Οι αθλητικές κακώσεις αφορούν τα είδη των τραυματισμών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων ή την άσκηση .Ενώ είναι δυνατό να τραυματιστεί οποιοδήποτε μέρος του σώματος, ο όρος αθλητικοί τραυματισμοί συνήθως χρησιμοποιείται για να δηλώσει τους τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα είδη αθλητικών τραυματισμών περιλαμβάνουν :
Διαστρέμματα: Οι σύνδεσμοι που ενώνουν τα άκρα των οστών. Οι αστράγαλοι, τα γόνατα και οι καρποί συνήθως επηρεάζονται από τα διαστρέμματα .
Στελέχη – οι μύες ή τένοντες ( οι ιστοί που συνδέουν τους μυς με τα κόκαλα )
Πόνοι στην κνήμη: Πόνοι κατά μήκος του έξω τμήματος του ποδιού,μπροστά από την κνήμη , που συνήθως παρατηρείται σε δρομείς.
Ρήξη του Αχίλλειου τένοντα: Τραυματισμοί σε μεγάλο τμήμα του ιστού που συνδέει τους μύες της κνήμης με τη φτέρνα.
Κατάγματα των οστών
Εξάρθρωση των αρθρώσεων: Οξείοι τραυματισμοί συνήθως εμφανίζονται ξαφνικά , κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Μπορούν να οδηγήσει σε ξαφνικό και σοβαρό πόνο, την αδυναμία να φέρει το βάρος σε ένα άκρο , ή την ανικανότητα να μετακινήσετε το προσβεβλημένο μέρος του σώματος . Χρόνιες βλάβες συνήθως προκύπτουν από υπερβολική χρήση μιας περιοχής του σώματος κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου. Τα συμπτώματα των χρόνιων τραυματισμών περιλαμβάνουν γενικότερο πόνο , τοπικό ή και διακλαδωτό , πόνο κατά τη διάρκεια της συμμετοχής στη φυσική δραστηριότητα .
Τι συμβαίνει στους ιστούς μετά από μια οξεία βλάβη;
Όταν ένας δρομέας "τραβάει μια βουβωνική χώρα » ή ένας παίκτης του τένις " στέλεχος του τένοντα " , τραυματίζονται οι μαλακοί ιστοί στην περιοχή του πόνου . Αμέσως μετά τον τραυματισμό , διαταράσσονται ίνες του προσβεβλημένου μυός , των τενόντων , και / ή συνδέσμων . Επιπλέον, σπάνε τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία ( τριχοειδή αγγεία ) που τροφοδοτούν κανονικά με αίμα και οξυγόνο στους ιστούς αυτούς . Στη συνέχεια η τριχοειδή διαρροή διαχέει ποικίλες ποσότητες αίματος εντός των παρακείμενων ιστών . Ως εκ τούτου, αμέσως μετά από ένα τραυματισμό του μαλακού ιστού η διόγκωση εμφανίζεται . Οι τραυματισμένοι ιστοί γίνονται τρυφεροί και προκαλούν πόνο, τόσο απευθείας από το τραύμα τους και έμμεσα από την επακόλουθη διόγκωση . Αυτό οδηγεί στην ακαμψία , τον πόνο , και ευαισθησία, που τόσο συχνά συνοδεύει την φλεγμονή του τενοντίτιδας, της θυλακίτιδας , καθώς και το στέλεχος και διάστρεμμα. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ακόμη και μια ζημία των οστών ( όπως ένα κάταγμα) συνήθως συνοδεύεται από τραυματισμό στους κοντινούς μαλακούς ιστούς.
Τι είναι καλύτερο να εφαρμόζεται μετά τον τραυματισμό .
Με μια λέξη , πάγος : Η διόγκωση και μεγάλο μέρος της φλεγμονής που ακολουθεί έναν τραυματισμό είναι αποτέλεσμα της διαρροής του αίματος από την ρήξη των τριχοειδών. Ως εκ τούτου ,η εφαρμογή πάγου μπορεί να βοηθήσει κάνοντας τα αιμοφόρα αγγεία να συστέλλονται ( καταστολή ) . Αυτή η στένωση των αιμοφόρων αγγείων εμποδίζει την περαιτέρω διαρροή του αίματος και του serum, το οίδημα και ο πόνος ελαχιστοποιούνται. Μια εφαρμογή παγοκύστη έχει επίσης ένα πρόσθετο πλεονέκτημα ;την ανακούφιση από τον πόνο .
Στην πραγματικότητα, για τη βέλτιστη διαχείριση ενός τραυματισμού και την αντιμετώπιση ενός οξείου πόνου μπορούμε να θυμόμαστε τα εξής:
Ελαχιστοποιήστε την κίνηση του τραυματισμένο μέρος του σώματος .
Τοποθετήστε πάγο στην προσβεβημένη περιοχή
Συμπίεση: Ασκήστε πίεση στο προσβεβλημένο μέρος του σώματος, μπορεί να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση των διαρροών του αίματος και του οιδήματος.
Ανύψωση : Υψώστε το μέρος του σώματος, έτσι ώστε η πίεση από το αίμα και διόγκωση των ιστών στην πληγείσα περιοχή μειώνεται ,καθώς τα υγρά διοχετεύονται από την περιοχή με τη βαρύτητα ).
Τα οφέλη του πάγου και θεραπεία θερμότητας
Τόσο η ζέστη και το κρύο ως θεραπείες έχουν χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση από τον πόνο που προκύπτει από αθλητικές κακώσεις , καθώς έχουν το ρόλο τους στη θεραπεία και την αποκατάσταση . Σε γενικές γραμμές , η εφαρμογή των κρύων επιθεμάτων ή πάγου έχει τις ακόλουθες συνέπειες :
Μειώνει το οίδημα μετά από μια τραυματική βλάβη
Μειώνει τη φλεγμονή
Παράγει μια αναισθητική δράση η οποίσ μπορεί να μειώσει τον πόνο
Μειώνει τη ροή του αίματος σε μια περιοχή
Μειώνει τους μυϊκούς σπασμούς
Οι επιδράσεις της θερμικής θεραπείας περιλαμβάνουν :
Αύξηση της ροής του αίματος σε μια περιοχή
Ανακούφιση από την ένταση ή σφίξιμο στους μυς
Μπορεί να μειωθεί η δυσκαμψία της άρθρωσης
Βελτιστοποιεί την επούλωση αποκατάσταση σε ιστούς μέσω της εισροής των κυττάρων που εμπλέκονται στην επιδιόρθωση των ιστών ( ως αποτέλεσμα της αύξηση της ροής του αίματος)
Ανακούφιση από τον πόνο
Αύξηση της ευελιξίας
Σημείωση: Η εφαρμογή κρύων ή ζεστών επιθεμάτων είναι συνήθως πιο αποτελεσματική σε άμεσο τραυματισμό ( στις πρώτες δύο ή τρεις ημέρες μετά από μία τραυματική κάκωση ), δεδομένου ότι μειώνουν τον πόνο και πρήξιμο. Εφαρμογή πάγου ή παγοκύστης πρέπει να γίνεται πολλές φορές ημερησίως για μέχρι 15 λεπτά κάθε φορά . Εάν χρησιμοποιείτε πάγο , ποτέ δεν εφαρμόζεται απευθείας στο δέρμα . Οι παγοκύστες θα πρέπει να καλύπττονται με μια πετσέτα ή ένα πανί πριν από την εφαρμογή .
Η θεραπεία θερμότητας , σε αντίθεση , συνιστάται για χρόνιες , μακροπρόθεσμες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων το σφίξιμο των μυών και την ένταση. Ο μυϊκός πόνος είναι ένας συχνά βελτιώνεται με τη θεραπεία θερμότητας . Όπως οι κρύες συσκευασίες, η θεραπεία της θερμότητας θα πρέπει να εφαρμοστεί για όχι περισσότερο από 15 λεπτά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές την ημέρα. Μετά από τέσσερις ή πέντε ημέρες, μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό , η θεραπεία θερμότητας μπορεί να βοηθήσει τη διαδικασία αποκατάστασης. Η θεραπεία θερμότητας μπορεί να χορηγηθεί χρησιμοποιώντας ζεστές πετσέτες , πακέτα θέρμανσης, ή τα ηλεκτρικά μαξιλάρια θέρμανσης . Εάν χρησιμοποιείτε ένα ηλεκτρικό μαξιλάρι θέρμανσης , να προσέχετε ιδιαίτερα ώστε να μην κοιμηθείτε στο μαξιλάρι , δεδομένου ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρό τραυματισμό .
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η κατ 'οίκον φροντίδα δεν αποτελεί υποκατάστατο για την περίθαλψη που παρέχεται από το γιατρό σας . Σε περίπτωση σοβαρού τραυματισμού , αναζητήστε πάντα θεραπεία σε μια μονάδα φροντίδας έκτακτης ανάγκης. Θα πρέπει επίσης να επισκεφθείτε το γιατρό σας .Θα πρέπει να καλέσετε έναν επαγγελματία υγείας , αν έχετε έντονο πόνο , πρήξιμο ή μούδιασμα , αστάθεια της άρθρωσης , αδυναμία να φέρετε το βάρος σε ένα άκρο , ή οποιαδήποτε άλλα συμπτώματα που θα θεωρήσετε ανησυχητικά.
http://www.boro.gr/
