Οι κάτω κοιλιακοί δεν είναι μύθος: 10 σούπερ ασκήσεις για να τους… στρώσεις!

Το να γυμνάσεις τους πάνω ή τους κάτω κοιλιακούς είναι ένας μύθος καθώς οι ασκήσεις που αφορούν τους πάνω κοιλιακούς αφορούν και τους κάτω.

Το δεύτερο και πιο σημαντικό γεγονός είναι πως η διατροφή είναι το νούμερο 1 όπλο για την διαμόρφωση των κοιλιακών σου.

Ωστόσο οι 10 ασκήσεις παρακάτω θα boostάρουν τις προσπάθειες σου σε συνδυασμό πάντα με τις προσπάθειες που θα κάνεις και στην κουζίνα.

Bicycle Crunch

warp speed six pack seated bicycle crunch 1

Alligator Walk

 

 

Slider Body Saw

 

 

Cable Crunches

 

 

TRX Prone Pikes

 

 

Dip/Leg Raise Combo

 

 

Flutter Kick

flutter kick every ab ripping exercise from the 21 day shred

Front Squat

front squat main

Leg Raise

 

 

Hanging Leg Raise

hanging leg raise get ripped anywhere day 1

Πηγή: www.beastmode.gr

Ποιες αφροδισιακές τροφές είναι αποτελεσματικές και ποιες μύθος;

Ορισμένα τρόφιμα χαρακτηρίζονται ως αφροδισιακά και έχουν τη φήμη ότι αυξάνουν τη λίμπιντο και τη διάθεση για σεξ.

«Υπάρχουν μερικά συστατικά που έχουν αυτά τα τρόφιμα που βελτιώνουν τη υγεία των σεξουαλικών οργάνων», αναφέρει η Kat Van Kirk, sex therapist. «Αυτά τα τρόφιμα, θεωρείται ότι αυξάνουν τις αισθήσεις της έξαψης, όπως τη θερμοκρασία του σώματος, τους παλμούς της καρδιάς και τη σωματική ενέργεια, κάνοντάς μας να θέλουμε περισσότερο να κάνουμε σεξ», συμπληρώνει.

Παρ’ όλα αυτά, πολλές φορές η δράση τους είναι περισσότερο ψυχολογική, χωρίς τα τρόφιμα να είναι όντως αφροδισιακά.

Καρπούζι
Τα συστατικά που έχει το καρπούζι συμβάλλουν στην χαλάρωση του σώματος και διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία, όπως κάνει το Viagra και άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη στυτική δυσλειτουργία.
Παρ’ όλα αυτά χρειάζονται μεγάλες ποσότητες καρπουζιού για να φανούν αποτελέσματα.
«Θα πρέπει να φάτε πολύ καρπούζι προκειμένου να δείτε αποτελέσματα», αναφέρει η Diana Hoppe, γυναικολόγος και συγγραφέας του βιβλίου Healthy Sex Drive, Healthy You: What Your Libido Reveals About Your Life.

Σοκολάτα
Είναι νόστιμη και κάπως ερωτική.
Δυστυχώς όμως, πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι η σοκολάτα δεν έχει καμία στατιστικά σημαντική επίπτωση στη λίμπιντο, αναφέρει ο Steve McGough, βοηθός καθηγητή κλινικής ψυχολογίας στο Institute for Advanced Study of Human Sexuality.

Όστρακα
Τα όστρακα έχουν την φήμη των αφροδισιακών. Ο μύθος αναφέρει ότι ο Καζανόβας κατανάλωνε κάθε πρωί ωμά όστρακα για να διατηρήσει τη σεξουαλική του διάθεση.
Μπορεί όμως, να είναι αποτελεσματικό σε συγκεκριμένες ποσότητες.
«Τα όστρακα περιέχουν μεγάλες ποσότητες ψευδάργυρου, που είναι σημαντικός στην παραγωγή τεστοστερόνης, παραγωγής σπέρματος και λειτουργία του ανοσοποιητικού», αναφέρει η Hoppe.

Σπαράγγια
Οι Γάλλοι γαμπροί τον 19ο αιώνα έτρωγαν τρία πιάτα σπαράγγια την ημέρα πριν τον γάμο τους για να αυξηθεί η διάθεση για σεξ.
Τα σπαράγγια περιέχουν συστατικά όπως βιταμίνη Ε, Β και κάλιο, που λειτουργούν θετικά στην σεξουαλική διάθεση, αναφέρει ο McGough.
Οπότε, όπως αναφέρει και ο ίδιος, αφού έχουν τόσα θετικά γιατί να μην τα δοκιμάσει κανείς;

Φράουλες
Οι Ρωμαίοι τις θεωρούσαν ως σύμβολο της Αφροδίτης, της θεάς του έρωτα και περιέχουν βιταμίνη C, που βοηθά την κυκλοφορία του αίματος.
Δεν υπάρχει όμως, καμία εγγύηση ότι θα αυξήσουν τη σεξουαλική επιθυμία.

Καυτερές πιπεριές
Σύμφωνα με την Hoppe, οι καυτερές πιπεριές περιέχουν καψαϊκίνη, μία ουσία που ερεθίζει τις νευρικές απολήξεις που έχουμε στην γλώσσα μας.
Δημιουργεί κάτι σαν γαργάλημα και απελευθερώνεται επινεφρίνη και ενδορφίνες, γεγονός που ίσως βοηθήσει στην αύξηση της λίμπιντο.

Σύκα
Θεωρούνται αφροδισιακά, κυρίως επειδή αναφέρονται στην Βίβλο ως ένα από τα φρούτα που υπήρχε στον Κήπο της Εδέμ.
Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι αποτελεσματικά, αλλά είναι πολύ ωφέλιμα για την υγεία γενικότερα, όπως τονίζει η sex therapist Van Kirk.

Πηγή: huffingtonpost.gr

Μύθος ο υγιής παχύς άνθρωπος

Τι δείχνει μια ευρωπαϊκή έρευνα για τους έχοντες παραπανίσια κιλά!

Οι άνθρωποι που έχουν βάρος παραπάνω από το κανονικό, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και εμφράγματος, ακόμη κι αν κατά τα άλλα είναι μεταβολικά υγιείς, σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή έρευνα, όπου συμμετείχαν αρκετοί έλληνες επιστήμονες.

Οι ερευνητές ανέλυσαν σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης) στοιχεία σε διάστημα 12ετίας για πάνω από μισό εκατομμύριο άτομα ηλικιίας 35 έως 70 ετών, μεταξύ των οποίων 7.637 που εμφάνισαν καρδιολογικό πρόβλημα λόγω στεφανιαίας νόσου (μερικοί πέθαναν από έμφραγμα). Διαπιστώθηκε ότι το να είναι κανείς υπέρβαρος ή παχύσαρκος, αυξάνει κατά 26% έως 28% τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, σε σχέση με όσους έχουν κανονικό βάρος.
Ο αυξημένος κίνδυνος για όσους έχουν παραπανίσια κιλά, ισχύει ακόμη κι αν αυτοί έχουν φυσιολογικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης, σακχάρου, τριγλυκεριδίων και χοληστερίνης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η διαπίστωση αυτή δείχνει ότι ο «υγιής παχύς» είναι ένας μύθος. Συνεπώς, όπως ανέφεραν, κάθε άνθρωπος θα πρέπει να φροντίζει, ώστε με διάφορους τρόπους (σωστή διατροφή, άσκηση κ.α.) να διατηρεί το βάρος του εντός φυσιολογικών πλαισίων.

Κάποιες προηγούμενες μελέτες είχαν παράσχει ενδείξεις ότι μια κατηγορία υπέρβαρων ανθρώπων φαίνονται να είναι υγιείς παρά το πάχος τους, κάτι που έχει οδηγήσει στον χαρακτηρισμό τους ως «μεταβολικά υγιείς παχείς» ή «παχείς αλλά υγιείς», παρόλο που δεν υπάρχει επιστημονική ομοφωνία για τα κριτήρια που ορίζουν αυτή την ομάδα.
Όμως η νέα μελέτη, η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα, με επικεφαλής την ελληνικής καταγωγής δρ Ιωάννα Τζουλάκη της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου και την επιδημιολόγο δρα Καμίλ Λασάλ του University College του Λονδίνου (UCL), δείχνει ότι στην πραγματικότητα τα φαινόμενα απατούν και ότι ακόμη και οι εν λόγω υπέρβαροι κινδυνεύουν περισσότερο από την καρδιά τους σε σχέση με όσους έχουν κανονικό βάρος.
Η έρευνα συμπέρανε ότι όσοι θεωρούνται μη υγιείς μεταβολικά (έχουν δηλαδή υπέρταση, σάκχαρο, χαμηλή «καλή» χοληστερίνη, υψηλά τριγλυκερίδια ή περιφέρεια μέσης άνω των 94 εκατοστών οι άνδρες και άνω των 80 εκατοστών οι γυναίκες), αντιμετωπίζουν υπερδιπλάσιο έως σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, άσχετα αν έχουν κανονικό βάρος ή όχι. Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος είναι 2,1 φορές μεγαλύτερος για τους μη υγιείς με κανονικό βάρος, 2,3 φορές μεγαλύτερος για τους μη υγιείς υπέρβαρους και 2,8 φορές μεγαλύτερος για τους μη υγιείς παχύσαρκους.

Από την άλλη, αν κανείς είναι μεταβολικά υγιής, το βάρος κάνει τη διαφορά: σε σχέση με όσους έχουν κανονικό βάρος, οι υγιείς υπέρβαροι έχουν αυξημένο κατά 26% κίνδυνο για στεφανιαία νόσο, ενώ οι υγιείς παχύσαρκοι κατά 28%. Συνεπώς, ναι μεν οι μεταβολικά υγιείς υπέρβαροι και παχύσαρκοι έχουν μικρότερο κίνδυνο για στεφανιαία νόσο σε σχέση με τους μεταβολικά μη υγιείς υπέρβαρους και παχύσαρκους, παρόλα αυτά έχουν σαφώς μεγαλύτερο κίνδυνο σε σχέση με όσους έχουν κανονικό βάρος.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, όσοι έχουν δείκτη μάζας σώματος-ΔΜΣ (αναλογία βάρους σε κιλά προς το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα) 25 έως 30, θεωρούνται υπέρβαροι, ενώ άνω των 30 παχύσαρκοι. Ένας ΔΜΣ 18,5 έως 25 θεωρείται φυσιολογικό βάρος, ενώ αν είναι κάτω του 18,5, κάποιος είναι λιποβαρής.

Η Ιωάννα Τζουλάκη δήλωσε ότι «δεν πρέπει να υπάρχει πλέον η έννοια του υγιούς παχύσαρκου. Η μελέτη μας δείχνει ότι οι άνθρωποι με βάρος άνω του κανονικού, που μπορεί να κατηγοριοποιηθούν ως "υγιείς", απλώς δεν έχουν ακόμη εμφανίσει ένα ανθυγιεινό μεταβολικό προφίλ. Αυτό θα έλθει στην πορεία και μετά θα έχουν κάποιο επεισόδιο, όπως ένα έμφραγμα».

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το έξτρα βάρος από μόνο του μπορεί να μην αυξάνει άμεσα τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, αλλά μάλλον έμμεσα μέσω μηχανισμών όπως η αυξημένη αρτηριακή πίεση και το υψηλό σάκχαρο. Πάντως οι επιστήμονες δεν έκαναν διαχρονικές μετρήσεις για να μελετήσουν ποιές αλλαγές εμφάνιζε η μεταβολική υγεία των συμμετεχόντων στην έρευνα. Θεωρούν όμως δεδομένο ότι, μετά τη νέα μελέτη τους, είναι αναγκαία η πρόληψη και η θεραπεία της παχυσαρκίας απο άποψη δημόσιας υγείας.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στις εξής χώρες: Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ισπανία, Σουηδία και Βρετανία.
Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν επίσης η Αντωνία Τριχοπούλου (πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Υγείας και ομότιμη καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), η Βασιλική Μπενέτου (αναπληρώτρια καθηγήτρια επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών) και ο Μιχάλης Κατσούλης (ερευνητής του Ελληνικού Ιδρύματος Υγείας).

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

001 xtreme

Αλκαλική δίαιτα: Μύθος ή πραγματικότητα;

Πιθανότατα έχεις ακούσει για την αλκαλική δίαιτα η οποία βρίσκεται στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια, καθώς η Τζένιφερ Άνιστον, η Γκουίνεθ Πάλτροου και άλλα γνωστά πρόσωπα του Χόλυγουντ έχουν δηλώσει ότι την ακολουθούν.

 

Οι υποστηριχτές της αλκαλικής δίαιτας ακολουθούν μια ολιστική προσέγγιση, λέγοντας ότι το μυστικό της καλής υγείας και του μειωμένου σωματικού βάρους είναι ένα: Η ισορροπία του pHστο σώμα μας.

 

Σύμφωνα με την αλκαλική δίαιτα, το 80% των τροφών που τρώμε πρέπει να κάνουν τα υγρά του σώματος πιο αλκαλικά και το 20% πιο όξινα. Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια “ακριβή” επιστήμη, μπορεί κάποιος να ακολουθεί μια διατροφή που είναι κατά 60% αλκαλική και κατά 40% όξινη.

 

Το pH (πε-χά) και η ισορροπία

Τα κύτταρά μας αποτελούνται από μια μεμβράνη η οποία περικλείει διάφορα οργανίδια τα οποία πλέουν σε ένα υδάτινο περιβάλλον. Ένα μόριο νερού (H2O) αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου (H) και ένα άτομο οξυγόνου (O). Κάποιες ουσίες που βρίσκονται στο νερό αυξάνουν τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου (Η+) και λέγονται οξέα, ενώ άλλες ουσίες αυξάνουν τα ιόντα υδροξυλίου (ΟΗ-) και λέγονται αλκαλικές.

Τα ιόντα υδρογόνου αναζητούν και “κλέβουν” ηλεκτρόνια από τα βιολογικά μόρια. και όταν είναι πολλά προκαλούν μεταβολικές δυσλειτουργίες οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε παθήσεις και αύξηση του σωματικού λίπους.

Κάθε υγρό μπορεί να χαρακτηριστεί ως όξινο ή αλκαλικό με βάση την κλίμακα του pH (potential hydrogen). Η κλίμακα αυτή αρχίζει από το 0 και τελειώνει στο 14 ενώ η ουδέτερη τιμή είναι το 7. Όταν ένα υγρό έχει pH μικρότερο από 7 είναι όξινο ενώ όταν έχει πάνω από 7 είναι αλκαλικό. To καθαρό νερό έχει pH 7 που σημαίνει ότι είναι ουδέτερο δηλαδή περιέχει ίσες συγκεντρώσεις ιόντων υδρογόνου και υδροξυλίου.

Τα υγρά που υπάρχουν στους διάφορους ιστούς του σώματος, έχουν το δικό τους φυσιολογικό pH, το οποίο έχει σημασία για την αποδοτική τους λειτουργία. Για παράδειγμα, το αίμα είναι ελαφρώς αλκαλικό έχοντας pH μεταξύ 7,35 και 7,45. Αν το pH του αίματος είναι έξω από αυτά τα όρια, οι λειτουργίες του σώματος αρχίζουν να γίνονται προβληματικές, ακριβώς γι’ αυτό ο οργανισμός “αγωνίζεται” να διατηρεί το pH του αίματος στις φυσιολογικές του τιμές. Αυτό όμως μπορεί να έχει κάποιο κόστος. Η οξύτητα υποχρεώνει το σώμα να αφαιρεί μεταλλικά και άλλα στοιχεία από τους μυς και το σκελετό, προκειμένου να την εξουδετερώσει. Ένας τρόπος που το κάνει αυτό είναι να διαρρέει ασβέστιο από τα κόκαλα προς το αίμα, κι αυτό διότι το pH του ασβεστίου είναι κοντά στο 10. Έτσι όμως, το ασβέστιο χάνεται στα ούρα κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο για οστεοπόρωση.

Να σημειωθεί ότι το pH στους διάφορους ιστούς είναι διαφορετικό. Στο σάλιο είναι μεταξύ 7,0 και 7,4, το στομάχι είναι πολύ όξινο με pH περίπου 3,5 ή χαμηλότερο, για να μπορεί να διασπά τροφές, ο ιδρώτας έχει 6,0 κάτι που οφείλεται σε ουσίες δέρματος που υπάρχουν για να σκοτώνουν τα μικρόβια και ο γυναικείος κόλπος έχει λιγότερο από 4,7. Πάντως, οι μετρήσεις αυτές διαφέρουν κατά τη διάρκεια της ημέρας.

 

Η διατροφή

Η αλκαλική δίαιτα υποστηρίζει ότι μπορούμε μέσω της διατροφής μας να διατηρούμε το σωστό pH ώστε να μην αναγκάζουμε το σώμα μας να παίρνει μέτρα που μπορεί να δημιουργούν παρενέργειες. Πως ξέρουμε ότι οι τροφές αλλάζουν την οξύτητα του σώματος; Μετρώντας το pH των ούρων το οποίο κυμαίνεται από 4,6 μέχρι 8,0.

Ωστόσο υπάρχουν ορισμένες παρεξηγήσεις σχετικά με το πώς οι τροφές επηρεάζουν το pH. Μια τροφή η οποία είναι όξινη, π.χ. το λεμόνι, δεν σημαίνει ότι αυξάνει την οξύτητα του αίματος. Στην πραγματικότητα, το λεμόνι είναι μια από τις πιο αλκαλικές τροφές.

Οι τροφές, μετά την κατανάλωσή τους, αφήνουν ένα κατάλοιπο, ένας είδος “στάχτης”. Ανάλογα με το είδος των τροφών, τα κατάλοιπα μπορεί να είναι όξινα, ουδέτερα ή αλκαλικά. Το pH της “στάχτης” είναι αυτό που έχει σημασία και όχι το pH της τροφής πριν αυτή καταναλωθεί. Οι ντομάτες είναι όξινες πριν καταναλωθούν αλλά κάνουν το αίμα πιο αλκαλικό. Από την άλλη μεριά, το κόκκινο κρέας και ο κρόκος του αυγού είναι μερικές από τις τροφές που προσφέρουν τη μεγαλύτερη οξύτητα στο αίμα.

Να σημειωθεί ότι το σώμα αντιδρά όταν η “στάχτη” είναι όξινη και όχι όταν είναι αλκαλική, γι’ αυτό και η δίαιτα προτείνει την κατανάλωση των τροφών που αυξάνουν την αλκαλικότητα.

images-555555412605713

Σύμφωνα με την αλκαλική δίαιτα, η διατροφή αλλάζει το pH όλου του σώματος και όχι μόνο του αίματος. Οι τροφές που προσδίδουν αλκαλικότητα είναι είναι κυρίως τα φρούτα και τα λαχανικά, π.χ. το σπανάκι είναι μια από τις πιο αλκαλικές τροφές. Οι πατάτες ωστόσο αυξάνουν την οξύτητα του αίματος.

Τα μικροθρεπτικά στοιχεία (βιταμίνες και μέταλλα) που περιέχουν τα φρούτα και τα λαχανικά παίζουν καθοριστικό ρόλο. Αυτά είναι που ουσιαστικά αυξάνουν το pH. Για παράδειγμα, το ασβέστιο, το μαγνήσιο και το κάλιο έχουν pH γύρω στο 9 με 10. Οι φυτικές ίνες δεν θεωρούνται απαραίτητες για την ισορροπία του pH ωστόσο κάνουν καλό γιατί αυξάνουν τον κορεσμό της πείνας.

Πρέπει ξέρεις ότι μια μεταβολή του pH από 7,0 σε 6,0 δεν είναι καθόλου μικρή. Σημαίνει 10 φορές αύξηση της οξύτητας διότι η κλίμακα του pH βασίζεται στον δεκαδικό λογάριθμο. Για κάθε δεκαδικό σημείο που μεταβάλλεται σημαίνει 100% αύξηση. Αν το pH ενός υγρού είναι 7,0 και πάει στο 6,0 γίνεται 1.000% πιο όξινο. Σ’ αυτή την περίπτωση, χρειάζονται 20 φορές πιο αλκαλικές τροφές για να εξουδετερωθεί υπεροξύτητα, λένε οι υποστηριχτές της δίαιτας.

 

Δημητριακά

Τα δημητριακά μπορεί να μειώνουν ή να αυξάνουν το pH, κάτι που εξαρτάται από την επεξεργασία τους και τη σύνθεση των επί μέρους δομών τους. Τα επεξεργασμένα δημητριακά πάντα αυξάνουν την οξύτητα διότι έχει αφαιρεθεί ένα μεγάλο μέρος από το πίτουρο.

Η δομή όλων των σπόρων είναι παρόμοια και αποτελείται από τρία μέρη: το πίτουρο ή φλοιό (το εξωτερικό μέρος), το ενδιάμεσο στρώμα του σπόρου (ενδοσπέρμιο) που περιέχει κυρίως υδατάνθρακες και τον πυρήνα του σπόρου, ένα μικρό μέρος που που ονομάζεται φύτρο.

Το πίτουρο είναι η σκληρή προστατευτική επιφάνεια που καλύπτει τον σπόρο και περιέχει βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες, άρα όταν αφαιρείται το πίτουρο η “στάχτη” γίνεται πιο όξινη. Έτσι τα ζυμαρικά και τα ψωμιά δεν προωθούνται από την αλκαλική δίαιτα.

Όμως και μη επεξεργασμένοι σπόροι όπως είναι το σιτάρι και το ρύζι (άσπρο και μαύρο) προδίδουν οξύτητα διότι περιέχουν φώσφορο.

 

Πρωτεΐνες και γαλακτοκομικά

Η αλκαλική δίαιτα δεν ενθαρρύνει τη μεγάλη κατανάλωση ζωικών τροφών. Τα τυριά έχουν σχεδόν την ίδια επίδραση με το κόκκινο κρέας. Πάντως, το γιαούρτι και το γάλα αυξάνουν ελάχιστα την οξύτητα. Σε αντίθεση με τον κρόκο του αυγού, το ασπράδι προκαλεί ελάχιστη οξύτητα.

Υπάρχει μια παρεξήγηση με τον καφέ και το κρασί καθώς συχνά αναφέρεται ότι πρέπει να αποφεύγονται γιατί αυξάνουν την οξύτητα. Οι έρευνες όμως δείχνουν πως είναι ουδέτερα, αν όχι ελαφρώς αλκαλικά. Πάντως, τα φιστίκια και τα καρύδια πράγματι μειώνουν το pH.

Άλλη μια παρεξήγηση υπάρχει με τη ζάχαρη και τα λίπη. Αυτές οι τροφές δε επηρεάζουν το pH γιατί δεν αφήνουν “στάχτη”. Να σημειωθεί ότι η αλκαλική δίαιτα δεν απαιτεί την εξάλειψη των τροφίμων ζωικής προέλευσης αφού οι τροφές που μειώνουν το pH μπορεί να αποτελούν το 20-40% της διατροφής. Ειδικά με το γάλα και το γιαούρτι δεν υπάρχει ουσιαστικό θέμα.

 

Αδυνάτισμα

Θεωρείται πως ένα διαιτολόγιο που βασίζεται σε αλκαλικές και ουδέτερες τροφές δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον για να επιταχυνθεί ο μεταβολισμός και να αυξηθούν οι καύσεις του λίπους.

Η αλκαλική δίαιτα υποτίθεται πως αυξάνει την απόδοση των μυών και διατηρεί τα κύτταρα πιο υγιή. Τα θρεπτικά συστατικά αξιοποιούνται καλύτερα, αυξάνεται η ικανότητα παραγωγής ενέργειας στα μιτοχόνδρια των κυττάρων και ισχυροποιούνται οι δυνατότητες θεραπείας και αποτοξίνωσης του οργανισμού.

Αντίθετα, όταν ο ph είναι όξινο, το σώμα προσπαθεί να εξουδετερώσει τη “στάχτη” αλλά τα ένζυμα μπορεί να μην επαρκούν. Τα όξινα κατάλοιπα περνούν στην κυκλοφορία του αίματος και από εκεί στα διάφορα όργανα. Το σώμα προσπαθεί να τα εγκλωβίζει στα λιποκύτταρα για να προστατευτεί.

Όμως, η συσσώρευση των όξινων καταλοίπων στο λιπώδη ιστό αυξάνει το μέγεθος των λιποκυττάρων γιατί το σώμα αναγκάζεται να φτιάξει ένα τείχος προστασίας από λίπος, κάτι που οδηγεί σε παραπανίσια κιλά.

 

Μύθος ή πραγματικότητα;

Πολλοί λένε ότι η αλκαλική δίαιτα βασίζεται σε ορισμένα αληθινά στοιχεία για να χτίσει ένα μύθο.

Πράγματι, το pH είναι σημαντικό και η ζωή στον πλανήτη εξαρτάται από αυτό. Τα τελευταία 100 χρόνια το pH των ωκεανών έχει μειωθεί από 8.2 σε 8.1 εξαιτίας της εναπόθεσης του διοξειδίου του άνθρακα κι αυτό έχει αρνητική επίπτωση στα ψάρια ενώ εκφράζονται φόβοι για εξαφάνιση των κοραλλιογενών υφάλων. Επίσης το pH του εδάφους έχει μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη των φυτών. Είναι επίσης αλήθεια ότι η κατανάλωση των τροφών αφήνει ένα υπόλειμμα ή “στάχτη”, κάτι που περιλαμβάνει τα μέταλλα. Τέλος, πράγματι η διατροφή αλλάζει το pH των ούρων.

Όμως οι αντίπαλοι της δίαιτας λένε πως είναι λάθος να βασίζεται κανείς σε μετρήσεις του pH στα ούρα για να αποφασίσει τι πρέπει να φάει και τι όχι. Το pH στα ούρα μπορεί να αλλάζει μέσω στης διατροφής αλλά δεν αλλάζει στο αίμα γιατί τα νεφρά φιλτράρουν τις όξινες στάχτες. Τα νεφρά, λένε οι αμφισβητίες, καθορίζουν την οξύτητα του αίματος και όχι η διατροφή.

Δουλεύουν όμως τα νεφρά πάντα σωστά; Kαι τι συνέπειες μπορεί να υπάρχουν από μια έστω μικρής διάρκειας μεταβολή του φυσιολογικού pH του αίματος; Οι οπαδοί της δίαιτας ισχυρίζονται πως οι όξινες στάχτες μπορεί να προκαλούν όχι μόνο οστεοπόρωση αλλά και ατροφία των μυών με την πάροδο του χρόνου.

Πάντως, την ιδέα της αλκαλικής δίαιτας φαίνεται να ενστερνίζεται ο Αμερικανικός Σύνδεσμος Διαιτολόγων. Σε μια ανακοίνωση του 2009 αναφέρει ότι το pH των ούρων συνδέεται με τον κίνδυνο πέτρας στα νεφρά και ότι η αλκαλική διατροφή μπορεί να προστατεύει από την οστεοπόρωση.

Να σημειωθεί ότι η αλκαλική δίαιτα είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τη δίαιτα Dash.

 

{fcomments}

Κρόκος αυγού vs ασπράδι: Ο μύθος καταρρίπτεται!

Ας ξεκινήσουμε αναλύοντας τα συστατικά που περιέχει το αυγό.

Τα ασπράδια των αυγών συχνά αναφέρονται ως η τέλεια πρωτεΐνη. Ένα ολόκληρο αυγό περιέχει κατά μέσο όρο περίπου 72 θερμίδες, 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, 5 γραμμάρια λίπους, περίπου 200 μιλι-γραμμάρια χοληστερόλης και σχεδόν καθόλου υδατάνθρακες. Το ασπράδι του αυγού περιέχει περίπου 17 θερμίδες, 4 γραμμάρια πρωτεΐνης και καθόλου υδατάνθρακες, λίπος ή χοληστερόλη.

Το ασπράδι αυγού περιέχει γύρω στις 40 διαφορετικές πρωτεΐνες. Από αυτές,  η ωολευκωματίνη αποτελεί περίπου το 55% της πρωτεΐνης στο ασπράδι του αυγού. Επίσης, η τρανσφερρίνη αποτελεί πάνω από το 10% της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και επιτρέπει την αποθήκευση του σιδήρου, ενώ παρέχει αντιμικροβιακές ιδιότητες. Το ωοβλεννοειδές είναι ένας άλλος τύπος πρωτεΐνης που αποτελεί λιγότερο από το 5% του ασπραδιού του αυγού, παρέχει την gel ιδιότητα του ασπραδιού, καθώς και αντιμικροβιακές ιδιότητες.

Η πρωτεΐνη στο ασπράδι του αυγού είναι πλούσια σε BCAAs και αργινίνη, καθώς και τα περιέχοντα θείο αμινοξέα, κυστεΐνη και μεθειονίνη. Αυτά τα αμινοξέα είναι κρίσιμης σημασίας για τη διατήρηση της δομής πολλών πρωτεϊνών, όπως το κολλαγόνο, το οποίο χρειάζεται για τη διατήρηση της υγείας των αρθρώσεων και των επιπέδων ορισμένων ορμονών.

Οι περισσότεροι ασκούμενοι συνηθίζουν να καταναλώνουν μόνο το ασπράδι του αυγού για την πρωτεΐνη και αποφεύγουν τον κρόκο, λόγω του λίπους και της χοληστερόλης. Πλέον έχει αποδειχτεί ότι είναι πιο ωφέλιμο να καταναλώνεται τόσο το ασπράδι όσο και ο κρόκος μαζί! Αυτό συμβαίνει γιατί ο κρόκος περιλαμβάνει την πλειοψηφία των μικροθρεπτικών συστατικών που βρίσκονται στα αυγά, στα οποία συμπεριλαμβάνονται η βιταμίνη Α, η βιταμίνη D, η βιταμίνη Κ, η βιταμίνη Β, το σελήνιο, ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος, και ο φώσφορος.

Ο κρόκος περιέχει επίσης όλα τα λιπαρά του αυγού και τη χοληστερόλη, όμως δεν χρειάζεται να φοβάστε! Τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα δεν φαίνεται να επηρεάζονται αρνητικά τρώγοντας ολόκληρα αυγά.

Τι έδειξαν οι έρευνες;

Σε μια μελέτη του University of Connecticut, δοκιμάστηκε η απόκριση της χοληστερόλης σε 25 άνδρες και 27 γυναίκες, με μια δίαιτα που περιείχε αυγά (640mg ανά ημέρα επιπλέον χοληστερόλη) και με μια δίαιτα χωρίς αυγά (χωρίς επιπλέον χοληστερόλη). Βρέθηκε ότι η χοληστερόλη στους κρόκους των αυγών δεν αυξάνει τα σωματίδια της LDL χοληστερόλης που συνδέονται ιδιαίτερα με την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων.

Γνωρίζουμε επίσης, ότι το λίπος είναι σημαντικό σε μια δίαιτα. Το κορεσμένο λίπος στους κρόκους των αυγών είναι λιγότερο από το μισό του συνολικού λίπους. Όμως τα κορεσμένα και τα μονοακόρεστα λιπαρά, είναι σημαντικά για τη διατήρηση υψηλότερων επίπεδων της τεστοστερόνης. Το λίπος και η χοληστερόλη από τους κρόκους, τα οποία θεωρούνταν επιβλαβή, τελικά φαίνεται πως έχουν οφέλη για όσους προπονούνται με ασκήσεις ενδυνάμωσης.

Στη σύγκριση μεταξύ της κατανάλωσης ασπραδιού ή ολόκληρου αυγού, η κατανάλωση  ολόκληρων αυγών φαίνεται πως βοηθάει στην αύξηση των μυών και της δύναμης.

Σε έρευνα από το Texas Α&Μ University διαπιστώθηκε ότι τα άτομα που κατανάλωναν τρία ολόκληρα αυγά την ημέρα, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα με βάρη για 12 εβδομάδες, απέκτησαν διπλάσια μυϊκή μάζα και διπλάσια δύναμη, σε σχέση με αυτούς που έτρωγαν ένα μόνο αυγό την ημέρα ή καθόλου αυγά. Αυτό πιθανόν οφείλεται στην περιεκτικότητα σε χοληστερόλη, η οποία μετατρέπεται σε τεστοστερόνη στο σώμα.

Η χοληστερόλη επίσης βοηθά στη διατήρηση της ακεραιότητας των μυϊκών κυτταρικών μεμβρανών, οι οποίες βοηθούν τη σωστή λειτουργία των μυών και την αποφυγή διασπάσεων.

Σε μια μελέτη από το Kent State University 47 ενήλικες ηλικίας 60-69 ακολούθησαν ένα πρόγραμμα με βάρη 12 εβδομάδων και ελέγχθηκαν πριν και μετά για αλλαγές στη μυϊκή τους μάζα και δύναμη. Όλοι οι συμμετέχοντες ακολούθησαν μια μέτρια πρωτεϊνική διατροφή, και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα ακολούθησε μια διατροφή χαμηλής χοληστερόλης (περίπου 150-250mg ανά ημέρα), ενώ η άλλη ομάδα ακολούθησε μια δίαιτα με υψηλότερη χοληστερόλη (περίπου 250-450mg ανά ημέρα). Μετά από 12 εβδομάδες, τα άτομα της ομάδας με τη διατροφή χαμηλής χοληστερόλης δεν αύξησαν τη μυϊκή τους μάζα, αυξήθηκε μόνο η δύναμή τους κατά περίπου 35%. Στην ομάδα που κατανάλωνε υψηλότερη χοληστερόλη, είχαν μια αύξηση της μυϊκής μάζας κατά περίπου 5 κιλά, ενώ αύξησαν τη δύναμή τους κατά περίπου 90%.

 

Τα αυγά μπορούν επίσης να βοηθήσουν στο αδυνάτισμα!

Έρευνα από το Saint Louis University διαπίστωσε, ότι τα άτομα που έτρωγαν αυγά για πρωινό κατανάλωναν λιγότερες θερμίδες κατά τη διάρκεια της ημέρας, σε σχέση με εκείνους που έτρωγαν για πρωινό την ίδια ποσότητα θερμίδων με κλασικά ψωμιά με πολλούς υδατάνθρακες. Μια άλλη μελέτη της ίδιας ομάδας διαπίστωσε, ότι οι γυναίκες που κατανάλωναν δύο αυγά για πρωινό, τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα για μια περίοδο 12 εβδομάδων, έχασαν 65% περισσότερο βάρος και είχαν 34% μεγαλύτερη μείωση στο μέγεθος της μέσης, εν συγκρίσει με εκείνες που δεν έτρωγαν αυγά. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης, ότι η προσθήκη δύο ολόκληρων αυγών στο πρωινό δεν οδήγησε σε μεταβολές στα επίπεδα της χοληστερόλης.

Προσπαθήστε λοιπόν να τρώτε δύο ή τρία ολόκληρα αυγά την ημέρα, ώστε να επωφεληθείτε από τα πλεονεκτήματά τους στις επιδόσεις και στη μυϊκή ανάπτυξη!

Γιατί να καταφεύγετε σε αγνώστων επιπτώσεων σκευάσματα, ενώ η φύση σας έχει εφοδιάσει με αυτό το υπερόπλο;

Πηγή: Making A Case For The Egg
Επιμέλεια-παρουσίαση: Συντακτική ομάδα my-Fitness.gr

 

Αυτός είναι ο μεγάλος μύθος για τα αυγά

Συχνά ακούμε διάφορους μύθους για τις τροφές τις οποίες καταναλώνουμε αφήνοντάς τους μάλιστα να επηρεάζουν το καθημερινό μας διατροφολόγιο.

Ένας από αυτούς τους μύθους είναι ότι τα αυγά δεν κάνουν καλό στον οργανισμό μας.

Η αλήθεια είναι ότι τα αυγά περιέχουν χοληστερίνη και η αυξημένη χοληστερίνη μπορεί να επιβαρύνει την υγεία μας. Ωστόσο σύμφωνα με έρευνες, οι υγιείς άνθρωποι μπορούμε να καταναλώνουμε αυγά και μάλιστα ακόμη και τέσσερα εβδομαδιαίως, ή και περισσότερα ανάλογα με την ομάδα πληθυσμού στην οποία αναφέρονται και μάλιστα μας κάνουν καλό (παρέχουν πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας και είναι μία πολύ καλή πηγή σεληνίου, ιωδίου και βιταμινών Β2, Β12 και D).

Όσον αφορά όσους έχουν υψηλή χοληστερίνη ή κάποιο άλλο μεταβολικό πρόβλημα (π.χ. διαβήτη), αυτοί θα πρέπει να αρκούνται στα 2 αυγά την εβδομάδα.

 

{fcomments}

Νέες ανατροπές στους μύθους του σεξ: Δείτε τι άλλαξε

Άπλετο φως σε οκτώ διαδεδομένες φήμες γύρω από το σεξ ρίχνουν επιστήμονες, ξεκαθαρίζοντας ρητά και κατηγορηματικά  πως ό,τι ακούμε και διαβάζουμε δεν είναι πάντα αλήθεια.
 
Δείτε ποιες είναι οι οκτώ νέες φήμες του σεξ, που καταρρίπτονται...
 
 
Μεζούρα τα... δάχτυλα
 
Τα  δάκτυλα ενός άνδρα αποτελούν μια καλή ένδειξη για το μέγεθος των προσόντων του.
Σύμφωνα με έρευνα νοτιοκορεατών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στην Ασιατική Επιθεώρηση Ανδρολογίας  το δεύτερο και τέταρτο δάχτυλο, δηλαδή ο δείκτης και ο παράμεσος, σχετίζονται άμεσα με το μέγεθος των ανδρικών προσόντων. 
 

«Ορμονικό αποκορύφωμα» για τους άντρες στα 18 και για τις γυναίκες στα 28.
 
''Αστικοί'' μύθοι που  διαιωνίζονται από στόμα σε στόμα αναφέρουν ότι ότι η τεστοστερόνη φθάνει σε κορυφαίο επίπεδο για τους άντρες στα 18 έτη, ενώ τα οιστρογόνα φτάνουν στο απόγειό τους για τις γυναίκες στα 28. 
 
Ωστόσο οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι άντρες κάνουν περισσότερο σεξ στη δεκαετία των 30, ενώ οι γυναίκες έχουν περισσότερες ερωτικές συνευρέσεις μετά τα 20, αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
 

Τα στρείδια είναι αφροδισιακά!
 
Εδώ και χιλιάδες χρόνια  οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα στρείδια είναι αφροδισιακά  όμως δεν υπάρχει επιστημονική μελέτη που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο.
 
Στην πραγματικότητα περιέχουν νερό, μερικούς υδατάνθρακες και ορισμένα μέταλλα αλλά και ψευδάργυρο που βοηθά το σπέρμα να διατηρείται υγιές. Παρόλα αυτά καμία μελέτη μέχρι τώρα δεν έδειξε ότι έχουν κάποιο άλλο συστατικό που ευνοεί τις ερωτικές επιδόσεις.
 

Το σεξ βλάπει τους καρδιοπαθείς.
 
Επικρατεί η πεποίθηση ότι οι  οι άντρες που έχουν προβλήματα υγείας με την καρδιά τους απαγορεύεται να κάνουν σεξ, όμως αυτό έρχεται να το ανατρέψει η μελέτη Framingham Heart Study, η οποία τεκμηρίωσε ότι η  πιθανότητα ένας άντρας με πρόβλημα στην καρδιά του να πάθει κάτι κατά την διάρκεια του σεξ, είναι μόνο μία στο εκατομμύριο, εκτός αν πάχει από διαβήτη, ή αν καπνίζει. 
 

Το χάπι παχαίνει 
 
Παλαιότερα το αντισσυληπτικό χάπι περιείχε υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης και είχε κατηγορηθεί ότι αυξάνει το βάρος των γυναικών. Πλέον τα νέας γενιά χάπια περιέχουν χαμηλά επίπεδα ορμονών και καμία μελέτη δεν έχει υποστηρίξει ότι η χρήση του προκαλεί αύξηση του σωματικού βάρους.

Το σεξ δεν επιτρέπεται πριν από έναν αγώνα.
 
Καναδική μελέτη  από το Πανεπιστήμιο Μακ Γκιλ, η οποία είχε δημοσιευθεί στο επιστημονικό έντυπο «Clinical Journal of Sport Medicine»,  έδειξε ότι αθλητές που έκαναν sex το βράδυ, πριν από αγώνα, είχαν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης από εκείνους που δεν είχαν κάνει sex και έτσι απέδωσαν καλύτερα στον αγώνα την επόμενη μέρα. Επομένως ο μύθος που αναφέρει ότι το σεξ δεν επιτρέπεται πριν από την αγώνα καταρρίπτεται.
 
Οι δουλειές του σπιτιού βελτιώνουν την σεξουαλική ζωή των αντρών οι άντρες που βοηθούν τις γυναίκες τους στις δουλειές του σπιτιού, απολαμβάνουν καλύτερη σεξουαλική ζωή, επειδή το έτερο ήμισυ είναι ικανοποιημένομε τους συντρόφους τους.
 
Όμως, πρόσφατη έρευνα με την συμμετοχή 3.500 ζευγαριών απέδειξε ότι στα παραδοσιακά ζευγάρια το σεξ είναι πιο συχνό, ενώ, όσο περισσότερο οι άντρες που συμμετείχαν στην έρευνα μαγείρευαν και άπλωναν τα ρούχα, τόσο οι επαφές μειώνονταν στα ζευγάρια.

Τι σεξ, τι γυμναστική!
 
Οι επιστήμονες απεφάνθησαν ότι οι ερωτικές επαφές είναι μιας ήπιας έντασης άσκησης και επομένως δεν ενδείκνυται γαι όσους θέλουν να χάσουν κιλά.

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Υγεία

O «μύθος» των άνω και κάτω κοιλιακών ...

της Μικαέλλας Σπαντίου

 



Αρχικά θα πρέπει να αναφερθούμε στο γεγονός πως δεν ισχύει ο μύθος των άνω και κάτω κοιλιακών.Απλά σε κάποιες ασκήσεις ενεργοποιείται περισσότερο η άνω ή η κάτω μοίρα του ορθού κοιλιακού μυ. 

 

 



Ορθός κοιλιακός (Ο.Κ.) Μάλλον ο πιο διάσημος κοιλιακός καθώς σε αυτόν αναφερόμαστε όταν μιλάμε για το γνωστό six pack. Πολλές φορές τον διαχωρίζουμε σε πάνω και κάτω κοιλιακό αν και στην ουσία είναι ένας μυς. Ο λόγος όμως που κάνουμε αυτό τον διαχωρισμό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ο.Κ. νευρώνεται από 8 νεύρα (σε αντίθεση με τους περισσότερους μύες που νευρώνονται μόνο με δύο) που σημαίνει ότι μπορεί να κάνει ταυτόχρονα πολλά διαφορετικά πράματα. Για παράδειγμα το πάνω μέρος δηλαδή η πάνω μοίρα μπορεί απλά να λειτουργεί ως σταθεροποιητής μυς ενώ ταυτόχρονα η κάτω μπορεί να δίνει κίνηση στην λεκάνη σε ασκήσεις όπως οι κάθετες άρσεις ισχίου. Βασικές λειτουργίες του Ο.Κ είναι: κάμψη του κορμού ή η άρση της λεκάνη όταν ο κορμός είναι σταθεροποιημένος. Ο ορθός κοιλιακός μυς (εικ.1) βρίσκεται (εκφύεται) μεταξύ στήθους και ισχίων (καταφύεται) γι' αυτό είναι σημαντικό αν θέλουμε να δώσουμε έμφαση στην κατάφυση του ορθού κοιλιακού και όχι στους γειτονικούς καμπτήρες του ισχίου (εικόνα)

 

 

 

τα γόνατα και τα ισχία πρέπει να μένουν ή να μετακινούνται στις 90 - 80 μοιρες, ώστε να μην δουλεύουν οι καμπτήρες του ισχίου αντί η κατάφυση του ορθού κοιλιακού ή να γίνεται κάμψη του κορμού.

 

Παράδειγμα:

 



1. Άρσεις ποδιών στο μονόζυγο. Κρατηθείτε στο μονόζυγο και κάντε άρσεις ποδιών με λυγισμένα ή τεντωμένα πόδια μέχρι το υψηλότερο σημείο που μπορείτε.

 

 

 

2. Στηρίξτε τα χέρια σας στο έδαφος με τεντωμένα χέρια και πόδια και λυγίστε το γόνατο προς το στήθος. Επαναλάβετε το ίδιο και με το άλλο πόδι. (Ταχύτατα σταθερή - γρήγορα ή αργά)

 

 

 

3. Ξαπλώστε ανάσκελα στο έδαφος και σηκώστε τα πόδια σας με γόνατα λυγισμένα σε γωνία 90ο . Τοποθετείστε τα χέρια σας πίσω απ’ τον αυχένα, δίπλα απ’το κεφάλι ή στο στήθος και κάνοντας πρώτα κάμψη αυχένα σηκώστε τον κορμό σας επάνω φέρνοντας ταυτόχρονα τα γόνατα στο στήθος. 

 

 

Την ίδια άσκηση μπορείτε να την κάνετε με τεντωμένα χέρια, με τον αυχένα να εκτελεί πάντα κάμψη κατά την έναρξη της κίνησης.

 

 

 

 

4. Τοποθετήστε το σώμα σας ανάσκελα στο έδαφος με τις παλάμες να ακουμπούν σε αυτό. Τεντώστε τα πόδια σας επάνω όπως βλέπετε και στη φωτογραφία και κάντε άρση λεκάνης χωρίς να σηκώνεται το κεφάλι από το έδαφος και επιστρέψτε στην αρχική σας θέση όσο πιο αργά μπορείτε.

 

 

5. Παραμείνετε σε ύπτια θέση και με λυγισμένα γόνατα στο έδαφος. Τοποθετείστε τα χέρια σας πίσω απ’ το κεφάλι και το ένα σας πέλμα επάνω στο λυγισμένο γόνατο του άλλου ποδιού. Κάντε άρση του λυγισμένου ποδιού προς το στήθος με ταυτόχρονη άρση του του κορμού και επαναλάβετε το ίδιο και με το άλλο πόδι.

 

 

6. Ανασήκωσε τον κορμό, φέρνοντας την μπάλα μπροστά στην ευθεία του βλέμματος. Διατήρησε τα πόδια στην ίδια θέση, γυμνάζοντας έντονα τους κάτω κοιλιακούς. Η άσκηση είναι αρκετά απαιτητική, οπότε μην απογοητεύεσαι αν δεν μπορείς να την εκτελέσεις στην εντέλεια από την αρχή.

 

 

Εκτελέστε τρία με τέσσερα σετ σε κάθε άσκηση.

 



Αν δεν κάνετε πολλά ή και καθόλου βάρη τότε κάντε 3 προπονήσεις κοιλιακών ανά εβδομάδα με μια μέρα ξεκούραση τουλάχιστον ενδιάμεσα. Κάντε 3-4 ασκήσεις για τον ορθό κοιλιακό εστιάζοντας σε άνω και κάτω μοίρα και 1-2 ασκήσεις για τους πλάγιους.

 



Μην το παρακάνετε! Υπεργυμνάζοντας τους ορθούς κοιλιακούς σας μπορεί να κάνει την κοιλιά σας να αρχίσει να εξογκώνεται δίνοντας το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θέλετε. Για να αποφύγετε αυτό το εξόγκωμα, αφότου χτίσετε μια καλή βάση δυναμώνοντας τους κοιλιακούς σας, μην δουλεύετε για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα επαναλήψεις υπερτροφίας (10 – 15 επ.) αλλά εστιάστε σε σετ των 20-25 επαναλήψεων απλά για να τους διατηρείται, εξάλλου όπως είπαμε το βασικό μυστικό για την ανάδειξη κοιλιακών είναι η σωστή διατροφή και τα χαμηλά επίπεδα σωματικού λίπους.

 



Με εκτίμηση,
Σπαντίου Μικαέλλα
Απόφ. Τ.Ε.Φ.Α.Α Αθηνών
Ιδ. Spantios Gym Zone Limassol
Στην Υγειά Σας! 

Πηγές:
ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΜΟΣ 2 Κλεισούρας, Βασίλης Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ Πασχαλίδης
www.ensomati.gr
www.physio-aid.gr

 

http://www.24sports.com.cy/

 

{fcomments}