«Σήκωσε παραπάνω κιλά στο γυμναστήριο κάνοντας σωστή προθέρμανση»

- Η προθέρμανση αποτελεί τη ψυχοσωματική προετοιμασία του αθλητή – ασκούμενου πριν το κύριο μέρος της προπονητικής μονάδας που θα ακολουθήσει και χωρίζεται σε 2 κατηγορίες, τη γενική και την ειδική προθέρμανση. Στην πρώτη ο αθλητής – ασκούμενος μπορεί να εκτελέσει ποδήλατο, διάδρομο ή ελλειπτικό στο 50-60% της Μ.Κ.Σ. του, ενώ στη δεύτερη βαλλιστικές διατάσεις και κινήσεις παρόμοιες του αθλήματος του. Συνολικά η προθέρμανση διαρκεί 15-30 λεπτά, χωρίς ο χρόνος αυτός να είναι δεσμευτικός.

Με την προθέρμανση:
1. Εκκρίνεται αδρεναλίνης.
2. Αυξάνεται η Κ.Σ.
3. Το οξυγόνου στο αίμα να μεταφέρεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και όγκο στους ιστούς.
4. Αυξάνεται η παραγωγή αρθρικού υγρού που βρίσκεται μεταξύ των αρθρώσεων για να μειώσει τις τριβές.
5. Γίνεται αποτελεσματικότερη κίνηση των αρθρώσεων.
6. Πετυχαίνεται διαστολή των τριχοειδών αγγείων.
7. Αυξάνεται η θερμοκρασίας των μυών.
8. Μειώνεται η οξείδωσης του αίματος.
9. Διευκολύνεται η ενζυμική δραστηριότητα.
10. Προτρέπεται η αποδέσμευση του οξυγόνου από την αιμοσφαιρίνη.
11. Μειώνεται η οξείδωση μέσα στο μυ.
12. Μεγαλύτερο εύρος κίνησης και ελαστικότητα των μυϊκών ινών.
13. Αυξημένη ταχύτητα και δύναμη της συστολής.
14. Αύξηση του μεταβολισμού των μυών.
15. Παροχή ενέργειας μέσω κατανομής του γλυκογόνου.
16. Αυξημένη αποστολή νευρικών ώσεων.
17. Αφαίρεση γαλακτικού.
18. Αυξάνεται η ενεργοποίηση των μυϊκών ινών.

Συμπερασματικά καταλήγουμε στο ότι η προθέρμανση είναι ίσος και το σημαντικότερο μέρος μιας προπονητικής μονάδας, διότι πέρα από το ότι αποφεύγονται οι τραυματισμοί, αυξάνεται η απόδοση των αθλητών – ασκουμένων μέσω των παραμέτρων που προαναφέρθηκαν. Ανάλογα τις ανάγκες, το άθλημα – δραστηριότητα και την ψυχική διάθεση των παραπάνω μπορεί να προσαρμοστεί και να λάβουμε τα οφέλη της στο μέγιστο, χωρίς να δεσμεύεται στο προτεινόμενο πλάνο.

Βιβλιογραφία
1. Jack H. Wilmore, David L. Costill. Φυσιολογία της Άσκησης και του Αθλητισμού τόμος ΙΙ. Αθήνα: Π.Χ. Πασχαλίδης, 2006.
2. Thomas R. Baechle, Roger W. Earle. Βασικές Αρχές της Προπόνησης με Αντιστάσεις. Αθήνα: Π.Χ. Πασχαλίδης, 2009.
3. Βασιλόπουλος Α.Γ., Ζουμπουρίδης Ι. Α. Η Θεωρία της Βασικής Γυμναστικής. Αθήνα: Τελέθριο.
4. Shellock FG, Prentice WE. «Warming-up and stretching for improved physical performance and prevention of sports-related injuries. » Sports Medicine 1985.
5. Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Warming_up.