Διάστρεμμα: Συμπτώματα και αποκατάσταση

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ

Το διάστρεμμα είναι το συνηθισμένο στραμπούληγμα και προκαλείται από προσωρινή μετατόπιση των οστών στο σημείο της άρθρωσης (αρθρικές επιφάνειες) με άμεση επαναφορά στην κανονική τους θέση.

 

Κατά τον τραυματισμό προκαλείται μια προσωρινή μετατόπιση μεταξύ των αρθρικών επιφανειών. Όταν σταματήσει το εξωτερικό ερέθισμα, αυτές ξαναγυρίζουν στη θέση τους. Τα οστά δεν υφίστανται καμιά κάκωση, ενώ ο αρθρικός θύλακας και οι αρθρικοί σύνδεσμοι εξαιτίας των έλξεων και των τάσεων μπορούν να υποστούν κακώσεις μέχρι και θλάση. Ο βαθμός σοβαρότητας του διαστρέμματος μπορεί να υπολογιστεί από το πόσο οι σύνδεσμοι μεταξύ των οστών έχουν μείνει: - ακέραιοι - έχουν υποστεί ρήξη αλλά όχι ολική - έχουν ολική ρήξη.

 

Ο αστράγαλος (άρθρωση κνήμης - ταρσού), το γόνατο, η ωμοπλάτη, ο καρπός και το μετατάρσιο είναι οι πιο ευπαθείς αρθρώσεις στο διάστρεμμα.

 

Συμπτώματα:

Πόνος: πολύ δυνατός, τοπικός. Τείνει όμως να ελαττωθεί, οφείλεται στον ανώμαλο νευρικό ερεθισμό των αισθητήριων νευρικών ινών. Πρήξιμο: οφείλεται στην αύξηση των υγρών στους ιστούς, σαν επακόλουθο του τραύματος. Η βλάβη που μπορεί να υποστεί η άρθρωση δεν είναι ανάλογη με το μέγεθος του πρηξίματος. Μελάνιασμα του δέρματος: οφείλεται στη ρήξη των αιμοφόρων αγγείων στην περιοχή του τραύματος και στον εμποτισμό των ιστών από αίμα. Λέγεται και εκχύμωση. Μερική αδυναμία κινήσεως: Οι κινήσεις μπορούν να γίνουν, αλλά περιορίζονται από τον πόνο.

 

Πρώτες βοήθειες:

Πάντα με πολύ προσοχή και ηρεμία βγάζουμε τα ενδύματα, τραβώντας τα από την πλευρά που δεν έχει υποστεί κάκωση και μετά από την τραυματισμένη. Βάζουμε κομπρέσες με κρύο νερό ή πάγο (χιόνι στα χειμερινά αθλήματα). Το κρύο νερό από τη μια συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και περιορίζει τη ροή του αίματος, από την άλλη επιδρά σαν παυσίπονο και ηρεμιστικό. Για να φέρει αποτελέσματα η θεραπεία του κρύου (κρυοθεραπεία), πρέπει να εφαρμοστεί για ένα χρόνο αρκετά μεγάλο (περίπου 36-48 ώρες). Και το δέσιμο μπορεί να περιορίσει την αιμορραγία. Να ακινητοποιήσουμε την άρθρωση και να ηρεμίσουμε τον τραυματία. Η ακτινογραφία θα δείξει πιθανές θλάσεις αρθρώσεων και θα διευκολύνει την ιατρική παρακολούθηση. Κυρίως όμως θα αποκλείσει κάποιο πιθανό κάταγμα.

 

Η κοινή γνώμη πιστεύει ότι το διάστρεμμα γιατρεύεται μόνο του. Στην πραγματικότητα, εάν το τραύμα δεν πείραξε τον αρθρικό θύλακα και τους αρθρικούς συνδέσμους, μπορεί να γιατρευτεί χωρίς ειδικές θεραπείες. Αν αυτές οι δομές έχουν υποστεί μια αλλοίωση, η ίαση που ακολουθεί την απλή ανάρρωση είναι επιφανειακή και μπορούμε να έχουμε υποτροπές, δηλ. επανεμφάνιση του διαστρέμματος και για τραύματα μικρότερης έντασης.

 

Συνεπώς, δεν θα πρέπει να υποβαθμίζουμε ούτε το πιο μικρό διάστρεμμα, αλλά να το θεραπεύουμε με τον πιο κατάλληλο τρόπο και να δίνουμε στην άρθρωση την πλήρη ακεραιότητα.

 

Σημείωση: Η λήψη παυσίπονων και τοπικών αναισθητικών (νοβοκαΐνη) περιορίζει τα ερεθίσματα που προκαλούν τη διαστολή των περιφερειακών αγγείων και στη συνέχεια το πρήξιμο και την εκχύμωση. Η λήψη τους χρησιμεύει για να περιοριστούν αυτά τα συμπτώματα και ειδικά ο πόνος, αλλά όχι σαν μέσο για να ξαναρχίσουμε τη δραστηριότητα, αυτό θα μπορούσε να επιφέρει κινδύνους πιο μεγάλους. Η φαρμακευτική θεραπεία, η πιο ενδεδειγμένη τελευταία, συνίσταται σε αντιφλεγμονώδη Voltaren ret. tabl. 100 mg 1 x 1 ή Surgam caps 1 x 3 ή Feldene caps 20 mg. και αντιοιδηματικά Brasan 1 x 4 ή Eze tabl. 1 x 4.

 

Πηγή: www.fit-blaster.com

 

{fcomments}

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ