Φάτε πιπέρι και γίνετε καλά

Το πιπέρι είναι ένα μπαχαρικό γνωστό από την αρχαιότητα. Στους ρωμαϊκούς χρόνους ήταν πολύτιμο, ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά και στις αρχές του Μεσαίωνα έγινε το σύμβολο της καλής μαγειρικής. Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 100 ποικιλίες του φυτού που διαφοροποιούνται κυρίως στο μέγεθος, το σχήμα των φύλλων και του καρπού. Το πιπέρι που γνωρίζουμε προέρχεται από τον καρπό του Piper nigrum, ένα αναρριχώμενο φυτό που μπορεί να φτάσει έως και 10 μέτρα, και που μεγαλώνει σε τροπικά κλίματα. Οι άνθρωποι μαζεύουν τους μικρούς, στρογγυλούς καρπούς του φυτού και τους αποξηραίνουν για να φτιάξουν τους σκληρούς πιπερόκοκκους.
 

Διευκολύνει την πέψη

Το μαύρο πιπέρι εκτιμάται για τη χαρακτηριστική πικρή του γεύση, η οποία οφείλεται στο αλκαλοειδές πιπερίνη. Η πιπερίνη, διεγείροντας τα παγκρεατικά πεπτικά ένζυμα, αυξάνει την απόδοση της πέψης και μειώνει σημαντικά τον χρόνο διέλευσης της τροφής στο γαστρεντερικό σωλήνα. Το μαύρο πιπέρι μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη του σχηματισμού εντερικών αερίων και να μειώσει τις στομαχικές διαταραχές.

Ανοίγει την όρεξη

Για όσους πάσχουν από ήπια ανορεξία, το μαύρο πιπέρι μπορεί να τους βοηθήσει να ανακτήσουν την όρεξή τους, επειδή διεγείρει τους γευστικούς κάλυκες. Όμως προσοχή: τα άτομα με ευαισθησία στο στομάχι θα πρέπει να είναι επιφυλακτικά. Ειδικότερα το πιπέρι πρέπει να αποφεύγεται σε περιπτώσεις στομαχικού έλκους, αιμορροΐδες (προκαλεί επιδείνωση στις δύο ανωτέρω ασθένειες), ουρικής αρθρίτιδας και χολολιθίασης (πέτρες στη χολή) λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε οξαλικό οξύ.

Έχετε πυρετό ή κρύωμα στο στήθος;

Προσθέστε μαύρο πιπέρι στη διατροφή σας, ειδικά αν το προσθέσετε σε ένα δυνατό, αχνιστό φλιτζάνι τσάι μέντας. Ακόμη, σύμφωνα με τους ειδικούς, το λευκό πιπέρι χάρη στις διουρητικές του ιδιότητες είναι πολύ αποτελεσματικό κατά του πυρετού, συμβάλλοντας γενικότερα στην αποτοξίνωση του οργανισμού. Πάντως, εκτός από τις αντιοξειδωτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες, μελέτες αποδεικνύουν ότι το πιπέρι συμβάλλει στη διάσπαση των λιπαρών κυττάρων. Η δράση αυτή οφείλεται σε μία ουσία που βρίσκεται στον εξωτερικό φλοιό του καρπού.

{fcomments}