Αθλούμαι και προσέχω τη διατροφή μου αλλά δε χάνω κιλά. Τι φταίει;

Και σε πόσους δεν έχει συμβεί αυτή η περίπτωση...

Ο Γιάννης αναφέρει ότι μέχρι τα 27 είχε γραμμωμένο σώμα, ήταν καθημερινά στο γυμναστήριο και πρόσεχε ιδιαίτερα τη διατροφή του. Τα επόμενα χρόνια ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρος βραδινές ώρες, με αποτέλεσμα να αλλάξουν τα ωράριά του και να καταναλώνει τακτικά αλκοόλ. Το αποτέλεσμα ήταν σταδιακά στα πέντε αυτά χρόνια να πάρει 12 κιλά και να αποκτήσει «σωσίβιο» στην κοιλιά. Παράλληλα, αραίωσαν και οι επισκέψεις του στο γυμναστήριο.

Πριν από 4 μήνες αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο ζωής του για να επαναφέρει το σώμα του στην πρότερη κατάσταση. Πηγαίνει καθημερινά στο γυμναστήριο κάνοντας 1,5 ώρα αποκλειστικά αερόβια γυμναστική, ενώ οργάνωσε τα γεύματά του και διέκοψε τελείως την κατανάλωση αλκοόλ. Τους πρώτους 2 μήνες έχασε 9 κιλά και είδε σημαντικές αλλαγές στο σώμα του, παρ’όλα αυτά τον τελευταίο μήνα δεν έχει καταφέρει να χάσει ούτε γραμμάριο ενώ το «σωσίβιο» παραμένει παρά τη γυμναστική.

Διερευνώντας με το Γιάννη τις πιθανές παραμέτρους που μπορεί να έχουν επηρεάσει τη ζυγαριά ώστε να έχει παραμείνει ακίνητη τον τελευταίο μήνα, συζητήσαμε τα εξής:

1. Είδος γυμναστικής
Αν και ισχύει ότι η αερόβια γυμναστική είναι κυρίως αυτή που οδηγεί στην ενεργοποίηση των λιποκυττάρων για καύση του περιεχόμενου λίπος, σημαντική θέση πρέπει να έχουν και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης. Και αυτό επειδή όσο πιο μυώδης είναι ένας οργανισμός, τόσο υψηλότερος είναι ο βασικός μεταβολικός του ρυθμός. Με άλλα λόγια, εάν ο Γιάννης εντάξει και κάποιες ασκήσεις ενδυνάμωσης στο πρόγραμμά του και αυξήσει σταδιακά τη μυϊκή του μάζα, θα μπορέσει να αυξήσει σημαντικά τις καύσεις του και στο υπόλοιπο τις ημέρας, όχι μόνο τις ώρες που βρίσκεται στο γυμναστήριο.

2. Διατροφικές συνήθειες
Μια πιο ενδελεχή ανάλυση στις διατροφικές συνήθειες του Γιάννη μας έδειξε ότι ίσως δεν ήταν τόσο αθώες όσο φαίνονταν. Αφενός αναφέρει ότι όσο βρίσκεται στη δουλειά δεν προλαβαίνει να καταναλώσει κανένα γεύμα ή σνακ, με αποτέλεσμα το βράδυ που σχολά να πεινάει πολύ αλλά από τύψεις καταλήγει να καταναλώνει μόνο 1 φρούτο ή 1 κεσεδάκι γιαούρτι 0%, ενώ αφετέρου το μεσημεριανό του φροντίζει να είναι όσο γίνεται πιο στεγνό από λίπος και να μην περιέχει υδατάνθρακες, αποτελούμενο από κοτόπουλο ή μπιφτέκι ή φιλέτο ή σολομό με σκέτη σαλάτα.

Ο οργανισμός μας έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε νέα κατάσταση με σκοπό την αντίσταση στην αλλαγή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Γιάννης ξεκίνησε να «καίει» πολύ περισσότερες θερμίδες απ’ότι συνήθως ενώ παράλληλα μείωσε δραματικά τις θερμίδες που προσελάμβανε. Στην αρχη αυτό ήταν ένα σοκ για τον οργανισμό με αποτέλεσμα να χάνει γρήγορα βάρος, τελικά όμως ο οργανισμός του προσαρμόστηκε πιθανώς μειώνοντας το βασικό μεταβολικό του ρυθμό. Επίσης, ο βασικός μεταβολισμός μας μειώνεται όσο χάνουμε βάρος, κάτι το οποίο επίσης συμβάλλει σε αυτή την αλλαγή του ενεργειακού ισοζυγίου.

Η αλλαγή στη σύσταση σώματος που θα επιφέρει η προτεινόμενη ενσωμάτωση ασκήσεων ενδυνάμωσης θα μπορέσει να ξανα-αυξήσει το μειωμένο μεταβολικό ρυθμό του Γιάννη, σε συνδυασμό με ένα πιο ισορροπημένο πλάνο διατροφής χωρίς περιορισμούς και στερήσεις που δεν θα προκαλεί σοκ στον οργανισμό. Μην ξεχνάμε ότι το λίπος έχει θέση σε μια διατροφή για απώλεια βάρους, προσφέροντάς μας κορεσμό στα γεύματα, που μας προστατεύει από τις επικίνδυνες λιγούρες, ενώ οι υδατάνθρακες μας προσφέρουν την απαραίτητη ενέργεια για να είμαστε απόλυτα αποδοτικοί όταν γυμναζόμαστε.

2222banner

3. Η ζυγαριά δεν είναι το παν!
Ακόμα κι αν η ζυγαριά για ένα διάστημα δεν φαίνεται να μετακινείται, αυτό δεν συνεπάγεται ότι όλες οι προσπάθειές μας είναι άκαρπες. Είναι πιθανό, ακόμα κι αν δεν χάνουμε βάρος, να δούμε το σώμα μας να αλλάζει. Δηλαδή, μπορεί να χάσουμε λίπος και να αυξήσουμε τη μυϊκή μας μάζα, με αποτέλεσμα ο αριθμός στη ζυγαριά να είναι σταθερός, αλλά εμείς να έχουμε αποκτήσει ένα πιο σφιχτό σώμα και να έχουμε χάσει πόντους από τα επίμαχα σημεία που μας ενδιαφέρουν. Συνεχίζουμε λοιπόν να επιμένουμε, αξιολογώντας όλα τα αποτελέσματα καθώς η ζυγαριά είναι απλώς ένας αριθμός!

Αλεξάνδρα Γεωργίου, Κλινική Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, M.Sc. PhD - c
www.mednutrition.gr

Super καλοκαιρινές προσφορές από τη MyProtein!

Η καμπάνια «My Summer» είναι γεγονός με τη κορυφαία εταιρεία αθλητικής διατροφής να έρχεται με σπουδαίες προσφορές ενόψει του καλοκαιριού. Στη My Protein θα βρείτε ιδανικά πακέτα προϊόντων για απώλεια βάρους που θέλετε να πετύχετε κατά τους θερινούς μήνες.

 

Επίσης, θα βρείτε οικονομικά συμπληρώματα διατροφής τόσο για αδυνάτισμα, όσο για ενέργεια σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Τέλος, η My Protein κάνει τρομερές εκπτώσεις σε ανδρικά και γυναικεία είδη ένδυσης για τη καλοκαιρινή σας προπόνηση με τις ολοκαίνουριες σειρές να υπόσχονται στυλ και άνεση.

 

Για τυχόν απορίες και διάφορες συμβουλές η My Protein σας παρέχει έναν δωρεάν καλοκαιρινό οδηγό που βοηθά στην καλύτερη δυνατή προπόνησή σας. Για να τον δείτε πατήστε εδώ...

 

 

MYPROTEIN 2 300 200

Μπανάνα, το καλύτερο «ισοτονικό» για την άθληση

Όσοι αθλούνται συστηματικά θα έχουν μπει στην παγίδα να δοκιμάσουν ένα από τα λεγόμενα energy drinks ή ισοτονικά ποτά πριν την προπόνηση προκειμένου να αυξήσουν τα επίπεδα της ενέργειας στον οργανισμό. Σύμφωνα όμως με αμερικανούς επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, ο ασφαλέστερος, φυσικός και πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αυξήσεις την ενέργεια και την ενυδάτωση στο σώμα σου κρύβεται σε μία μόλις μπανάνα.

 

Οι μπανάνες είναι φρούτα πλούσια σε κάλιο, βιταμίνες, αντιοξειδωτικά στοιχεία και φυτικές ίνες που χαρίζουν στον οργανισμό όλα τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει σε έντονη άθληση. Επίσης, περιέχει μεγάλη ποσότητα υδρογονανθράκων και υγιεινά σάκχαρα σε πολύ μικρότερη ποσότητα από τα κοινά ισοτονικά ποτά του εμπορίου.

 

Διατροφική αξία μιας κανονικής μπανάνας

Θερμίδες 105 (μικρή μπανάνα 85 θερμίδες, μεγάλη μπανάνα 160)
Υδατάνθρακες 27 γραμμάρια
Πρωτεΐνες 1,4 γραμμάρια
Λίπος 0,4 γραμμάρια
Φυτικές ίνες 3,2 γραμμάρια
Σάκχαρα 14,4 γραμμάρια

 

Οφέλη μπανάνας

- Άγχος: Όταν αγχωνόμαστε μειώνονται τα επίπεδα του καλλίου μας και έτσι τρώγοντας μια μπανάνα λαμβάνουμε το κάλλιο το οποίο μας παρέχει η μπανάνα βοηθώντας την ομαλοποίηση του καρδιακού παλμού μας και στέλνοντας οξυγόνο στον εγκέφαλο.
- Καρκίνος του νεφρού: Τρώγοντας μπανάνες βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου των νεφρών.
- Μυϊκή μάζα: Η μπανάνα παίζει σπουδαίο ρόλο στην μυϊκή ανάπτυξη λόγω της πρωτεΐνοσύνθεσης της.
- Ενέργεια: Οι μπανάνες λόγο του ότι περιέχουν τρία φυσικά σάκχαρα τη σακχαρόζη τη φρουκτόζη και τη γλυκόζη μπορούν να μας δώσουν πολλή ενέργεια για να βγάλουμε ολόκληρες προπονήσεις. Γιαυτό και οι μεγάλοι αθλητές καταναλώνουν αρκετές μπανάνες.
- Βοηθά σε περιπτώσεις αναιμίας
- Δυσκοιλιότητα: Λόγω των φυτικών ινών που έχουν οι μπανάνες βοηθούν στη φυσιολογική δράση του εντέρου.
- Ελάττωση αρτηριακή πίεσης
- Βοηθά στην συγκέντρωση και στο μυαλό: Έρευνα έδειξε ότι οι μαθητές που καταναλώνουν μπανάνες ήταν πιο προσεκτικοί στην τάξη και μαθαίνουν περισσότερα.
- Βοηθούν στις καούρες στο στομάχι
- Κατάθλιψη: Οι μπανάνες βοηθούν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης λόγο των υψηλών επιπέδων τρυπτοφάνης που μετατρέπεται σε σεροτονίνη.
- Προστασία από μυϊκές κράμπες
- Πλούσιες σε αντιοξειδωτικά
- Τσιμπήματα και δαγκώματα από έντομα: Μας ανακουφίζει από τη φαγούρα και τον ερεθισμό τρίβοντας την εσωτερική φλούδα της μπανάνας πάνω στο σημείο που έχουμε το ερέθισμα.
- Γρήγορο γυάλισμα παπουτσιών: Τρίβοντας με την από μέσα μεριά της φλούδας της μπανάνας τα δερμάτινα μας παπούτσια η κάτι άλλο δερμάτινο, και ακολούθως το σκουπίζουμε με ένα στεγνό πανί.
- Γερά οστά: Αυξάνει την απορρόφηση του ασβεστίου δίνοντας μας δυνατότερα οστά.

 

{fcomments}

Ξιφασκία: Δυναμική και συναρπαστική άθληση! (video)

Η ξιφασκία είναι ένα παλιό άθλημα διαδεδομένο στην Ευρώπη και κυρίως στην Ιταλία. Ωστόσο στη χώρα μας, ακολουθεί τη τύχη πολλών άλλων αθλημάτων και βρίσκεται στην αφάνεια, δεν παύει όμως να είναι ένα πολύ ενδιαφέρον άθλημα, που απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση και εγρήγορση. Τον τελευταίο καιρό πολλοί είναι εκείνοι που παρακολουθούν μαθήματα ξιφασκίας και στη συνέχεια προπονούνται, στα ειδικά τμήματα των αθλητικών συλλόγων.

Ο πρωταθλητής ξιφασκίας, Κοσμάς Καρακόλης, ξενάγησε το Activeman στο άγνωστο για τους περισσότερους Έλληνες άθλημα τις ξιφασκίας, στο χώρο προπόνησης της Λέσχης Ξιφασκίας Θεσσαλονίκης. Ο Κοσμάς μας εξήγησε ότι υπάρχουν τριών ειδών ξίφη. Το ξίφος ασκήσεως, το ξίφος μονομαχίας και η σπάθη λέγοντας ότι ο στόχος κάθε αθλητή είναι ο ίδιος για όλα τα ασκούμενα μέσα, να χτυπήσει κάποιος τον αντίπαλο χωρίς να χτυπηθεί.

 

Πηγή: activemangr

 

{fcomments}

  • Κατηγορία News

Αθλητική καρδιά-Τι να προσέξετε

Η αύξηση του μεγέθους της καρδιάς σε αθλητές είναι γνωστή από το τέλος του 19ου αιώνα. Πολλές μελέτες έχουν γίνει με σκοπό τη διερεύνηση της επίπτωσης των διαφόρων αθλημάτων στην καρδιακή κατασκευή και λειτουργία, καθώς και τη διαπίστωση των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ της αθλητικής καρδιάς και των πραγματικών παθήσεων της καρδιάς.

 

 

Η δυναμική άσκηση προκαλεί αιμοδυναμικές μεταβολές, δηλαδή αύξηση της καρδιακής συχνότητας και του όγκου παλμού (το ποσό αίματος που σε κάθε καρδιακή συστολή αποστέλλεται από την καρδιά στην περιφέρεια). Η αριστερή κοιλία της καρδιάς "προσαρμόζεται" στις αιμοδυναμικές αυτές μεταβολές, με αποτέλεσμα την πάχυνση του τοιχώματος της.

 

 

Πολλές μελέτες έδειξαν ότι η καρδιακή προσαρμογή διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της άθλησης (δυναμική ή στατική) και το είδος του αθλήματος. Φαίνεται ότι απαιτούνται περισοότερες από τρεις ώρες άσκησης την εβδομάδα για να παρατηρηθούν προσαρμοστικές μεταβολές, όπως είναι η ελάττωση της καρδιακής συχνότητας και η αύξηση της μυϊκής μάζας της αριστερής κοιλίας. Ηχοκαρδιογραφικές μελέτες σε αθλητές έδειξαν αύξηση της εσωτερικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας καθώς και πάχυνση του τοιχώματος της.

 

 

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αθλητική καρδιά διαφέρει από την καρδιά των μη αθλητών, με την προϋπόθεση ότι η άσκηση έχει επαρκή ένταση και διάρκεια. Ανάλογα με τον τύπο της άσκησης και του αθλήματος παρατηρούμε αύξηση του μεγέθους και πάχυνση της αριστερής κοιλίας σε δυναμικά αγωνίσματα (όπως είναι τα αθλήματα ταχύτητας), συγκεντρική πάχυνση της αριστερής κοιλίας χωρίς αύξηση του μεγέθους της σε στατικά αγωνίσματα (όπως είναι η άρση Βαρών), ενώ σε αγωνίσματα μεικτού τύπου (όπως είναι η ποδηλασία) και τα ηχοκαρδιογραφικά ευρήματα είναι μεικτού τύπου.

 

 

Η αριστερά κοιλιακή συστολική λειτουργία είναι φυσιολογική στους αθλητές τόσο στην ηρεμία όσο και στην άσκηση. Η διαστολική αριστερή κοιλιακή λειτουργία είναι φυσιολογική σε ηρεμία, αλλά ενδυναμώνεται κατά τη διάρκεια άσκησης, γεγονός που αποτελεί φυσιολογική προσαρμογή της καρδιάς σε συνθήκες αύξησης της καρδιακής συχνότητας. Θα πρέπει όμως να διευκρινισθούν ορισμένα σημεία της πάχυνσης της αριστερής κοιλίας που παρατηρούνται σε αθλητές. Το πάχος του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας μπορεί να υπερβαίνει τα 13 χιλ. στους επαγγελματίες αθλητές, αλλά ως ανώτερο φυσιολογικό όριο καθορίζονται τα 16 χιλ. Σημαντικά στοιχεία διαφοροποίησης μεταξύ της φυσιολογικής υπερτροφίας της αθλητικής καρδιάς και της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας είναι το αυξημένο μέγεθος της εσωτερικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας στους επαγγελματίες αθλητές, καθώς και η φυσιολογική συστολική και διαστολική αριστερή κοιλιακή λειτουργία.

 

 

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα της αθλητικής καρδιάς μπορεί να συνοδεύεται από μεταβολές του ρυθμού και της αγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς και από μορφολογικές μεταβολές του συμπλέγματος QRS και ανωμαλίες επαναπόλωσης. Στο ηλεκτροκαρδιογράφημα κατά τη διάρκεια άσκησης όμως εξαφανίζονται όλες αυτές οι ηλεκτροκαρδιογραφικές μεταβολές, γεγονός που δείχνει ότι οι μεταβολές αυτές είναι λειτουργικές και όχι οργανικές (οφειλόμενες σε τυχόν πραγματική καρδιακή πάθηση).

Παρ' ότι η αθλητική καρδιά θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική, εντούτοις θα πρέπει να τονιστεί ότι η υψηλής έντασης άσκηση μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κακοηθών κοιλιακών αρρυθμιών καθώς και αιφνίδιο θάνατο. Αναπάντητο παραμένει επίσης το ερώτημα γιατί σε ορισμένους αθλητές η καρδιά εξακολουθεί να παραμένει μεγάλη και μετά τη διακοπή της άθλησης.

 

Γεωργίου Λουρίδα

http://www.incardiology.gr/

 

{fcomments}

Μυϊκές κακώσεις – Ο συχνότερος τραυματισμός κατά την άθληση

Γράφει η Βασιλική Μούχλη

 

Πολλοί από τους αθλητές, αλλά και άτομα που αθλούνται κατά διαστήματα, έχουν σαν κοινό τραυματισμό τις μυϊκές κακώσεις. Η λάθος αντιμετώπιση που έχουν οι περισσότεροι για την γυμναστική και γενικά τα αθλήματα, οδηγού σε συχνούς τραυματισμούς και κυρίως μυϊκούς τραυματισμούς.

 

Η κακή φυσική κατάσταση του οργανισμού και η έλλειψη μυϊκής δύναμης είναι δύο σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στον τραυματισμό των μυών που συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σοβαροί. Οι αθλούμενοι καταπονούν το μυϊκό τους σύστημα περισσότερο από αυτό που μπορεί να αποδώσει, με αποτέλεσμα να προκαλούνται θλάσεις σε μεγάλες μυϊκές ομάδες, ακόμα και ρήξεις μυών.

 

Επιπλέον η ανεπαρκής προθέρμανση και η έλλειψη διατάσεων, η υπερβολική κόπωση μετά από παρατεταμένη άσκηση, αλλά και η κακή τεχνική εκτέλεση των ασκήσεων και η μυϊκή ανισορροπία, προκαλούν μυϊκούς τραυματισμούς.

 

Οι μύες εκπαιδεύονται και διαμορφώνονται, να έχουν αντοχή και ελαστικότητα. Όταν οι μύες κουραστούν, είναι επιρρεπείς σε κακώσεις. Το ίδιο συμβαίνει και σε μύες που δεν έχουν ελαστικότητα. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικές οι διατάσεις.

 

Οι μυϊκές κακώσεις (θλάσεις), παρά το γεγονός ότι καλύπτουν περίπου 30% όλων των αθλητικών κακώσεων, συχνά δεν διαγιγνώσκονται ή υποτιμώνται, επειδή ο αθλητής παρά τις ενοχλήσεις συνεχίζει τη δραστηριότητα του. Αναλόγως με τον αριθμό των τραυματισμένων μυϊκών ινών οι θλάσεις διακρίνονται σε πρώτου, δευτέρου και τρίτου βαθμού.

 

Αμέσως μετά τον τραυματισμό, επιβάλλεται ακινητοποίηση του σκέλους σε ανάρροπη θέση και εφαρμογή ψυχρού επιθέματος. Η παγοθεραπεία γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα ούτως ώστε να μειωθεί ο πόνος, το αιμάτωμα και η έκταση του οιδήματος.

 

Η φυσικοθεραπεία αποσκοπεί με τα μέσα που διαθέτει, στη μείωση του οιδήματος και του πόνου, με την εφαρμογή ηλεκτροθεραπείας, υπερήχου, κρυοθεραπεία και φωνοφόρεση. Δίδονται ισομετρικές ασκήσεις, με προοδευτικά αυξανόμενη ένταση, για να μαλακώσει ο ουλώδης ιστός, ο οποίος σχηματίζεται στο σημείο της θλάσης και προκαλεί πόνο σχεδόν σε κάθε σύσπαση του μυός. Με την επούλωση του τραύματος, ακολουθούν ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και ενδυνάμωση, ούτως ώστε να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αποκατάστασης.

 

Σε περίπτωση θλάσης τρίτου βαθμού (πλήρης ρήξη του μυός), γίνεται χειρουργική συρραφή των ινών και ακινητοποίηση του μέλους, προκειμένου να επιτευχθεί η επούλωση του.

 

Το πρόγραμμα αποκατάστασης, πρέπει να ακολουθηθεί και να ολοκληρωθεί σωστά, για να γίνει σωστή και ολοκληρωμένη αποκατάσταση, ούτως ώστε ο αθλητής-αθλούμενος να επανέλθει στην αθλητική του δραστηριότητα χωρίς προβλήματα και το φόβο της υποτροπής.

 

Για να μειώσουμε σε μεγάλο βαθμό, τις πιθανότητες κάποιου μυϊκού τραυματισμού, πρέπει να γίνει σωστή προετοιμασία πριν από κάθε αθλητική δραστηριότητα. Αυτό αποσκοπεί στην αύξηση της αντοχής και της δύναμης του οργανισμού, για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του οποιουδήποτε αθλήματος.

 

http://inshape.com.cy/

 

 

 

{fcomments}

Πoιά είναι η καταλληλότερη ώρα προπόνησης?

 

Πια είναι η καλύτερη ώρα προπόνησης - άσκησης? Τι ώρα πρέπει να τρώμε? Τι γίνετε με τις εναλλαγές στο πρόγραμμα ωραρίου της δουλειάς μας? Όλα αυτά θα απαντηθούν παρακάτω.

 

 


Υπάρχουν πολλοί φανατικοί αθλητές η απλά αθλούμενοι  που οργανώνουν όλο το πρόγραμμα της ημέ­ρας με βάση την ώρα προπόνησης τους. Ο ιδανικός χρόνος προπόνησης είναι κάτι πολύ σχετικό.
 

 


Υπάρχουν πολλοί κορυφαίοι πρωτα­θλητές, που γυμνάζονται νωρίς το πρωί, άλλοι αργά το βράδυ κι άλλοι το απόγευμα. Θεωρη­τικά η προπόνηση το απόγευμα είναι πιο σω­στή, γιατί ο οργανισμός είναι ήδη ώρες ξύπνιος με τουλάχιστον δύο γεύματα στο ενερ­γητικό του.

 



 Είναι σωστό το τελευταίο γεύμα να έχει γίνει τουλάχιστον δύο ώρες πριν την προπό­νηση. Μην πηγαίνετε στο γυμναστήριο με γε­μάτο στομάχι. Η πέψη, για να γίνει, χρειάζεται αίμα. Το ίδιο και οι μυς σας κατά την άσκηση. Και τελικά ο οργανισμός δεν μπορεί να κάνει σωστά ούτε το ένα ούτε το άλλο.

 



Αυτό που θεωρείτε κατά γενική ομολογία καλύτερο είναι, η προπόνησή σας να γίνεται πάντα την ίδια ώρα, για να μπορεί ο οργανισμός να ρυθμίζει τις λειτουργίες του. Είναι πολύ κακό για τον Bodybuilder, όπως και για κάθε άνθρωπο, η εργασία με βάρδιες (πότε πρωί, πότε απόγευμα και πότε βράδυ) γιατί αναγκάζει τον οργανισμό να χαλάει συ­νεχώς τον προγραμματισμό των βιολειτουρ­γιών του. Η εποικοδομητική προπόνηση κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι σχεδόν αδύνατη, γι αυτό προσπαθούμε όσο αιτώ είναι δυνατό να προπονούμαστε την ίδια ώρα και φυσικά δεν ξεχνάμε να διατρεφόμαστε σωστά και να ξεκουραζόμαστε όσο γίνετε περισσότερο!!!
 

 


από τον Γιώργο Εμμανουηλίδη

 

 

http://health-beauty-internet.blogspot.gr/

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Άσκηση

Κατάγματα κόπωσης. Γράφει η Μαρία-Πηγή Ψαρράκη

 

Δημιουργούνται από την εφαρμογή πάνω στα οστά σημαντικών και έντονων καταπονήσεων.

Τα συνηθέστερα σημεία εμφάνισής τους είναι:

  • Η σπονδυλική στήλη
  • Η άνω και κάτω επιφάνεια του αυχένα του μηριαίου οστού του ισχίου
  • Ο κάτω κλάδος του ηβικού οστού της λεκάνης
  • Η κνήμη και η περόνη
  • Η πτέρνα
  • Το σκαφοειδές και τα σφηνοειδή οστά του ταρσού στο πόδι
  • Τα μετατάρσια

 

Η εμφάνισή τους εξαρτάται από το άθλημα κάθε αθλητή, λόγω της επιβάρυνσης που δέχεται. Παρουσιάζονται αρχικά με ήπιο πόνο σε μία ή και περισσότερες περιοχές κατά τη διάρκεια ή στο τέλος της άσκησης και αποτελούν δείγμα ύπαρξης ρωγμής στο οστό. Καθώς ο πόνος μεγαλώνει και μειώνεται η λειτουργικότητα του οστού μέσω της μείωσης της τροχιάς και της δύναμης και εμφανίζεται οίδημα, σηματοδοτείται η αύξηση της ρωγμής. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα για να αποφευχθεί το ολικό κάταγμα.

 

Παράγοντες κινδύνου καταγμάτων:

  • Κακή τεχνική στο άθλημα.
  • Έλλειψη διαλειμμάτων κατά την προπόνηση.
  • Έναρξη καινούργιας, διαφορετικής και με αυξημένες απαιτήσεις προπόνησης.
  • Ανεπάρκεια σε σωστή υπόδηση.
  • Επιρρεπές το γυναικείο φύλο.
  • Η καυκάσια (λευκή) φυλή.
  • Γυναίκες με ολιγομηνόρροια ή αμηνόρροια.
  • Χαμηλή οστική πυκνότητα.
  • Διατροφικές διαταραχές.
  • Έλλειψη ασβεστίου.
  • Κακές καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, χρήση αλκοόλ).
  • Διάφορες παθήσεις, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, υποθυρεοειδισμός.
  • Λήψη κορτικοστεροειδών.

Κυρίως επιρρεπείς στην εμφάνιση καταγμάτων κόπωσης είναι οι αθλήτριες που εμφανίζουν το σύνδρομο της «αθλητικής τριάδας» (διατροφικές διαταραχές, αμηνόρροια ή ολιγομηνόρροια, οστεοπόρωση).

 

Η διάγνωση των καταγμάτων κόπωσης γίνεται με βάση το ιστορικό και τα κλινικά συμπτώματα του αθλητή. Σε περίπτωση ύπαρξης πόνου ο οποίος δεν υποχωρεί ή υποτροπιάζει με την ανά- παυση, θα πρέπει να γίνει άμεσα εξέταση και διάγνωση. Ο πόνος μπορεί να αυξάνεται κατά την άθληση και μπορεί να συνεχίζεται ακόμα και μετά το τέλος της. Όσο πιο κοντά στο δέρμα είναι το οστό, τόσο πιο εύκολα μπορεί να γίνει ο εντοπισμός του προβλήματος. Αρχικά γίνεται έλεγχος του προβλήματος μέσω μιας απλής ακτινογραφίας. Όμως επειδή μπορεί να μη φανεί κάποιο κάταγμα με την ακτινογραφία, η επόμενη εξέταση του ασθενούς είναι μέσω σπινθηρογραφήματος. Η τελική διάγνωση του κατάγματος κόπωσης γίνεται μέσω της μαγνητικής τομογραφίας, με την οποία φαίνεται η ύπαρξη οστικού οιδήματος αλλά και καταγματικής γραμμής. Επίσης, είναι δυνατό μέσω αυτής να εξακριβωθεί αν είναι κάταγμα, αρθρίτιδα, οστεομυελίτιδα, οστεοπόρωση ή όγκος. 

 

Αντιμετωπιση:

Τα κατάγματα κόπωσης αντιμετωπίζονται ως κανονικά κατάγματα. Η θεραπεία εξαρτάται από τη βαρύτητα και τη θέση του κατάγματος. Συνήθως γίνεται χρήση νάρθηκα και συνιστάται διάστημα ακινητοποίησης από 6–12 εβδομάδες. Πρέπει να γίνει βελτίωση της  διατροφής, λήψη ασβεστίου και βιταμίνης D ή και κάποιων άλλων συμπληρωμάτων διατροφής. Η θεραπεία μέσω ηλεκτρομαγνητικών συσκευών φαίνεται αποτελεσματική και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις απαιτείται ενδοφλέβια έγχυση αντιο- στεοκλαστικών φαρμάκων.

Σε σοβαρές περιπτώσεις που τα κατάγματα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η επαναφορά του αθλητή στην ενεργό δράση θα πρέπει να γίνει σταδιακά και ελεγχόμενα και αφού έχει αποκατασταθεί η μυϊκή ισχύ και η ελαστικότητα των μυών και των τενόντων. Όσο πιο έγκαιρα γίνει η διάγνωση, τόσο πιο κατάλληλη θεραπεία θα επιλεχθεί, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητά της.

 

 

  • Κατηγορία Υγεία

Η ΑΜΗΝΟΡΡΟΙΑ ΣΤΙΣ ΑΘΛΗΤΡΙΕΣ. Γράφει η Μαρία-Πηγή Ψαρράκη

 

Στην εποχή μας παρατηρείται έντονη ενασχόληση του γυναικείου φύλου με τον αθλητισμό. Μέσω του αθλητισμού αποκτιέται ένα καλλίγραμμο και γυμνασμένο σώμα και ενισχύεται η σωστή και υγιής ανάπτυξη των εφήβων. Τα αρνητικά της άσκησης όμως έρχονται εκεί που τα όριά της ξεπερνιούνται, έχοντας ως αποτέλεσμα την εμφάνιση σημαντικών προβλημάτων υγείας. Το συνηθέστερο πρόβλημα που παρατηρείται είναι οι διαταραχές της έμμηνης ρύσης, οι οποίες σηματοδοτούν στη συνέχεια και την πιθανή εμφάνιση οστεοπόρωσης. Από πολλούς η αμηνόρροια εκλαμβάνεται ως δείκτης επιμελούς και ολοκληρωμένης προπόνησης, ενώ στην πραγμα- τικότητα είναι δείγμα υπερπροπόνησης και μελλοντικής πτώσης της απόδοσης. Το καταγραμμένο ποσοστό των αθλητριών με αμηνόρροια είναι 44%, αλλά στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτερο. Οι νεαρές αθλήτριες μεγαλώνουν με μια λανθασμένη ιδεολογία γύρω από την απόκτηση του ιδανικού αδύνατου σώματος και έχοντας διαμορφώσει έναν χαρακτήρα που τον διακατέχει η τελειοθηρία και η συνεχής επιβεβαίωση των δυνατοτήτων τους. Ο τρόπος για να πετύχουν τα παραπάνω είναι μέσω της έντονης αθλητικής ενασχόλησης σε συνδυασμό με μείωση της πρόσληψης τροφής. Πρωταρχικός παράγοντας της ύπαρξης αμηνόρροιας είναι το σωματικό βάρος και το ποσοστό λίπους. Ενέργεια ο άνθρωπος αποκτά μόνο μέσω του γλυκογόνου και του λίπους που προσλαμβάνονται μέσω της τροφής. Η ιδεολογία όμως που επικρατεί στις αθλήτριες, δηλαδή η μέγιστη ενεργειακή κατανάλωση με ελάχιστη πρόληψη, έρχεται σε αντίθεση με το παραπάνω.

 

Η έντονη και εξαντλητική προπόνηση είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας για την εμφάνιση της αμηνόρροιας. Περισσότερες πιθανότητες εμφάνισής της έχουν όσες αθλήτριες κάνουν έντονη προπόνηση πριν ακόμα ξεκινήσουν να έχουν έμμηνη ρύση. Αποτέλεσμα της έντονης άσκησης είναι η ακανόνιστη έκκριση GnRH λόγω της υψηλής αδρεναλίνης που παράγεται εξαιτίας της αλλά και της χαμηλής πρόσληψης θερμίδων σε σχέση με την αυξημένη κατανάλωση ενέργειας.

 

Ο παράγοντας άγχους στρες επίσης επιδρά έντονα σ’ αυτό. Σε καταστάσεις άγχους παρατηρείται αυξημένη έκκριση της CRH (εκλυτική ορμόνη της κορτικοτροπίνης) από τον υποθάλαμο, αύξηση της έκκρισης των αδρενοκορτικοτρόπων ορμονών από την υπόφυση και αύξηση της κορτιζόλης από την περιφέρεια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπολειτουργία της παραγωγής και τη μείωση της έκκρισης των LH και FSH ορμονών αλλά και της παραγωγής των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Λόγω της κατάστασης του στρες ο ανθρώπινος οργανισμός προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυτό το ερέθισμα απελευθερώνοντας από τα επινεφρίδια τις λεγόμενες «ορμόνες του στρες», δηλαδή την κορτιζόλη, την επινεφρίνη και τη νορεπινεφρίνη. Έρευνες δείχνουν ότι τα επίπεδα των παραπάνω

ορμονών είναι ανεβασμένα στις γυναίκες με αμηνόρροια ακόμα και όταν είναι σε κατάσταση ηρεμίας. Άλλοι ακόμα παράγοντες της αμηνόρροιας είναι η χρήση ενέσιμων μορφών προγεστερόνης για αντισύλληψη, η χρήση στεροειδών και οι διαταραχές του ύπνου.

 

Οι αθλήτριες, αν και αποτελούν πρότυπα ομορφιάς και άσκησης, συχνά η εικόνα τους κρύβει κάποια άλλα στοιχεία από πίσω. Οι ορμονικές διαταραχές έχουν συχνά αντίκτυπο στο ερειστικό, καρδιοαναπνευστικό, ανοσοποιητικό και αναπαραγωγικό σύστημα της αθλήτριας. Η μόνη λύση είναι η πρόληψη. Οι κύριοι υπεύθυνοι για την ενημέρωσή της και τον έλεγχό της είναι οι προπονητές, οι οποίοι πρέπει να είναι και αυτοί ενημερωμένοι πλήρως για να εντοπίσουν τυχόν δείγματα. Επιπλέον, και η αθλήτρια πρέπει να έχει γνώση για αυτά τα θέματα, όπως και η οικογένειά της. Η ανάπτυξη υγιών αθλητριών με προοπτικές για καλύτερες επιδόσεις γίνεται μόνο μέσω της σωστής προπόνησης και διατροφής, καταργώντας τα σημερινά στερεότυπα γύρω από το «στεγνό» σώμα και τη χαμηλή θερμιδικά και αυστηρή διατροφή.

 

 


 

 

 

 
  • Κατηγορία Υγεία