Τα θετικά και τα αρνητικά από το στοματικό σεξ

Πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το στοματικό σεξ και το τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα...

Υπάρχουν πολλά πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν για το στοματικό σεξ, αλλά θα έπρεπε.

Τα ακόλουθα στοιχεία παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το στοματικό σεξ και το τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα.

Οι άνδρες προσφέρουν στοματικό σεξ το ίδιο συχνά με όσο το λαμβάνουν, ιδιαίτερα όταν μεγαλώνουν ηλικιακά

Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη, οι άνδρες, ιδίως οι ηλικιωμένοι άνδρες, προσφέρουν στοματικό σεξ στις γυναίκες όσο συχνά οι γυναίκες το προσφέρουν σε εκείνους. Μια μελέτη του 2010 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Sexual Medicine έδειξε ότι μόνο το 55% των ανδρών ηλικίας 20-24 ετών κάνουν στοματικό σεξ στις συντρόφους τους σε σύγκριση με το 75% εκατό των γυναικών που το κάνουν σε εκείνους. Οι άντρες ηλικίας 30-39 ετών το κάνουν σε ποσοστό 69% σε σύγκριση με 59% των γυναικών! Αυτό το μοτίβο υποδηλώνει ότι όσο μεγαλώνετε, τόσο πιο “ανταποδοτικοί” γίνεστε στο στοματικό σεξ.

Το στοματικό σεξ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο προεκλαμψίας

Οι έγκυες γυναίκες που εκτελούν στοματικό σεξ στον σύντροφό τους, μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο προεκλαμψίας. Μια μελέτη του 2000 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Reproductive Immunology έδειξε σαφή σύνδεση ανάμεσα στην μειωμένη συχνότητα προεκλαμψίας και της συχνότητα με την οποία μια γυναίκα κάνει στοματικό σεξ στον άντρα της. Εάν μια έγκυος γυναίκα είχε σχετικά περιορισμένη έκθεση στο σπέρμα του πατέρα του παιδιού της, τότε έχει υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν προεκλαμψία σε σύγκριση με το αν έχει μεγαλύτερη επαφή με το σπέρμα του πατέρα του παιδιού της μέσω του στοματικού σεξ (πχ κατάποση σπέρματος).

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει λόγω της ανάπτυξης ανοσολογικής ανοχής μέσω της επαφής και κατάποσης του σπέρματος. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι η αυξημένη συχνότητα σεξ με τον ίδιο σύντροφο, ο οποίος είναι ο πατέρας του παιδιού της γυναίκας, μπορεί να μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες εκδήλωσης προεκλαμψίας. Αυτή η επιπλοκή της εγκυμοσύνης χαρακτηρίζεται από υψηλή πίεση του αίματος και μπορεί μερικές φορές να συνοδεύεται από κατακράτηση υγρών και πρωτεϊνουρία.

Η κατάποση σπέρματος κατά τη διάρκεια στοματικού σεξ μπορεί να διευκολύνει την πρωινή αδιαθεσία στην εγκυμοσύνη

Η ναυτία που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της εγκυμοσύνης (πρωινή αδιαθεσία) μπορεί να μειωθεί με ένα κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ ή δυόσμο. Ωστόσο, μία έρευνα του 2012 από τον ψυχολόγο Gordon Gallup δείχνει ότι οι έγκυες γυναίκες που καταπίνουν το σπέρμα του πατέρα του παιδιού τους, μπορεί να έχουν αισθητά μειωμένη πρωινή αδιαθεσία. Το σώμα της γυναίκας απορρίπτει αρχικά το σπέρμα του πατέρα κατά την κατάποση, όπως μια μόλυνση και, στη συνέχεια, αντιδράει σε αυτό με εμετό, σύμφωνα με τον Gallup. Μετά από αυτό, το σώμα της γυναίκας δημιουργεί μια ανοχή σε αυτό και έτσι μειώνονται τα συμπτώματα πρωινής ναυτίας.

Το σπέρμα μέσω του στοματικού σεξ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της κατάθλιψης

Οι χημικές ουσίες που περιέχει το σπέρμα μπορεί να βελτιώνουν τη ψυχολογική διάθεση, την αύξηση της στοργής και να μειώσουν την κατάθλιψη στην γυναίκα. Μια μελέτη του 2012 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Archives of Sexual Behavior έδειξε ότι το σπερματικό υγρό έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες και μπορεί να μειώσει σημαντικά την κατάθλιψη στις γυναίκες που κάνουν στοματικό σεξ και τη σεξουαλική επαφή.

Μπορείτε να κολλήσετε ΣΜΝ από το στοματικό σεξ

Τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) μεταδίδονται συνήθως μέσω του κολπικού και του πρωκτικού σεξ, αλλά το στοματικό σεξ μπορεί επίσης να σας θέσει σε κίνδυνο γι 'αυτά. Ο ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), η γονόρροια, η σύφιλη, ο έρπης και ηπατίτιδα Β μπορούν να μεταδοθούν μέσω του στοματικού σεξ. Σύμφωνα με τον οργανισμό Planned Parenthood, ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (AIDS HIV) είναι λιγότερο πιθανό να μεταδοθεί μέσω αυτού. Το στοματικό σεξ εξακολουθεί να είναι σεξ και θα πρέπει πάντα να γίνεται με προσοχή και κατά προτίμηση με προφυλάξεις για να μειωθεί η πιθανότητα μετάδοσης των ΣΜΝ.

Μήπως σας επηρεάζει αρνητικά η ζυγαριά;

Μήπως επηρεάζεστε αρνητικά από αυτό που δείχνει η ζυγαριά, νομίζοντας ότι αποτυγχάνουν οι προσπάθειες σας; Είναι αρκετά σημαντικό να ζυγίζεστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα όχι όμως καθημερινά. Αυτός μπορεί να είναι ένας τρόπος ώστε να κρατήσετε τον εαυτό σας υπό έλεγχο και σας βοηθά να καταλάβετε, αν με την πάροδο του χρόνου υπάρχει τάση αύξησης του βάρους ή μείωσης.

 

Όμως ο αριθμός των κιλών πάνω στη ζυγαριά δεν λέει πάντα όλη την αλήθεια. Εάν έχετε συνδυαστικό προπονητικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης με αερόβια άσκηση και διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες και πλούσια σε πρωτεΐνες, υπάρχει πιθανότητα να δείτε αύξηση της μυϊκής μάζας, σε συνδυασμό με τη μείωση του σωματικού λίπους. Σε αυτή την περίπτωση, ο αριθμός στη ζυγαριά μπορεί να μην μεταβληθεί ή και να ανέβει λίγο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αντιδρά σωστά το σώμα σας στην προσπάθεια σας.

 

Χρησιμοποιήστε τη ζυγαριά ως ένα μέσο για να κρατήσετε τον εαυτό σας υπό έλεγχο, ιδιαίτερα το Σαββατοκύριακο ή κατά τη διάρκεια των διακοπών σας. Αποτελεί μόνο μια γενική εκτίμηση για το πού βρίσκεστε.

 

Αντιθέτως είναι σημαντικό να «ακούτε» το σώμα σας και να πηγαίνετε σύμφωνα με το πώς σας εφαρμόζουν τα ρούχα σας. Αν το τζιν σας είναι πιο χαλαρό από την προηγούμενη εβδομάδα, ποιος νοιάζεται τι λέει η ζυγαριά; Να ξέρετε ότι έχετε χάσει λίπος από το σώμα, και αυτό είναι που μετράει.


Μια άλλη σωστή επιλογή είναι να μετρηθεί το ποσοστό του σωματικού σας λίπους. Τα αποτελέσματα από τα ποσοστά του σωματικού σας λίπους μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με την κατάσταση της ενυδάτωσης σας, τις απώλειες ιδρώτα και την πρόσληψης τροφής. Έτσι είναι καλύτερο να μετράτε το σωματικό λίπος πάντα την ίδια ώρα της ημέρας, ιδανικά πριν από τη γυμναστική.

Τα θετικά και τα αρνητικά της γυμναστικής στο διάδρομο

Ο διάδρομος είναι δύο από τα πιο «αγαπημένα» μηχανήματα των φανατικών του γυμναστηρίου και όχι μόνο. Παρέχει ικανοποιητικά αποτελέσματα στην καρδιαγγειακή προπόνηση και βοηθάει να κάψετε θερμίδες, βελτιώνοντας παράλληλα την αερόβια ικανότητά σας. 
 

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά τα θετικά αλλά και αρνητικά που μπορεί να μας προσφέρει η γυμναστική πάνω σε ένα διάδρομο. 

Τα θετικά

Ευελιξία: Για ένα γρήγορο περπάτημα σε ανηφόρα, ο διάδρομος προσφέρει ένα ευρύ φάσμα επιλογών σε ότι αφορά στην ταχύτητα, την κλίση και την ποικιλία των προγραμμάτων.

Kίνηση: Οι ειδικοί υπογράφουν ότι οι διάδρομοι τελευταίας τεχνολογίας μιμούνται ιδανικά τη φυσική κίνηση για περπάτημα, τζόκινγκ ή τρέξιμο.

Δύναμη: Αντίθετα με τις απόψεις αρκετών, το τρέξιμο και το περπάτημα σε διάδρομο, μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση των οστών και των μυών σας, άρα και τη στάση του σώματος και τη βιωσιμότητά του όσο μεγαλώνετε.

Θερμίδες: Η προώθηση του σώματός σας όταν ασκείστε στο διάδρομο, ειδικά σε προχωρημένα προγράμματα, εγγυάται, σε αρκετά μεγάλο ποσοστό το κάψιμο θερμίδων.

Tip: Ο διάδρομος ενδείκνυται για δρομείς και όποιον προπονείται για να τρέξει σε εξωτερικό χώρο.

Τα αρνητικά

Αρθρώσεις: Όταν τρέχετε στο διάδρομο, ασκείτε ιδιαίτερα μεγάλη πίεση στη σπονδυλική σας στήλη, τους γοφούς, τα γόνατα και τους αστραγάλους σας, ειδικά μάλιστα αν δεν έχετε κάνει πρώτα ζέσταμα. Έστω και εάν κάποιοι διάδρομοι έχουν μεγαλύτερη απορρόφηση στους κραδασμούς, πρέπει να είστε προσεκτικοί, ιδιαίτερα μάλιστα εάν αντιμετωπίζετε ήδη κάποιο πρόβλημα υγείας.

Ασφάλεια: Η ένταση επάνω στον διάδρομο, ειδικά εάν έχετε επιλέξει να κάνετε sprint σε κεκλιμένο επίπεδο, μπορεί να μην είναι η καλύτερη ιδέα εάν δεν είστε εξοικειωμένος με το μηχάνημα. Επιπλέον, η προσπάθεια να κρατηθείτε από τη λαβή ενώ τρέχετε, είναι μία πρόκληση από μόνη της.

Στάση σώματος: Μερικές έρευνες αναφέρουν ότι, η στάση του σώματος στον διάδρομο μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αστάθεια και προβλήματα στάσης του σώματος. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η ποιότητα του διαδρόμου.


neadiatrofis.gr

 

{fcomments}

Το αλκοόλ επηρεάζει αρνητικά το σπέρμα

Δύο νέες επιστημονικές έρευνες, μια δανική και μια αμερικανική, έρχονται να φοβίσουν τους άνδρες σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους του αλκοόλ.
 
Η πρώτη δείχνει ότι ακόμη και η μέτρια κατανάλωσή του (πέντε ποτά την εβδομάδα) συνδέεται με χειρότερη ποιότητα του ανδρικού σπέρματος των υγιών νέων, ενώ η δεύτερη βρήκε ότι η πολλή κατανάλωση αυξάνει τον κίνδυνο ενός άνδρα να κολλήσει τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV).
 
Η πρώτη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "British Medical Journal", συσχέτισε την συχνότητα κατανάλωσης αλκοόλ με την κατάσταση του σπέρματος, από το οποίο ελήφθη δείγμα. Ο μέσος αριθμός αλκοολούχων ποτών που είχε καταναλώσει κάθε εθελοντής, ήταν 11 την εβδομάδα.
 
Όσο περισσότερο έπινε κανείς μέσα στην εβδομάδα, τόσο χειρότερη ήταν η ποιότητα του σπέρματός του, όσον αφορά τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, την κινητικότητά τους, το μέγεθος και το σχήμα τους. Όσοι έπιναν περισσότερο από όλους (πάνω από 40 ποτά την εβδομάδα), είχαν κατά μέσο όρο 33% λιγότερα συνολικά σπερματοζωάρια και 51% λιγότερα φυσιολογικά σπερματοζωάρια, σε σχέση με όσους έπιναν λίγο (ένα έως πέντε ποτά).
 
Επίσης η ανάλυση δειγμάτων αίματος έδειξε ότι η συχνή κατανάλωση αλκοόλ μεταβάλλει και το επίπεδο των ανδρικών αναπαραγωγικών ορμονών, επιφέροντας αύξηση της τεστοστερόνης και πτώση της ορμόνης SHBG (φυλοσυνδετικής σφαιρίνης).
 
Η δεύτερη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο ιατρικό περιοδικό, πραγματοποιήθηκε σε 1.313 άνδρες, που ήσαν ήδη μέλη του στρατού των ΗΠΑ. Οι συμμετέχοντες εξετάζονταν ιατρικά κάθε έξι μήνες, ενώ δείγματα λαμβάνονταν από τα γεννητικά όργανά τους για να εντοπιστεί πιθανή παρουσία του ιού HPV. Τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων συσχετίστηκαν με την κατανάλωση αλκοόλ.
 
Η ανάλυση έδειξε ότι όσοι βρέθηκαν θετικοί για τον ιό (ήσαν δηλαδή φορείς του), έκαναν σημαντικά μεγαλύτερη μέση ημερήσια κατανάλωση αλκοόλ, σε σχέση με όσους βρέθηκαν αρνητικοί. Οι φορείς του ιού κατανάλωναν κατά μέσο όρο 4,52 γραμμάρια αλκοόλ τη μέρα, έναντι 3,13 γραμμαρίων όσων δεν είχαν τον ιό.
 
Στο 25% των ανδρών με την υψηλότερη κατανάλωση αλκοόλ , το ποσοστό των ανδρών με τον ιό με HPV ήταν μεγαλύτερο (68,9%) από το αντίστοιχο ποσοστό (56,7%) στο 25% των ανδρών με την μικρότερη κατανάλωση αλκοόλ. Τα αντίστοιχα ποσοστά ειδικά για τους τύπους του ιού που προκαλούν καρκίνο, ήσαν 35,2% και 22,8%, συνεπώς όσοι έπιναν περισσότερο, είχαν και μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν ιογενή καρκίνο λόγω του HPV.

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Man

Τα Διουρητικά στο Bodybuilding: Τα Θετικά, τα Αρνητικά και τα Τραγικά

Οι αθλητές που προετοιμάζονται για αγώνες bodybuilding προσπαθούν να επιτύχουν την πιο μυώδης και σκληρή εμφάνιση που μπορούν.
 

 

Αυτό προϋποθέτει αρκετούς μήνες ή χρόνια μυϊκής οικοδόμησης, που ακολουθείται από αρκετές εβδομάδες μιας περιορισμένης δίαιτας και καρδιαγγειακής προπόνησης σε μια προσπάθεια να μειωθεί το σωματικό λίπος στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο αναδεικνύοντας έτσι όλη τη μυϊκότητα.
 

 

Οι κριτές κοιτάζουν για τον μεγαλύτερο, σκληρότερο και πιο «στεγνό» bodybuilder με το καλύτερο σχήμα. Την τελευταία εβδομάδα της προετοιμασίας πριν από τον αγώνα οι bodybuilders προσπαθούν να γεμίσουν τους μύες τους με την προσθήκη υδατανθράκων, και την ίδια στιγμή, να μειώσουν τα υγρά στο σώμα μεταξύ των μυών και του δέρματος για να δημιουργηθεί έτσι η πληρέστερη και στεγνότερη δυνατή εμφάνιση.
 

 

Ενώ αυτοί οι αθλητές φαίνεται να είναι στο υψηλότερο επίπεδο της φυσικής τους κατάστασης και υγείας, όταν βρίσκονται στη σκηνή, στην πραγματικότητα είναι συχνά στο χείλος πολύ σοβαρών προβλημάτων υγείας λόγω της έλλειψης ενυδάτωσης και ανισορροπίας των ηλεκτρολυτών που προκαλούνται από την έλλειψη των σωματικών υγρών. 


 

Στέγνωμα
 

Η μείωση του νερού από το σώμα στο πλαίσιο της προετοιμασίας για έναν αγώνα μπορεί να βοηθηθεί με πολλούς τρόπους. Συχνά, οι περισσότερες ή όλες από τις πιο κάτω μεθόδους χρησιμοποιούνται:


- Καρδιαγγειακή άσκηση με βαριά ενδυμασία

- Εξάλειψη του νατρίου από τη διατροφή

- Υπερβολική πρόσληψη νερού που ακολουθείται από μια ξαφνική και δραματική μείωση της πρόσληψης

- Κατανάλωση αποσταγμένου νερού χωρίς μέταλλα και ηλεκτρολύτες 

- Βότανα και φυσικές ουσίες μείωσης υγρών

- Φαρμακευτικά διουρητικά


 

Όλα μπορεί να καταστούν επικίνδυνα ως ένα βαθμό, καθώς προσπαθούν να παρέμβουν με τη φυσική ομοιόσταση των υγρών του σώματος και την ισορροπία των ηλεκτρολυτών και μπορεί να διαταράξουν πολλαπλές διεργασίες του σώματος. Το σώμα, όμως, είναι ειδικό στο να διατηρεί τον εαυτό του σε μια λογική ισορροπία. Μπορεί να προσαρμοστεί από μόνο του στις περισσότερες περιπτώσεις με την προσαρμογή των υπολοίπων ηλεκτρολυτών και κατακρατώντας αρκετή ποσότητα υγρών για να συνεχίσει να λειτουργεί σωστά. Τα διουρητικά φάρμακα, ωστόσο, είναι αρκετά ισχυρά για να παρακάμψουν την άμυνα του οργανισμού και να δημιουργήσουν χάος.


 

Τα Τραγικά
 

Καθ 'όλη την ιστορία του bodybuilding έχουν δυστυχώς υπάρξει πολλοί θάνατοι και πολλαπλές νοσηλείες σε νοσοκομείο λόγω της προετοιμασίας των αγώνων και των συνηθισμένων πρακτικών bodybuilding. Αυτές οι νοσηλείες και οι θάνατοι σπάνια οφείλονται σε στεροειδή και άλλες ορμόνες, σε τραυματισμούς από την άρση βαρών, σε ισχυρά λιποδιαλυτικά προϊόντα βασισμένα σε διεγερτικά ή σε πολύ περιοριστικές δίαιτες. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που συνδέουν τη χρήση των αναβολικών στεροειδών για το θάνατο οποιουδήποτε αθλητή, μόνο έμμεσες αποδείξεις. Αντιθέτως, οι περισσότερες νοσηλείες και θάνατοι είναι, με συντριπτική πλειοψηφία, λόγω της χρήσης και της κατάχρησης των διουρητικών φαρμάκων. Μερικές από τις πιο διάσημες περιπτώσεις περιλαμβάνουν:
 

 

- Το 1988, ο επαγγελματίας bodybuilder Albert Beckles καταρρέει και συγκλονίζει το κοινό ενώ βρίσκεται στη σκηνή. Βρέθηκε να πάσχει από αφυδάτωση προκαλούμενη από διουρητικά. 

 

- Το 1992, ο επαγγελματίας bodybuilder Mohammed Benaziza πεθαίνει μετά από αγώνα στην Ευρώπη. Μια αυτοψία δείχνει ότι ήταν σοβαρά αφυδατωμένος προκαλώντας του καρδιαγγειακή ανεπάρκεια. Ήταν 33 ετών. Είχε χρησιμοποιήσει ένα συνδυασμό διουρητικών για την σκηνική του παρουσία.

 

- Το 1994, ο επαγγελματίας bodybuilder Paul Dillett αντιμετωπίζει ξαφνικούς κοιλιακούς πόνους στη σκηνή, ενώ ποζάρει στο Arnold Classic και μεταφέρεται εκτός σκηνής. Για άλλη μια φορά, το πρόβλημα ήταν η ακραία αφυδάτωση και οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές που προκαλούνται από τη χρήση του Lasix. Ο Paul επέζησε. 

 

- Υπήρχε επίσης η περίπτωση του 1996 του Andreas Munzer, που φημιζόταν για την τρομερή φυσική του κατάσταση, ο οποίος πέθανε μετά από ηπατική και νεφρική αποτυχία. Η αυτοψία αποκάλυψε ότι οι ηλεκτρολύτες του ήταν εντελώς εκτός ισορροπίας. 
 

Αυτές είναι μόνο οι πιο δημοφιλείς περιπτώσεις. Για πολλούς άλλους θανάτους και νοσηλείες δεν υπήρξε καμιά απολύτως δημοσιότητα. 

Για να καταλάβουμε γιατί είναι τόσο επιβλαβείς, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε λίγο τα διουρητικά.


 

Τύποι Διουρητικών 
 

Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι διουρητικών, τα ωσμωτικά, τα καλιοπροστατευτικά και τα διουρητικά αγκύλης: 

 

Ωσμωτικά Διουρητικά 
 

Αυτά είναι τα ενέσιμα φάρμακα που δρουν στα νεφρά αναθέτοντας τα να απελευθερώσουν ό,τι εισέρχεται σ’ αυτά. Τα οσμωτικά διουρητικά δεν επιβάλλουν διακρίσεις, που σημαίνει ότι αφαιρούν οποιαδήποτε και όλα τα υγρά που εισέρχονται στα νεφρά, ανεξάρτητα από την σωστή ισορροπία των ηλεκτρολυτών. Αυτά τα φάρμακα παρακάμπτουν τη λειτουργία των νεφρών και μπορεί να προκαλέσουν νεφρική ανεπάρκεια. Τα οσμωτικά διουρητικά δεν είναι υπερβολικά συχνά στο bodybuilding.


 

Καλιοσυντηρητικά Διουρητικά 
 

Αυτά τα διουρητικά είναι ηπιότερα, δημιουργούν όμως τα δικά τους προβλήματα. Μειώνουν την εκ νέου απορρόφηση νατρίου και νερού από τα νεφρά και τα ξεπλένουν από το σώμα. Κάνουν, ωστόσο, διάκριση με το να μην εξαλείφουν το κάλιο (K) από το σύστημα. Ενώ αυτά είναι πιο αργά ενεργά και πιο ανεκτά, μπορούν να προκαλέσουν μία περίσσεια Καλίου στο σώμα, δεδομένου ότι δεν επιτρέπουν το ξέπλυμα τους ώστε να κρατήσει ανέπαφη την ισορροπία των ηλεκτρολυτών. Αυτό μπορεί να προκαλέσει, σε ακραίες περιπτώσεις, καρδιακή αρρυθμία (ακανόνιστοι κτύποι της καρδιάς) ή ακόμη και αιφνίδιο θάνατο στις πιο ακραίες περιπτώσεις.


 

Διουρητικά Αγκύλης 
 

Αυτά είναι μακράν τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα διουρητικά στο bodybuilding και ο ένοχος στη συντριπτική πλειοψηφία των νοσηλειών και θανάτων. Το Furosimide (με επωνυμία Lasix) είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο διουρητικό αγκύλης το οποίο είναι φθηνό και εύκολα διαθέσιμο. Τα διουρητικά αγκύλης χρησιμοποιούνται ιατρικώς για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης και του οιδήματος, καθώς και σε περιπτώσεις δηλητηρίασης του αίματος που χρησιμοποιείται για να ξεπλύνει το αίμα από τις τοξίνες και τους ξένους παράγοντες. Τα διουρητικά αγκύλης δρουν απευθείας στα νεφρά και είναι ένα άλλο διουρητικό χωρίς διακρίσεις καταργώντας οποιαδήποτε και όλα τα υγρά που εισέρχονται στα νεφρά . Έχουν μια βαθιά επίδραση στην ισορροπία των ηλεκτρολυτών, καθώς κυριολεκτικά ξεπλένουν το κάλιο, το νάτριο και το ασβέστιο από το σώμα με ότι υγρό εισέρχεται. Οι παρενέργειες περιλαμβάνουν μια πτώση στην αρτηριακή πίεση, την πάχυνση του αίματος (λόγω έλλειψης των υγρών), τη λιποθυμία, τη νεφρική ανεπάρκεια, τις ακραίες κράμπες που οφείλονται σε ανισορροπίες ηλεκτρολυτών, και τον θάνατο (λόγω μυϊκής κράμπες της καρδιάς). Το φάρμακο είναι εξαιρετικά ισχυρό και, σε συνδυασμό με άλλες τεχνικές μείωσης των υγρών που χρησιμοποιούνται από bodybuilders κατά τη διάρκεια προετοιμασίας αγώνων, δεν χρειάζεται πολύ Lasix για να προκαλέσει εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.

 

Πηγή: Allmaxnutrition.com

http://www.fit-blaster.com

 

 

 

{fcomments}