Η καρδιά του αθλητή και η χρήση αναβολικών στα σπορ !!!

Η συστηματική άθληση σε υψηλά επίπεδα – συνήθως πρωταθλητισμού – επιφέρει διάφορες αλλαγές στο σώμα του αθλητή, έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκρηθεί στις αυξημένες απαιτήσεις για οξυγόνο και ενέργεια. Όσον αφορά την καρδιά του αθλητή, η ανατομική και μοριακή της δομή πρέπει να αλλάξει έτσι ώστε να δουλεύει πιο πολύ – για να τροφοδοτήσει τους βαριά ασκούμενους και ανεπτυγμένους μύες – και να χρησιμοποιεί λιγότερο οξυγόνο.

Έτσι, η καρδιά σε αθλητές που συμμετέχουν σε αερόβια σπορ αντοχής – όπως οι μαραθωνοδρόμοι, οι κολυμβητές, κλπ αλλά όχι οι αθλητές της άρσης βαρών ή των μικρών αποστάσεων όπως των 100μ – παρουσιάζουν μια φυσιολογική διόγκωση στην καρδιά τους, όπου μεγαλώνει η καρδια, χορώντας περισσότερο αίμα, αλλά χωρίς να παχαίνουν ιδιαίτερα τα τοιχώματά της. Η αθλητική καρδιά δουλεύει φυσιολογικα, χτυπάει με κανονική δύναμη και επίσης χαλαρώνει μετά από κάθε χτύπο φυσιολογικά – έχει φυσιολογική συστολή και διαστολή – πράγμα πολύ σημαντικό για την ομαλή της λειτουργία. Όταν ένας αθλητής αντοχής παύει πλέον να προπονείται σε πρωταθλητικό επίπεδο, η καρδιά επανέρχεται σιγά σιγά στις κανονικές της διαστάσεις, πάντα διατηρώντας τη φυσιολογική της λειτουργία. Η αθλητική καρδιά δεν είναι παθολογική κατάσταση.  

Πολλοί αθλητές, είτε αθλούνται επαγγελματικά ή για αναψυχή χρησιμοποιούν ουσίες όπως τα αναβολικά στερεοειδή για να αυξήσουν την απόδοσή τους. Τα αναβολικά, εκτός από το να αυξάνουν τη μυϊκή μάζα – όπως χρησιμοποιούνται στους μποντι μπίλντερ – αυξάνουν και τη μυϊκή αντοχή, την ταχύτητα σε μικρές αποστάσεις –‘όπως στα 100 και 200μ – και την ταχύτητα ανάκαμψης των μυών μετά την έντονη προσπάθεια. Συνήθως, δε, χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με άλλες παράνομες ουσίες – κοινώς το ντοπάρισμα – και πάντα η χρήση τους επιφέρει πολλές επιπλοκές, κυρίως στην καρδιά.

Τα καρδιακά προβλήματα που είναι αποτέλεσμα της χρήσης αναβολικών είναι πολλά και σοβαρά. Συμπεριλαμβάνουν την αρτηριακή υπέρταση – που από μόνη της είναι ένας ζημιογόνος παράγοντας για την καρδια και τα αγγεία – τις αρρυθμίες, την υπερτροφία της καρδιάς – δηλαδή την πάχυνση των τοιχωμάτων της – τη στεφανιαία νόσο, την καρδιακή ανεπάρκεια, τη θρόμβωση και τον αιφνήδιο θάνατο. Τα αναβολικά χαλάνε το μεταβολικό προφίλ του αθλητή. Μειώνουν την καλή χοληστερίνη (HDL) – δηλαδή χάνεται κομμάτι της προστασίας που παρέχει αυτή η ουσία στα αγγεία. Αυξάνουν την κακή χοληστερίνη (LDL) και αλλάζουν τις ισορροπίες άλλων λιποπροτεϊνών στο αίμα. Όλα αυτά ουσιαστικά αυξάνουν τη δημιουργία πλακών στα αγγεία, προκαλώντας στενλωσεις και αυξάνοντας την πιθανότητα εμφράγματος και θανάτου. Η αύξηση των αιμοπεταλίων και άλλων παραγόντων πήξης προκαλούν θρομβώσεις στις αρτηρίες και στις φλέβες. Η τεστοστερόνη που χρησιμοποιείται σαν αναβολικό προκαλεί σύσπαση των αγγείων της καρδιάς – άλλος ένας κίνδυνος εμφράγματος. 
Κάποιες αλλαγές που οφείλονται στα αναβολικά, όπως η μείωση της καλής χοληστερίνης, επανέρχονται σε 
φυσιολογικά επίπεδα, μήνες μετά από τη διακοπή χρήσης των ουσιών αυτών. Άλλες αλλαγές, όμως, είναι πιο μόνιμες, και μυώνουν το προσδόκιμο ζωής των αθλητων που κάνουν μακροχρόνια χρήση αναβολικών ή που παρά την βραχυχρόνια χρήση έχουν ήδη παρουσιάσει τις αλλαγές. Μία από αυτές είναι η υπερτροφία – πάχυνση – των τοιχωμάτων της καρδιάς, πράγμα το οποίο μειώνει τη διαστολική – χαλαρωτική – λειτουργία της καρδιάς και δημιουργεί ένα είδος καρδιακής ανεπάρκειας. 

Τα αναβολικά στερεοειδή μπορεί εφήμερα να αυξάνουν μέρη της απόδοσης των αθλητών, αλλά το κόστος στο σώμα και στην υγεία είναι βαρύ και συχνά μόνιμο. Χρειάζεται μεγάλη εγρήγορση έτσι ώστε ο κάθε αθλητής να αποφεύγει τέτοιες ουσίες και πάντα ο αθλούμενος να ελέγχει ακριβώς τι περιέχουν διάφορα συμπληρώματα διατροφής που του προτείνουν, ιδιαίτερα, άτομα που δεν είναι γιατροί ή διαιτολόγοι. Επίσης, πρέπει όλοι αν αποφασίσουμε τι είδους αθλητισμό θέλουμε: υπεράνθρωπες, θεαματικές αποδόσεις από ντοπαρισμένους και καταδικασμένους αθλητές, ή αυγενή άμηλα και υγειή σώματα;

http://ygeiacomgr.blogspot.gr/

{fcomments}