Η 31χρονη γυναίκα επί 16 έτη έπινε αποκλειστικά αναψυκτικά και καθόλου νερό…

Η γυναίκα από το Μονακό μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αφού λιποθύμησε. Εξετάσεις στο αίμα της βρήκαν χαμηλά επίπεδα κάλιου ενώ και σοβαρά προβλήματα στην καρδιά της. Η γυναίκα δεν είχε κάποιο θέμα κληρονομικότητας και αποκάλυψε στους γιατρούς ότι επί 16 έτη έπινε αποκλειστικά αναψυκτικά και καθόλου νερό.

Οι γιατροί της συνέστησαν να σταματήσει αμέσως και έπειτα από μια εβδομάδα οι εξετάσεις έδειξαν ότι η υγεία της είχε απανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα.  

http://entypwsiako.gr/

{fcomments}

Για να απολαύσουμε τα αποτελέσματα της αερόβιας άσκησης, θα πρέπει κατά τη διάρκεια της προπόνησης οι παλμοί μας να βρίσκονται σε επίπεδο 60-80% της ΜΚΣ μας.Ένας πολυ εύκολος τρόπος να βρούμε την μεγίστη καρδιακή συχνότητα είναι να αφαιρέσουμε από το 220 την ηλικία μας.

Για παράδειγμα εάν ένας αθλούμενος είναι 30 ετών, η ΜΚΣ του είναι 190.
Όταν λοιπόν θα θέλει να κάνει αερόβια άσκηση και να απόλαυση την μεγίστη απόδοση της άσκησης οι παλμοί του θα πρέπει να είναι 130 ως 152.

Ο υπολογισμός της μέγιστης καρδιακής συχνότητας θα σας βοηθήσει και να χάσετε βάρος.. Δύο με τρεις φορές την εβδομάδα δοκιμάστε ασκήσεις με διαλείμματα:, εναλλάσσοντας χρόνο με ασκήσεις στο 90% του μέγιστου καρδιακού σου ρυθμού, κάντε διάλειμμα με ασκήσεις στο 60% του μέγιστου ρυθμού. Είναι ιδανικό για να αυξήσετε την ταχύτητα, την αντοχή σας, να κάψετε θερμίδες και να ενδυναμώσετε τους μυς σας.


Από το Χάρη Κόγια, επιστημονικό συνεργάτη neadiatrofis.gr

http://www.fitnesspulse.gr/

{fcomments}

{fcomments}

Οι φραγμένες αρτηρίες είναι ένας από τους κυριότερους κινδύνους για την εκδήλωση καρδιαγγειακής νόσου.
Οι υγιείς αρτηρίες είναι εύκαμπτες, ισχυρές, ελαστικές και καθαρές από οποιεσδήποτε αποθέσεις και το αίμα ρέει ανάμεσά τους εύκολα. Ωστόσο με την ηλικία σχηματίζονται στα εσωτερικά τοιχώματά τους, αποθέσεις λιπαρών ουσιών, χοληστερόλης, κυτταρικών αποβλήτων και ασβεστίου, που μειώνει την τη ροή του αίματος ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, την εμποδίζει εντελώς.

Δείτε ποιες είναι οι 10 «μαγικές» τροφές, που καθαρίζουν τις αρτηρίες μας:

Σκόρδο
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Preventive Medicine», το σκόρδο εμποδίζει την αποτιτάνωση στεφανιαίων αρτηριών λόγω της εναπόθεσης ασβεστίου. Επίσης, σύμφωνα με άλλη μελέτη, μειώνει το σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας έως και κατά 40%.

Σταφύλια και μούρα
Τα φλαβονοειδή που περιέχουν έχει αποδειχθεί ότι αποτρέπουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης, που προκαλεί το σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας.

Μήλα
Περιέχουν πηκτίνη, μια διαλυτή ίνα που μειώνει τη χοληστερόλη, πιθανότατα παρεμβαίνοντας με την εντερική απορρόφηση των χολικών οξέων, η οποία αναγκάζει το συκώτι να χρησιμοποιήσει τη χοληστερόλης στην κυκλοφορία για να δημιουργήσει περισσότερη χολή.

Σπανάκι
Είναι πλούσιο σε λουτεΐνη, ένα καροτενοειδές το οποίο προλαμβάνει τη συσσώρευση χοληστερόλης από τα τοιχώματα των αρτηριών.

Λιπαρά ψάρια
Λόγω των Ω-3 λιπαρών οξέων προλαμβάνουν τη δημιουργία θρόμβων και την οξείδωση της χοληστερόλης, ενώ μπλοκάρουν τη συσσώρευση λιπαρών αποθέσεων στις αρτηρίες.

Ελαιόλαδο
Σύμφωνα με μελέτη τα μόρια της κακής χοληστερόλης, όταν αναμιγνύονται με μονοακόρεστα λίπη που βρίσκονται στο ελαιόλαδο, οξειδώνονται δυσκολότερα, με αποτέλεσμα να μην προσκολλώνται στα τοιχώματα των αρτηριών, δημιουργώντας πλάκα.

Ντομάτες
Είναι πλούσιες στην αντιοξειδωτική ουσία «λυκοπένιο», που συμβάλει στην πρόληψη σκλήρυνσης των αρτηριών ή αθηροσκλήρωση.

Πράσινο τσάι
Το πράσινο τσάι περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα φλαβονοειδή, που μπορούν να βελτιώσουν την υγεία των ευαίσθητων επιθηλιακών κύτταρων των αιμοφόρων αγγείων, βοηθώντας στη μείωση του κινδύνου των καρδιακών παθήσεων.

Ρόδια
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε αντιοξειδωτικά εμποδίζουν τη σκλήρυνση των αρτηριών, μειώνοντας τη βλάβη τους, και αντιστρέφοντας την εξέλιξη αυτού του φαινομένου.

http://enallaktikidrasi.com/

{fcomments}

Aν δεν θέλετε να έχετε πρόβλημα υγείας από την υπερβολική ένταση της γυμναστικής σας, αλλά και για τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του προγράμματος που εκτελείτε στο σπίτι ή το γυμναστήριο, πρέπει να είστε σε θέση να γνωρίζετε την καρδιακή σας συχνότητα σε κατάσταση ηρεμίας και την καρδιακή σας συχνότητα κατά την άσκηση.

H καρδιακή συχνότητα ρυθμίζει, ή μάλλον καλύτερα, είναι ο δείκτης της έντασης με την οποία κάνουμε άσκηση-γυμναστική ή και γενικότερα οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα. Όπως αντιλαμβάνεστε, η σημασία της είναι πολύ μεγάλη τόσο από πλευράς ασφάλειας όσο και από πλευράς αποδοτικότητας της άσκησης. Kαταρχήν, όσον αφορά την ασφάλεια, είναι σημαντικό να γνωρίζετε σε ποια ένταση βρίσκεστε, έτσι ώστε να αποφύγετε τις επικίνδυνες υπερβολές και να μετριάζετε την ένταση της άσκησης. Eπίσης, εξίσου σημαντικό είναι όταν γυμνάζεστε να γνωρίζετε τους καρδιακούς σας παλμούς, ώστε ούτε να ασκείστε χαμηλότερα απ’ ό,τι πρέπει -με αποτέλεσμα να μην επιτυγχάνετε τους στόχους που έχετε (για παράδειγμα, βελτίωση της υγείας, της φυσικής κατάστασης, αδυνάτισμα)-, αλλά και να καθορίζετε ακριβώς το εύρος της έντασης μέσα στο οποίο θέλετε να ασκείστε, για τη μεγιστοποίηση των επιθυμητών αποτελεσμάτων.

Tι είναι ακριβώς η καρδιακή συχνότητα;

● Όπως ακριβώς το λέει και η φράση, είναι η συχνότητα με την οποία κτυπά η καρδιά και αυτή εκφράζεται με κτύπους ανά λεπτό. Yπάρχει λοιπόν η καρδιακή συχνότητα ηρεμίας, όπως αποκαλείται, και είναι ακριβώς η συχνότητα με την οποία κτυπά η καρδιά μας όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση ηρεμίας. Aυτή, ανάλογα με την ηλικία και τη φυσική κατάσταση του ατόμου, μπορεί να κυμαίνεται περίπου μεταξύ 50 και 70 κτύπων ανά λεπτό, με μικρές παρεκκλίσεις από το κατώτερο και το ανώτερο όριο.

●Eπίσης, υπάρχει η καρδιακή συχνότητα άσκησης, η οποία είναι φυσικά η συχνότητα με την οποία κτυπά η καρδιά κατά την άσκηση και υποδηλώνει την ένταση με την οποία «δουλεύει» τη συγκεκριμένη στιγμή. Σε αυτήν αναφέρεται πάντοτε η Mέγιστη Kαρδιακή Συχνότητα (M.K.Σ.), που σχετίζεται με την ηλικία του ατόμου και υπολογίζεται αν από το 220 αφαιρέσετε την ηλικία σας: π.χ., για ένα άτομο 40 ετών: 220 - 40 = 180. Aυτή είναι τυπικά το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο που μπορεί να «δουλέψει» η καρδιά ενός ατόμου της συγκεκριμένης ηλικίας.

ΠPOΣOXH: Aυτός είναι ένας γενικός κανόνας και δεν ισχύει για άτομα με μέση ή μέτρια φυσική κατάσταση. Για παράδειγμα, αναφέρουμε ότι προτείνεται τα άτομα αυτά να ασκούνται σε επίπεδα τού 60-80% της M.K.Σ. τους, ενώ αντίθετα αθλητές, κατά τη μέγιστη προσπάθεια του αθλήματός τους, μπορεί να υπερβούν ακόμη και τη M.K.Σ τους.

Ποια είναι η κατάλληλη ένταση;

Όπως έχουμε αναφέρει, θα καθορίσετε καταρχήν τους στόχους σας (βελτίωση δεικτών υγείας, φυσικής κατάστασης, αδυνάτισμα, βελτίωση αντοχής για συμμετοχή σε αθλήματα, πρωταθλητισμός), σε σχέση πάντα με το επίπεδο της τωρινής φυσικής σας κατάστασης και υγείας, σε συνεργασία με ένα γυμναστή και πιθανόν με το γιατρό σας.

ΓIA TOYΣ APXAPIOYΣ: Άτομα αγύμναστα ή προερχόμενα από τραυματισμό θα πρέπει να γυμνάζονται σε εντάσεις χαμηλότερες του προτεινόμενου εύρους από το A.C.S.M. (55% έως 90% της M.K.Σ.), δηλαδή μεταξύ 55% και 65% της M.K.Σ. τους, ανάλογα με την ηλικία τους. Στα επίπεδα αυτά μπορούν να υπάρχουν βελτιώσεις στην καρδιοαναπνευστική κατάσταση και την υγεία.

ΓIA TOYΣ ΠPOXΩPHMENOΥΣ: Άτομα που είναι ήδη δραστήρια χρειάζονται υψηλότερες εντάσεις, και έτσι πρέπει να κινηθούν στο 70-85% της M.K.Σ. τους.

Πώς θα μετρήσω την καρδιακή μου συχνότητα;

Mπορείτε πολύ εύκολα να μετρήσετε μόνοι σας τους κτύπους της καρδιάς σας σε δύο διαφορετικά σημεία του σώματος σας, στο εσωτερικό του καρπού σας και στο λαιμό, στην καρωτιδική αρτηρία. Xρησιμοποιήστε και στις δύο περιπτώσεις μόνο το δείκτη και το μέσο, βρείτε το σφυγμό σας, πιέζοντας ελαφρά στα σημεία που βλέπετε στις φωτογραφίες και μετρήστε τους κτύπους κοιτώντας το ρολόι σας.

● Bρείτε καταρχήν τους κτύπους σας σε κατάσταση ηρεμίας - για παράδειγμα, το πρωί μόλις ξυπνάτε μετρώντας τους για ένα λεπτό. Όταν ασκείστε, για παράδειγμα, ενώ περπατάτε, βρείτε τους κτύπους σας μετρώντας για 10 δευτερόλεπτα και πολλαπλασιάστε αυτό που θα βρείτε επί 6, για να έχετε έτσι τους κτύπους ανά λεπτό. Aν δηλαδή μετρήσατε 23 κτύπους σε 10 δευτερόλεπτα, τότε η καρδιακή σας συχνότητα είναι 23 x 6 = 138 κτύποι ανά λεπτό.

● Bέβαια, ένας άλλος ευκολότερος και ακριβέστερος τρόπος είναι με τη χρήση ενός καρδιοσυχνόμετρου ή παλμογράφου. Aυτά τα όργανα κυκλοφορούν στην αγορά, κυρίως στα καταστήματα με είδη γυμναστικής ή ποδηλάτων ή σπορ, και αποτελούνται από μία πολύ λεπτή, μικρή και ελαφριά ζώνη που φοριέται στο στήθος (μέσα από την μπλούζα) και ένα ρολόι καρπού. H ζώνη «διαβάζει» τους κτύπους κατευθείαν από την καρδιά (και όχι στο λαιμό ή στον καρπό) και στέλνει το σήμα αυτό στο ρολόι του καρπού, όπου μπορείτε να διαβάσετε τους κτύπους σας ανά λεπτό. Mάλιστα, υπάρχουν ρολόγια-καρδιοσυχνόμετρα, που ταυτόχρονα έχουν όλες τις λειτουργίες ενός κανονικού ρολογιού, αλλά και ηχητική και οπτική ειδοποίηση όταν ασκείστε έξω από την προτεινόμενη ζώνη έντασης. Aν δηλαδή, για παράδειγμα, θέλετε να ασκείστε στο 55-65% της M.K.Σ. σας και είστε 40 ετών: M.K.Σ. = 220 - 40 = 180, το 55% του 180 είναι 99 κτύποι ανά λεπτό και το 65% είναι 117 κτύποι ανά λεπτό. Έτσι, μπορείτε να θέσετε το όριο αυτό στο καρδιοσυχνόμετρο (99-117) και όταν το υπερβαίνετε ή είστε χαμηλότερα να σας ειδοποιεί, έτσι ώστε να προσαρμόζετε ανάλογα την ένταση της άσκησης. Mε τον τρόπο αυτό θα ξέρετε αν γυμνάζεστε πιο έντονα απ’ ό,τι πρέπει ή και πιο χαμηλά απ’ ό,τι προτείνεται για να έχετε αποτελέσματα.

Πως θα διαπιστώσετε τη σωματική σας βελτίωση

Ένας τρόπος για να διαπιστώσετε τη βελτίωση της φυσικής σας κατάστασης είναι να μετρήσετε την καρδιακή σας συχνότητα. Πρέπει να ξέρετε ότι η καρδιακή συχνότητα ηρεμίας μειώνεται όσο βελτιώνεται η φυσική σας κατάσταση -με την πάροδο του χρόνου- μέσα από ένα πρόγραμμα γυμναστικής. Για παράδειγμα, μπορεί όταν ξεκινήσατε να ασκείστε να μετρήσατε την καρδιακή συχνότητα ηρεμίας στους 70 κτύπους ανά λεπτό και μετά από 2-3 μήνες να τη μετρήσετε στους 65. Ένας άλλος τρόπος για να δείτε ότι βελτιώνεστε σωματικά είναι η καρδιακή σας συχνότητα κατά την άσκηση. Έτσι, θα διαπιστώσετε ότι κατά την άσκηση ίδιας έντασης (π.χ., τζόγκινγκ με ρυθμό 6 λεπτά ανά χιλιόμετρο) έχετε χαμηλότερη καρδιακή συχνότητα απ’ αυτήν που είχατε πριν από 1-2 μήνες. Για παράδειγμα, είχατε μετρήσει στην αρχή του προγράμματος (πριν από 1,5 μήνα) 150 κτύπους ανά λεπτό και τώρα μετράτε στον ίδιο ρυθμό τζόγκινγκ 140 κτύπους ανά λεπτό. Aυτό σημαίνει ότι την ίδια ένταση άσκησης η καρδιά σας τη φέρει εις πέρας με μικρότερη προσπάθεια. Άρα, απλώς είστε σε καλύτερη φυσική κατάσταση και η καρδιά σας είναι πιο δυνατή!

Του Νίκου Κουρεμένου

http://www.vita.gr/

{fcomments}

Τα ροφήματα με μεγάλη περιεκτικότητα καφεΐνης ενισχύουν τις επιδόσεις και τη συγκέντρωση.

Πίσω όμως από αυτά τα παροδικά οφέλη κρύβεται ο κίνδυνος υπερκατανάλωσης καφεΐνης και αυτό μπορεί να απειλήσει την καρδιά μας.

Κατά μέσο όρο, ένα ενεργειακό ποτό περιέχει 500 mg, ενώ ένας καφές δεν ξεπερνά τα 100 mg και ένα καφεϊνούχο αναψυκτικό τα 50 mg.

Δείτε τι μπορεί να προκαλέσει αυτό το overdose καφεΐνης στην καρδιά σας.

1. Αυξημένη αρτηριακή πίεση και αυξημένοι καρδιακοί παλμοί

Η καφεΐνη στα ενεργειακά ποτά δε διεγείρει μόνο το νευρικό μας σύστημα. Τονώνει επίσης την καρδιά, προκαλώντας άνοδο της πίεσης και αύξηση των παλμών. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, ιδιαίτερα για τους καρδιοπαθείς. Τα άτομα με υποκείμενη καρδιοπάθεια διατρέχουν κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού λόγω της μεγάλης δόσης καφεΐνης. Η ταυρίνη που περιέχουν πολλά ενεργειακά ποτά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συσσώρευση ασβεστίου στην καρδιά, με αποτέλεσμα τις αρρυθμίες ή την ανακοπή.

2. Καρδιακή ανεπάρκεια όταν τα ενεργειακά ποτά συνδυάζονται με αλκοόλ

Τα ενεργειακά ποτά εντείνουν την επίδραση του αλκοόλ, το οποίο προκαλεί αφυδάτωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το αλκοόλ έχει τοξική επίδραση στην καρδιά κι έτσι μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια. Τα ενεργειακά ποτά και το αλκοόλ είναι το καθένα από μόνο του αρκετά επικίνδυνο, οπότε όταν συνδυάζονται ο κίνδυνος είναι διπλός.

3. Τα ενεργειακά ποτά συγκαλύπτουν την επίδραση του αλκοόλ

Τα ενεργειακά ποτά και το αλκοόλ επιδρούν με αντίθετο τρόπο στο σώμα μας. Έτσι, όταν καταναλώνονται μαζί τα μηνύματα που αποστέλλονται στο νευρικό σύστημα είναι αντιφατικά. Η συνήθης αντίδραση στην υπερκατανάλωση αλκοόλ είναι η κόπωση, όμως τα ενεργειακά ποτά καλύπτουν την επίδραση του ποτού. Έτσι, το σώμα «ξεγελιέται» από τη φαινομενική ενεργητικότητα και η κατανάλωση αλκοόλ δε σταματά, με δυσμενή αποτελέσματα για την υγεία.

http://www.onmed.gr/

{fcomments}

Υπάρχει ένα σνακ που είναι ταυτόχρονα πεντανόστιμο και υγιεινό,καθώς είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες,φυτικές ίνες,ασβέστιο και σίδηρο,ενώ παράλληλα μας χορταίνει και θωρακίζει την καρδιά μας.

Πρόκειται φυσικά για το αμύγδαλο!

Ο υγιεινός ξηρός καρπός είναι επίσης εξαιρετική πηγή μονοακόρεστων λιπαρών και βιταμίνης Ε, η οποία μας προστατεύει από τη βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία και την άνοια.

Έξι διαφορετικές μελέτες που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Αμερικανικής Κοινότητας Διατροφολογίας, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, επιβεβαιώνουν για ακόμη μία φορά τη σημαντική συμβολή του αμύγδαλου στην υγεία μας.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα άτομα που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη μπορούν να ρυθμίσουν αποτελεσματικά τη γλυκόζη στο αίμα τους καταναλώνοντας καθημερινά λίγα αμύγδαλα.

Τα αμύγδαλα περιέχουν επίσης μεταλλικά στοιχεία όπως το μαγγάνιο, το οποίο μας βοηθά να «χτίσουμε» δυνατά οστά και ρυθμίζει τα επίπεδα της γλυκόζης, ενώ το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία των μυών, του νευρικού συστήματος και των ζωτικών οργάνων του σώματος.

Η φλούδα του ξηρού καρπού περιέχει φλαβονοειδή, μια κατηγορία αντιοξειδωτικών ουσιών που ενισχύουν τη δράση της βιταμίνης Ε.

Τέλος, τα αμύγδαλα βοηθούν στην καύση του λίπους τοπικά, συγκεκριμένα στην περιοχή της κοιλιάς και την περίμετρο της μέσης. Το λίπος στην κοιλιά αποτελεί βασικό παράγοντα κινδύνου για το μεταβολικό σύνδρομο – δηλαδή το συνδυασμό διαβήτη, υπέρτασης και παχυσαρκίας.

Το μεταβολικό σύνδρομο με τη σειρά του αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την καρδιοπάθεια και το εγκεφαλικό.

http://www.onmed.gr/

{fcomments}

Πηγή: 'Εις ΥΓΕΙΑν'

Ο αθλητισμός είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε καλή φυσική κατάσταση, που θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος για την υγεία. Σε οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα η καρδιά έχει έναν από τους σημαντικότερους ρόλους. Τι πρέπει να προσέχουμε, λοιπόν, πριν ξεκινήσουμε τη συστηματική άθληση; 

Η άθληση είναι πολλαπλά ωφέλιμη για την υγεία του ανθρώπου, με θετική επίδραση στην ψυχοσυναισθηματική ισορροπία, στο μυοσκελετικό και το καρδιοαγγειακό σύστημα καθώς και στον ανοσολογικό μηχανισμό.

Ο Ιπποκράτης θεωρούσε την άσκηση και τη σωστή διατροφή ακρογωνιαίους λίθους της υγείας του ανθρώπου. Η άποψη αυτή, που εκφράστηκε αιώνες πριν, καταξιώνεται συνεχώς και ισχύει μέχρι σήμερα. Ειδικά στην καρδιολογία, έπειτα από πολυετείς παρατηρήσεις και αναφορές, δημιουργήθηκε ειδικό κεφάλαιο 'Η καρδιά των αθλητών'.

Ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από την κίνηση, η οποία πραγματοποιείται χάρη στη συνεργασία πολλών συστημάτων του οργανισμού, όπως του νευρικού, του ενδοκρινικού, του μυοσκελετικού. Κυρίαρχο είναι βέβαια το μυοσκελετικό, αλλά χρειάζεται την απόλυτη υποστήριξη από το καρδιαγγειακό.

Η υποστήριξη απαιτεί την επάρκεια του καρδιαγγειακού συστήματος, ανατομική και λειτουργική.

Τον αθλητισμό μπορούμε να τον διακρίνουμε σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: τον πρωταθλητισμό, τον μαζικό αθλητισμό και τον θεραπευτικό. Ο θεραπευτικός αθλητισμός εφαρμόζεται σήμερα συστηματικά στην αποκατάσταση έπειτα από εγχείρηση bypass και έμφραγμα μυοκαρδίου, στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, του σακχαρώδη διαβήτη και της παχυσαρκίας, ως νόσου πλέον, μαζί με την πρέπουσα φαρμακευτική αγωγή.

Διαφορετικές συνθήκες

Η άσκηση επιφέρει τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου, η οποία δρα θετικά στην εξέλιξη της πορείας της νόσου (δευτερογενής πρόληψη). Σημαντικός είναι ο ρόλος του αθλητισμού (πρωταθλητισμού και μαζικού αθλητισμού) στην πρωτογενή πρόληψη.

Πολλά νοσήματα είναι αποτέλεσμα του 'πολιτισμού'.

Η απομάκρυνση από τον ιδανικό τρόπο ζωής, με το άγχος διεκπεραίωσης των καθημερινών υποχρεώσεων, τον καθιστικό τρόπο ζωής και την ακατάλληλη διατροφή να κυριαρχούν, δημιουργεί το υπόστρωμα που συντελεί στη συνεχή αύξηση του αριθμού και της εμφάνισης σε μικρότερη ηλικία νοσημάτων που αποκαλούνται 'νόσοι του πολιτισμού'.

Ιδιαίτερης μνείας χρήζει ο πρωταθλητισμός, επειδή θαυμάζοντας τους αθλητές παρακινούμαστε όλοι να αθληθούμε. Πρωταθλητισμός σημαίνει συστηματική καθημερινή άσκηση με υψηλές σωματικές επιβαρύνσεις, με τη νίκη να είναι το ιδανικό επίτευγμα και στόχος ζωής.

Οι υψηλές επιβαρύνσεις σε καθημερινή βάση, που πρέπει να υποστηριχτούν από την καρδιά και το αγγειακό σύστημα, αναγκάζουν την καρδιά να υποστεί 'προσαρμογές' προκειμένου να ανταποκριθεί επιτυχώς.

Οι προσαρμογές εκδηλώνονται με κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα που διαφοροποιούνται από τα γνωστά φυσιολογικά δεδομένα και πρέπει να διευκρινιστεί σαφώς πότε είναι αποτέλεσμα προσαρμογής και πότε είναι παθολογικά. Αυτό απαιτεί διαρκή ενασχόληση, ενημέρωση και πείρα του γιατρού.

Οι αθλητές που παρουσιάζουν ορισμένες παθολογικές καταστάσεις, λόγω των υψηλών επιβαρύνσεων, διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο και ιερός στόχος των γιατρών είναι η προστασία της ζωής τους.

Οι κίνδυνοι και οι εξετάσεις

Οι καρδιολόγοι δεν επιτρέπουν την άθληση στις ακόλουθες παθολογικές καταστάσεις: υπερτροφική καρδιοπάθεια αποφρακτικού τύπου, συγγενή ανωμαλία των στεφανιαίων, στεφανιαία νόσο, αρρυθμιογόνο δεξιά κοιλία, σύνδρομο Marfan, συγγενή στένωση της αορτής, σύνδρομο μακρού QT, σύνδρομο βραχέος QT, σύνδρομο προδιεγέρσεως, σύνδρομο Brugada και σύνδρομο ή κατεχολαμινεργική πολύμορφη κοιλιακή ταχυκαρδία.

Πολλά από τα σύνδρομα αυτά έχουν γενετική βάση και οφείλονται σε μεταλλάξεις συγκεκριμένων γονιδίων.

Ο αιφνίδιος θάνατος αθλητή μέσα στον αγωνιστικό χώρο είναι συγκλονιστικό γεγονός, επειδή αφορά στο κατεξοχήν υγιές δείγμα πληθυσμού, αλλά ευτυχώς είναι πολύ σπάνιο. Η επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως προβληματίστηκε έντονα και δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην πρόληψη με την έγκαιρη διάγνωση.

Προς το σκοπό αυτόν, υπάρχουν οδηγίες τόσο από την Αμερικανική όσο και από την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία.

Άξονες της εκτίμησης σχετικά με την ικανότητα προς άθληση ενός ατόμου αποτελούν η κλινική εξέταση και η ειλικρίνεια του εξεταζομένου στις ερωτήσεις που τίθενται. Από την ιατρική πλευρά απαραίτητα πλέον θεωρούνται: η λεπτομερής λήψη του ιστορικού, η πλήρης κλινική εξέταση, το ηλεκτροκαρδιογράφημα, το triplex καρδιάς και οποιαδήποτε άλλη εργαστηριακή εξέταση κρίνει απαραίτητη ο γιατρός.

Εάν το αποτέλεσμα όλων αυτών δεν δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες για παθολογικό υπόστρωμα, δίνεται η έγκριση για άθληση, με την προϋπόθεση ότι με την εμφάνιση οποιουδήποτε συμπτώματος πρέπει απαραιτήτως να γίνεται επανεκτίμηση.

Ορισμένες παθολογικές καταστάσεις μπορεί να μην είναι απαγορευτικές για άθληση που δεν προκαλεί αξιόλογες επιβαρύνσεις, όπως π.χ. η σκοποβολή.

 Άρα, ο γιατρός πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη το είδος της αθλητικής δραστηριότητας και τις επιβαρύνσεις που προκαλεί, πριν δώσει τη συγκατάθεσή του. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί η αθλητική δραστηριότητα να επιτραπεί, όταν η παθολογική κατάσταση έχει θεραπευτεί.

Συνοψίζοντας, χρειάζεται να γίνει συνειδητά αποδεκτό απ’ όλους ότι η άθληση οφείλει να αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της ζωής μας, ώστε να αναστραφεί η αυξανόμενη εμφάνιση νοσημάτων που στιγματίζουν αρνητικά το σύγχρονο άνθρωπο και έχουν υψηλό κόστος σε ποιότητα ζωής, αλλά και σε οικονομικό επίπεδο.

Πόλος έλξης είναι οι πρωταθλητές και η προσπάθεια κάθε κράτους προς αυτήν την κατεύθυνση. Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι γιατροί, οι οποίοι οφείλουν να περιορίσουν τα φαινόμενα αιφνίδιου θανάτου που δρουν αποτρεπτικά σε αυτήν την προσπάθεια.

Δεν αξίζει σε κανέναν -και πολύ περισσότερο στους πρωταθλητές- να πεθαίνει αιφνίδια σε αγωνιστικούς χώρους. 

Πηγές: Πάνος Σταματόπουλος, Καρδιολόγος

http://www.iatronet.gr/

{fcomments}

Η αύξηση του μεγέθους της καρδιάς σε αθλητές είναι γνωστή από το τέλος του 19ου αιώνα. Πολλές μελέτες έχουν γίνει με σκοπό τη διερεύνηση της επίπτωσης των διαφόρων αθλημάτων στην καρδιακή κατασκευή και λειτουργία, καθώς και τη διαπίστωση των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ της αθλητικής καρδιάς και των πραγματικών παθήσεων της καρδιάς.

Η δυναμική άσκηση προκαλεί αιμοδυναμικές μεταβολές, δηλαδή αύξηση της καρδιακής συχνότητας και του όγκου παλμού (το ποσό αίματος που σε κάθε καρδιακή συστολή αποστέλλεται από την καρδιά στην περιφέρεια). Η αριστερή κοιλία της καρδιάς "προσαρμόζεται" στις αιμοδυναμικές αυτές μεταβολές, με αποτέλεσμα την πάχυνση του τοιχώματος της.

Πολλές μελέτες έδειξαν ότι η καρδιακή προσαρμογή διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της άθλησης (δυναμική ή στατική) και το είδος του αθλήματος. Φαίνεται ότι απαιτούνται περισοότερες από τρεις ώρες άσκησης την εβδομάδα για να παρατηρηθούν προσαρμοστικές μεταβολές, όπως είναι η ελάττωση της καρδιακής συχνότητας και η αύξηση της μυϊκής μάζας της αριστερής κοιλίας. Ηχοκαρδιογραφικές μελέτες σε αθλητές έδειξαν αύξηση της εσωτερικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας καθώς και πάχυνση του τοιχώματος της.

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αθλητική καρδιά διαφέρει από την καρδιά των μη αθλητών, με την προϋπόθεση ότι η άσκηση έχει επαρκή ένταση και διάρκεια. Ανάλογα με τον τύπο της άσκησης και του αθλήματος παρατηρούμε αύξηση του μεγέθους και πάχυνση της αριστερής κοιλίας σε δυναμικά αγωνίσματα (όπως είναι τα αθλήματα ταχύτητας), συγκεντρική πάχυνση της αριστερής κοιλίας χωρίς αύξηση του μεγέθους της σε στατικά αγωνίσματα (όπως είναι η άρση Βαρών), ενώ σε αγωνίσματα μεικτού τύπου (όπως είναι η ποδηλασία) και τα ηχοκαρδιογραφικά ευρήματα είναι μεικτού τύπου.

Η αριστερά κοιλιακή συστολική λειτουργία είναι φυσιολογική στους αθλητές τόσο στην ηρεμία όσο και στην άσκηση. Η διαστολική αριστερή κοιλιακή λειτουργία είναι φυσιολογική σε ηρεμία, αλλά ενδυναμώνεται κατά τη διάρκεια άσκησης, γεγονός που αποτελεί φυσιολογική προσαρμογή της καρδιάς σε συνθήκες αύξησης της καρδιακής συχνότητας. Θα πρέπει όμως να διευκρινισθούν ορισμένα σημεία της πάχυνσης της αριστερής κοιλίας που παρατηρούνται σε αθλητές. Το πάχος του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας μπορεί να υπερβαίνει τα 13 χιλ. στους επαγγελματίες αθλητές, αλλά ως ανώτερο φυσιολογικό όριο καθορίζονται τα 16 χιλ. Σημαντικά στοιχεία διαφοροποίησης μεταξύ της φυσιολογικής υπερτροφίας της αθλητικής καρδιάς και της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας είναι το αυξημένο μέγεθος της εσωτερικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας στους επαγγελματίες αθλητές, καθώς και η φυσιολογική συστολική και διαστολική αριστερή κοιλιακή λειτουργία.

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα της αθλητικής καρδιάς μπορεί να συνοδεύεται από μεταβολές του ρυθμού και της αγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς και από μορφολογικές μεταβολές του συμπλέγματος QRS και ανωμαλίες επαναπόλωσης. Στο ηλεκτροκαρδιογράφημα κατά τη διάρκεια άσκησης όμως εξαφανίζονται όλες αυτές οι ηλεκτροκαρδιογραφικές μεταβολές, γεγονός που δείχνει ότι οι μεταβολές αυτές είναι λειτουργικές και όχι οργανικές (οφειλόμενες σε τυχόν πραγματική καρδιακή πάθηση).

Παρ' ότι η αθλητική καρδιά θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική, εντούτοις θα πρέπει να τονιστεί ότι η υψηλής έντασης άσκηση μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κακοηθών κοιλιακών αρρυθμιών καθώς και αιφνίδιο θάνατο. Αναπάντητο παραμένει επίσης το ερώτημα γιατί σε ορισμένους αθλητές η καρδιά εξακολουθεί να παραμένει μεγάλη και μετά τη διακοπή της άθλησης.

Γεωργίου Λουρίδα

http://www.incardiology.gr/

{fcomments}