Το θάρρος είναι σημαντικότερο από την σκέψη στο κυνήγι της επιτυχίας;

Κάθε αρετή που οδηγεί στην επιτυχία, έχει τη δική της, ξεχωριστή συνεισφορά.

Πολλά πρέπει να έχουμε και να κάνουμε για να πετύχουμε. Αν όμως προσπαθήσουμε να τα «τακτοποιήσουμε» όλα σε δύο κατηγορίες μεγάλες, τότε θα επιλέξουμε την εξυπνάδα και το θάρρος! Γιατί μεροληπτούμε; Γιατί το θάρρος είναι πιο σημαντικό από την εξυπνάδα αν θέλουμε να επιτύχουμε στόχους;

1. Η ευφυΐα βάζει φρένο και το θάρρος…γκάζι.
Το ότι είναι σημαντικότερη μια ιδιότητα από κάποια άλλη, δε σημαίνει οτι παραγνωρίζουμε το ρόλο εκείνης που είναι λιγότερο σημαντική. Η ευφυία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στη λογική. Εξισορροπεί τη σκέψη μας και υπολογίζει όσα επιθυμούμε να δούμε πιο καθαρά. Στηρίζεται κυρίως στην εκτίμηση των κινδύνων και έτσι μας αποτρέπει από το να πάμε …σε γκρεμούς. Το θάρρος όμως στηρίζεται στο ρίσκο!

Χωρίς το θάρρος, τίποτε σπουδαίο δε θα είχε γίνει στην ανθρωπότητα. Δε θα είναι δύσκολο να θυμηθούμε πόσοι καινοτόμοι και πόσοι εφευρέτες, όταν εξέφρασαν αυτό που κυνηγούσαν να πετύχουν, τους αποκάλεσαν «παράλογους» και «τρελούς». Η τόλμη και το θάρρος έχουν τη δυνατότητα να ανατρέπουν καθώς ενεργοποιούνται από την μεγαλύτερη δύναμη που έχουμε ως άνθρωποι. Τη δύναμη της θέλησης!

2. Η πολλή σκέψη μας φέρνει δισταγμό ενώ το θάρρος φέρνει δράση.
Αφού αναφέρουμε ότι δράση χωρίς σκέψη είναι είτε απερισκεψία είτε θράσος, μπορούμε να σκεφτούμε λίγο τις φορές εκείνες που σκεφτήκαμε και ξανασκεφτήκαμε, υπολογίσαμε, μετρήσαμε, πάλι φτάσαμε στον φαύλο κύκλο των ίδιων σκέψεων. Η δουλειά της σκέψης είναι να μετρά αμφιβολίες. Να ανιχνεύει τι μπορεί να πάει άσχημα. Σκεπτόμενοι λοιπόν διαρκώς γύρω από τον κίνδυνο και από τις πιθανότητες αποτυχίας, φτάνουμε σε αδιέξοδα.

Σύμφωνα με το tsemperlidou.gr, το ένα αδιέξοδο μπορεί να είναι η αδράνεια καθώς θα συνεχίσουμε για καιρό να αναλωνόμαστε σε αναλύσεις, σκέψεις και υπολογισμούς. Το άλλο αδιέξοδο μπορεί να είναι η ακύρωση ή η αναβολή όσων σχεδιάζαμε. Όσο βαθείς και έξυπνοι και αν είμαστε, το λάθος είναι πάντα παρόν στο μυαλό μας. Το θάρρος από την άλλη πλευρά, μας απεγκλωβίζει από τις πολλές σκέψεις. Βάζουμε το ένστικτο να λειτουργήσει και μετριάζουμε μέσα στην ψυχή μας τους φόβους και βάζουμε όρια στον χρόνο της σκέψης. Θα ξέρετε σίγουρα πολύ ευφυείς ανθρώπους για τους οποίους απορείτε πώς δεν άγγιξαν την κορυφή. Σκεφτείτε μήπως αυτό που έλειπε, ήταν η τόλμη για να κάνουν κάτι που άλλοι δε θα έκαναν ποτέ.

3. Το θάρρος μας συμφιλιώνει με την αποτυχία!
Για να πετύχουμε τα όσα σπουδαία έχουμε ορίσει ως στόχους, δεν είναι αναγκαίο μόνο να αγαπούμε την επιτυχία και να την προσμένουμε. Το μυστικό βρίσκεται αλλού. Στο να συμβιβαστούμε και στο να συμφιλιωθούμε με την αποτυχία. Να γνωρίζουμε οτι μέχρι να φτάσουμε εκεί που θέλουμε, θα αποτύχουμε πολλές φορές και με αρκετούς τρόπους. Ένας θαρραλέος άνθρωπος, αυτό γνωρίζει πολύ καλά! Γι’ αυτό, άλλωστε μπορεί και ρισκάρει και γι’αυτό τολμά να κάνει πράγματα που είναι μη συμβατικά.

Το μυστικό του θαρραλέου ατόμου βρίσκεται στο «εγώ θα προσπαθήσω, εγώ θα δοκιμάσω και αν αποτύχω, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου». Με άλλα λόγια, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να ξαναπροσπαθήσει αφού θεωρεί πιθανή την αποτυχία. Η λογική μάς λέει να αποφύγουμε προσπάθειες που θα μας απογοητεύσουν. Το θάρρος δε βλέπει την απογοήτευση πουθενά! Το θάρρος δεν είναι μόνο «φιλικό» προς την αποτυχία. Επιπρόσθετα, διώχνει το άγχος που φέρνουν οι συνεχείς σκέψεις!