργίες, αντιπηκτική θεραπεία κ.ά. Στις περιπτώσεις που οι τενοντίτιδες παραμένουν, ενέσεις κορτικοστεροειδών ή τοπικών αναισθητικών στο σημείο του τένοντα, τις περισσότερες φορές, ηρεμούν απολύτως τον πόνο. Όμως δεν συνιστάται σε όλους τους τύπους της τενοντίτιδας η χρήση της κορτιζόνης. Όπως για παράδειγμα δεν συνιστάται στη τενοντίτιδα του Αχίλλειου λόγω φόβου πιθανής ρήξης του.  Η φυσικοθεραπεία επίσης μπορεί να φανεί χρήσιμη.

Υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις, όπου απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Αφορούν παραμελημένες καταστάσεις, όπου λόγω χρόνιας φλεγμονής έχει προκληθεί πάχυνση του ελύτρου με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ολίσθηση του τένοντα, ή έχει ασβεστοποιηθεί μέρος του τένοντα που πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά. Σε περιπτώσεις που έχει αλλοιωθεί ο ινώδης ιστός του τένοντα υπάρχει πιθανότητα διατομής αυτού (κόβεται ο τένοντας). Η επιπλοκή αυτή θέλει άμεση χειρουργική επέμβαση (τενοντοραφή).

http://www.healthyliving.gr

=

{fcomments}

της Νάταλυ Κυριακίδου

Πρωτεϊνούχο ποτό φράουλας και βανίλιας

Υλικά (4 μερίδες)

Πρωτεΐνη σόγιας σε σκόνη

400γρ φράουλες

1 κουταλάκι βανίλια

Μέλι και φράουλες για το γαρνίρισμα

Ετοιμάζουμε το ρόφημα σόγιας ακολουθώντας τις οδηγίες στο πακέτο. Θα χρειαστούμε 1 λίτρο ροφήματος. Ανακατεύουμε στο μίξερ το ρόφημα με τις φράουλες και την βανίλια και προσθέτουμε λίγο μέλι. (16 γραμμάρια πρωτεΐνη ανά μερίδα)

Smoothie πορτοκάλι

Υλικά (για 4 ποτήρια)

2 μπανάνες

4 πορτοκάλια

2 κουταλάκια μέλι

4 κουταλάκια βρώμη

250 γραμμάρια γιαούρτι χαμηλό σε λιπαρά

400ml άπαχο γάλα

Κόβουμε και βάζουμε τις μπανάνες στο μίξερ και προσθέτουμε τον χυμό από τα πορτοκάλια. Ρίχνουμε στο μίξερ το μέλι, το γιαούρτι , το γάλα και τη βρώμη και τα χτυπάμε όλα μαζί. Μοιράζουμε σε 4 ποτήρια. (11  γραμμάρια πρωτεΐνη ανά μερίδα)

Πρωτεϊνούχο ποτό με μούρα

Υλικά (4 μερίδες)

300ml γιαούρτι άπαχο

100ml γάλα άπαχο

4 κουταλιά σκόνη καθαρής πρωτεΐνης

250γραμμάρια φράουλες ή βατόμουρα

1 κουταλάκι χυμό λεμονιού

Λίγο μέλι

Βάζουμε όλα τα υλικά στο μίξερ και τα χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα. (13 γραμμάρια πρωτεΐνη ανά μερίδα)

http://inshape.com.cy

=

{fcomments}

του Κυριάκου Πελεκάνου

Οι διατάσεις είναι ασκήσεις που σχεδιάστηκαν με σκοπό την ανάπτυξη της μυϊκής ευλυγισίας, ελαστικότητας και της αρθρικής ευκαμψίας. Στα αγγλικά οι διατάσεις ονομάζονται Stretching και η ακριβής μετάφραση του στα ελληνικά είναι τέντωμα. Οι διατατικές ασκήσεις κάμπτουν, τεντώνουν, μακραίνουν, επεκτείνουν τους μύες και τις αρθρώσεις σε όλο το εύρος της κίνησης τους.

Είναι σημαντικό να διαταθούν όλες οι μυϊκές ομάδες και να μην εστιαστείτε λόγω συνήθειας σε κάποιες ομάδες μυών. Εκτός από τις γενικές διατάσεις που αφορούν ολόκληρο το σώμα, μην ξεχάσετε να διατείνετε πιο ειδικά τις μυϊκές ομάδες εκείνες που θα δεχτούν την προπονητική επιβάρυνση. Έτσι με αυτό τον τρόπο θα αποφύγετε τυχόν τραυματισμούς κατά την διάρκεια της προπόνησης.

Ο χρόνος που χρειάζεται να αφιερωθεί στις διατάσεις εξαρτάται από την εστίαση, τους στόχους, την διάρκεια, την επιβάρυνση της προπόνησης και από το είδος της αθλητικής δραστηριότητας. Η χρονική διάρκεια ποικίλει, από λίγα λεπτά όπως για παράδειγμα 5-10 λεπτά, και να φτάσει έως και τα 60 λεπτά αν εκτελείται ένα ολόκληρο μάθημα διατάσεων.

Ένα απλό πρόγραμμα διατάσεων, μπορεί να διατηρήσει την ευλυγισία - ελαστικότητα των μυών καθώς και την ευκαμψία - κινητικότητα των αρθρώσεων σε πολύ καλά επίπεδα ειδικότερα αν βρίσκεστε στην τρίτη ηλικία. Τα οφέλη των διατάσεων δεν περιορίζονται μόνο στις αθλητικές δραστηριότητες αλλά και στις καθημερινές απλές δραστηριότητες. Η άνιση ανάπτυξη διαφόρων μυών του σώματος και η έλλειψη ευκαμψίας μπορούν να συντελέσουν στην υιοθέτηση μιας κακής στάσης του σώματος. Το κλειδί για μια υγιή - φυσική στάση του σώματος είναι η ισορροπία μεταξύ της δύναμης και της ευλυγισίας - ελαστικότητας των ανταγωνιστών μυών. Αυτή η ισορροπία επιτυγχάνεται άριστα μέσα από τις ασκήσεις και τα προγράμματα διατάσεων.

Τύποι & μέθοδοι διατάσεων

Υπάρχουν πολλοί τύποι διατάσεων, αλλά οι κυριότεροι τύποι είναι ο στατικός τύπος, ο βαλλιστικός ή δυναμικός τύπος (dynamic stretching). Με βάση αυτούς τους τρεις κύριους τύπους έχουν αναπτυχτεί μια σειρά από μεθόδους εκτέλεσης των διατατικών ασκήσεων. Οι διατάσεις κατά την διάρκεια της εκτέλεσης τους, ανεξαρτήτου μεθόδου που θα επιλέξετε, μπορούν να πραγματοποιηθούν με τρεις τρόπους: ενεργητικός (αυτοδιάταση), παθητικός (διάταση με βοήθεια) και ο μεικτός (αυτοδιάταση και διάταση με βοήθεια).

Στατικές διατάσεις. Οι στατικές διατάσεις ή τεντώματα περιλαμβάνουν την τοποθέτηση του μυός ή μιας μυϊκής ομάδας σε μια ειδική θέση με ταυτόχρονη ακινητοποίηση του κορμού, ώστε να προκληθεί η επιμήκυνση ή τέντωμα στην συγκεκριμένη γυμναζόμενη μυϊκή ομάδα. Η τοποθέτηση στις ειδικές αυτές θέσεις μπορεί να γίνει από τον ασκούμενο μόνο (ενεργητικά), ή με την βοήθεια από συνασκούμενο-προπονητή (παθητικά). Στις ενεργητικές στατικές διατάσεις ο ασκούμενος μόνος του, παίρνει την κατάλληλη θέση για το τέντωμα της μυϊκής ομάδας που θέλει. Το εύρος της διάτασης αυξάνεται σταδιακά και παραμένει στην τελική θέση για μερικά δευτερόλεπτα. Στις παθητικές στατικές διατάσεις ο ασκούμενος διατείνει τις μυϊκές ομάδες που θέλει με την βοήθεια κάποιου συνασκούμενου ή προπονητή. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει μεγαλύτερη διάταση από ότι εάν την πραγματοποιούσε μόνος του. Οι στατικού τύπου διατάσεις είναι αυτές που συνήθως συστήνονται αφού σπάνια προκαλούν τραυματισμούς.

Βαλλιστικές ή δυναμικές διατάσεις (dynamic stretching). Οι βαλλιστικές διατάσεις περιλαμβάνουν την επιμήκυνση του μυός ή της μυϊκής ομάδας με κίνηση ή σε όλο το εύρος της κίνησης ή με ρυθμικές βαλλιστικές διατάσεις στα ακραία σημεία της διάτασης ή με βίαιες και απότομες κινήσεις στα όρια του φυσιολογικού εύρους διάτασης. Συνήθως εκτελούνται με ρυθμικά επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως οι διπλώσεις, οι ταλαντεύσεις ή οι αναπηδήσεις. Έχουν το μειονέκτημα ότι είναι χρονοβόρες και επιπλέον οι περισσότεροι τις εκτελούν λάθος με αποτέλεσμα σοβαρούς τραυματισμούς. Οι βαλλιστικές διατάσεις πρέπει να εκτελούνται από άτομα έμπειρα ή υπό την καθοδήγηση ατόμων που γνωρίζουν αυτού του είδους διατάσεις. Οι βαλλιστικές διατάσεις εφόσον γίνουν σωστά έχουν το πλεονέκτημα της κίνησης και ο ιδανικότερος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην προθέρμανση και την κυρίως προπόνηση.

http://inshape.com.cy

=

{fcomments}

Επιπτώσεις της αρθίτιδας στην κίνηση.
Κατά την οξεία φάση οι αρθρώσεις ή η άρθρωση που έχει προσβληθεί έχει μειωμένει κινητικότητα, έτσι εμφανίζονται αντιδραστικά προστατευτικές συσπάσεις από τους πρωταγωνιστές και ανταγωνιστές μύες της εκάστοτε άρθρωσης. Αυτό οδηγεί σε λίγες μόνο μέρες σε μυική ατροφία και ελάττωση της μυικής ισχύος η οποία χειροτερεύει κι άλλο καθώς συνοδεύετε από μυοσίτιδα και μυοπάθεια που εμφανίζοντα σε χρόνια αρρώστους λόγο της εκτεταμένης λήψεις κορτιζόνης. Για κάθε βδομάδα που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν υπολογίζεται ότι χάνεται ένα 3% μυικής μάζας. Σιγά σιγά, εμφανίζεται βιοκινητική αστάθεια με χαλάρωση των συνδέσμων και έτσι μέσω του φαύλου κύκλου που δημιουργείτε η αρθρίτιδα απλά επιδεινώνεται. Στην παιδική ηλικία επειδή μυοσκελετικά ακόμα δεν έχουμε φτάσει στην ωρίμανση αναπτύσσονται παραμορφώσεις (ραιβότητα, βλαισότητα, ανισομελία, σκολίωση κ.α.) ενώ παράλληλα τα παιδιά με Ρ.Α. παρουσιάζουν μειωμένη καρδιοαναπνευστική ικανότητα και αντοχή με αποτέλεσμα να διαταραχές βάδισης και κινητικών δραστηριοτήτων που φέρουν επιπτώσεις στην καθημερινή τους διαβίωση.

Επίδραση της άσκησης και των αθλημάτων
Πριν από 25 χρόνια θεωρούσαν την γυμναστική επικίνδυνη και συνιστούσαν μόνο ήπιες κινήσεις, διαθερμίες και παραφινόλουτρα. Η μεγάλης έντασης άσκηση και η υπερέκταση των αρθρώσεων όντως δεν βοηθά και είναι σκόπιμο να αποφεύγονται, καθώς οι σύνδεσμοι της άρθρωσης είναι ασταθείς και μπορεί να προκαλέσουμε κάποιο τραυματισμό. Όπως επίσης πρέπει να αποφεύγονται ασκήσεις που επιβαρύνουν τις αρθρώσεις με παραπάνω βάρος , όπως είναι το jogging.

Αν μετά από άσκηση εμφανιστεί οίδημα σε κάποια άρθρωση, αυτό σημαίνει πως την καταπονήσαμε παραπάνω απ'όσο πρέπει. Στις χρόνιες καταστάσεις, λόγο της οστεοπενίας ή της οστεοπόρωσης υπάρχει κίνδυνος κατάγματος. Η άσκηση αποβλέπει στην διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης , καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας, ευλυγισίας των αρθρώσεων, μυικής δύναμης και αντοχής, φυσιολογικής οστικής πυκνότητας και φυσικά μεγαλύτερης αυτοεκτίμησης. Κατά την οξεία φάση για την σωστή λειτουργία των αρθρώσεων συνίσταται κατάκλιση και ακινητοποίηση των αρθρώσεων με νάρθηκα την νύχτα, ενώ την ημέρα εφαρμόζεται παθητική κινησιοθεραπεία με σκοπό την αποφυγή της μυικής ατροφίας και των αγκυλώσεων. Όταν περάσει η υποτροπή αρχίζει η ενεργητική φάση. Η φυσική δραστηριότητα οφείλει να ξεκινά με εκτατικές ασκήσεις αύξησης του εύρους κίνησης των αρθρώσεων, συνεχίζοντας με ισομετρικές και ισοτονικές ασκήσεις με σκοπό την μυϊκή ενδυνάμωση, με τις ισομετρικές να προτιμώνται κατά την οξεία φάση. Συνιστώνται ήπιες αργές και ρυθμικές κινήσεις για περισσότερες από μια αρθρώσεις ταυτόχρονα. Καλό είναι να προστατεύουμε τις αρθρώσεις που είναι προσβεβλημένες με επιδέσμους. Για την διατήρηση ή την βελτίωση της φυσικής κατάστασης συνιστώνται αερόβιες ασκήσεις στο 60% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας του ασθενή. Προγράμματα που σχεδιάζονται με προοδευτική αύξηση της επιβάρυνσης των αρθρώσεων και της έντασης δείχνουν πολύ καλά αποτελέσματα στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα, την ευλυγισία και την μυική δύναμη χωρίς να υπάρχει καμία επιδείνωση της κατάστασης κλινική ή εργαστηριακή.

Τα άτομα με Ρ.Α. πρέπει να αποφεύγουν αθλήματα που επιφέρουν επιπλέον επιβάρυνση , όπως και αθλήματα επαφής. Τα περισσότερα άτομα μπορούν κανονικά να συμμετέχουν σε δραστηριότητς αναψυχής και αθλήματα όπως , κολύμβηση, ψάρεμα, περπάτημα , ποδηλασία, επιτραπέζιο τένις και badminton κ.α.

Κολύμβηση: H καλύτερη άσκηση για τους καλοκαιρινούς μήνες για ανθρώπους με Ρ.Α. καθώς υπάρχει κίνηση σε όλες της αρθρώσεις, γυμνάζει πάρα πολλούς μύες και δεν υπάρχει σχεδόν κανέναν κίνδυνος τραυματισμού. Τον χειμώνα αντικαθιστούμε την κολύμβηση με αργές και ρυθμικές ασκήσεις για όλο το σώμα σε πισίνα καθώς επιφέρουν μυική χαλάρωση και ανακούφιση από τον πόνο, με την ιδανική θερμοκρασία νερού να είναι 31-33βαθμούς C, ενώ στα προγράμματα aqua aerobic αντοχής καλό θα είναι το νερό να είναι στους 27-31 βαθμούς C. Η κολύμβηση θεωρείτε η καλύτερη θεραπευτική φυσική δραστηριότητα. Σε παιδάκια που βρίσκονται σε μακροχρόνια ύφεση μπορούν να σχεδιαστούν αγωνιστικά προγράμματα όλων των υδρόβιων αθλημάτων.

Ποδηλασία: Είτε σε δίκυκλο, είτε σε τρίκυκλο, είτε σε στατικό ποδήλατο είναι μια από τις ιδανικές ασκήσεις για παιδιά με αρθρίτιδα, γιατί προωθεί την ευλυγισία και την μυική δύναμη σε όλες τις μυικές ομάδες των ποδιών χωρίς όμως να καταπονεί καθόλου τις αρθρώσεις με το βάρος του σώματος καθώς στηρίζεται όλο στο κάθισμα του ποδηλάτου. Το ποδήλατο καρδιοαναπνευστικά προκαλεί τόση αύξηση όσο και το jogging. Για το πάνω μέρος χρησιμοποιούμε το χειροεργόμετρο.

Χορός: Δεν είναι τόσο ασφαλής όσο τα παραπάνω μπορεί όμως αν σχεδιαστεί προσεκτικά και τροποποιηθούν οι ασκήσεις και οι κινήσεις με βάση τις ανάγκες του κάθε αρρώστου να προωθήσει την ευλυγισία και την μυική δύναμη. Η ρυθμικότητα και η αρμονία των κινήσεων της ρυθμικής γυμναστικής αν τροποποιηθούν σωστά μπορούν να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες για ανθρώπους με Ρ.Α.

Οι ασκήσεις, η φυσικοθεραπεία, η τροποποίηση και η εφαρμογή των προγραμμάτων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από εξειδικευμένους γυμναστές και φυσικοθεραπευτές.

http://ensomati.gr/

{fcomments}