Μια νέα τεχνική στη γυμναστική με ευεργετικά οφέλη και γρήγορα αποτελέσματα!

Ενδιαφέρεστε να χάσετε βάρος ή απλά να γυμναστείτε με όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα σε όσο πιο λίγο χρόνο γίνεται;

Πρόκειται για το «Retro-running», την άσκηση που καίει 6 φορές περισσότερες θερμίδες από το απλό τρέξιμο.

Είναι μια νέα τεχνική που μπορεί να σας βοηθήσει να προστατεύσετε την υγεία σας, ενώ παράλληλα θα χάσετε κιλά χωρίς να τα ξαναπάρετε. Είναι απλή και πολύ αποτελεσματική, με πολλά ευεργετικά οφέλη!

Περί τίνος πρόκειται;

Το retro-running, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να τρέχετε προς τα πίσω, συνιστά μια πολύ αποτελεσματική και έντονη μέθοδος προπόνησης. Μειώνει το ρίσκο του τραυματισμού στην πλάτη και τα πόδια και βοηθάει στην επίτευξη ενός ισχυρότερου και πιο ισορροπημένου κάτω μέρους του σώματος.

Γιατί είναι τόσο καλό στην απώλεια βάρους;

Όντας μια πλήρης καρδιαγγειακή άσκηση, όχι μόνο καίει πολλές θερμίδες, αλλά μπορεί να αποτελέσει από μόνη της μια πλήρη προπόνηση, αφού εξασκεί τις περισσότερες μυϊκές ομάδες και ειδικά τους τετρακεφάλους.

Για να έχετε μια ιδέα σχετικά με το μέγεθος της διαφοράς σε σχέση με άλλες ασκήσεις, αναλογιστείτε πως 100 βήματα ανάποδο περπάτημα είναι ισοδύναμα με 1.000 συμβατικά βήματα κανονικού περπατήματος.

Επίσης, ένας γύρος τρεξίματος σε ένα γήπεδο με κίνηση προς τα πίσω, ισοδυναμεί με έξι γύρους τρεξίματος προς τα εμπρός! Το συμπέρασμα; Αυτή η άσκηση καίει 6 φορές περισσότερες θερμίδες από το τρέξιμο προς τα εμπρός.

Έτσι ακολουθώντας ένα πρόγραμμα άσκησης με το «Retro-running», μπορείτε να κάψετε όσες θερμίδες θέλετε, ενώ παράλληλα εξοικονομείτε πολύτιμο χρόνο! Ακούγεται υπέροχο, έτσι δεν είναι;

Δείτε τα πλεονεκτήματα του να τρέχετε προς τα πίσω

Τονώνει τα πόδια και τους μυς σας

Το Retro-running ενδυναμώνει τους μυς χωρίς να ασκεί μεγάλη πίεση στα γόνατα. Επίσης βοηθάει να αναπτύξετε τους αντίθετους μυς από αυτούς που γυμνάζονται με το κανονικό τρέξιμο, δηλαδή κνήμες, γάμπες και τετρακέφαλους.

Αποτρέπει τους τραυματισμούς και επανορθώνει τα γόνατα σας

Όταν τρέχετε προς τα μπροστά, κάνετε συνεχόμενα επαναλήψεις της ίδιας κίνησης, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μια επικίνδυνη ανισορροπία και χρόνια προβλήματα στο γόνατο. Τρέχοντας προς τα πίσω μειώνετε την επιθετική επίδραση στα γόνατα και βελτιώνετε την ισορροπία μεταξύ αντίθετων μυϊκών ομάδων. Όχι μόνο μπορεί να αυξήσει την απόδοσή σας, αλλά μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο τραυματισμού.

Αναπτύσσει την περιφερειακή σας όραση και την ισορροπία

Το τρέξιμο προς τα πίσω αυξάνει την περιφερειακή σας όραση και ισορροπία, αφού δεν μπορείτε να δείτε τι είναι μπροστά σας, ενώ βοηθάει και στην ανάπτυξη άλλων αισθήσεων όπως η ακοή.

Είναι πολύ καλή για το μυαλό σας

Αλλάζοντας την ρουτίνα της προπόνησης σας και κινώντας τους μυς σας σε αντίθετη κατεύθυνση κάνετε το μυαλό σας να σκεφτεί και να αντιδράσει διαφορετικά.

Βελτιώνει τη στάση του σώματος

Όταν τρέχετε προς τα πίσω, κρατάτε ασυναίσθητα την πλάτη σας σε ευθεία στάση όσο κινήστε. Το Retro-running βοηθάει επίσης να απαλύνει τον πόνο που προκαλείται στην μέση από μια κυρτή στάση σώματος κατά το τρέξιμο προς τα εμπρός.

Δυναμώνει τους κοιλιακούς σας

Ίσια πλάτη και δυνατοί κοιλιακοί – όλα συσχετίζονται. Όταν τρέχετε σε μια πιο ίσια στάση, οι κοιλιακοί μυς σας δουλεύουν.

Γενικές συστάσεις

- Εάν σκέφτεστε να ξεκινήσετε το retro-running, συνίσταται να ξεκινήσετε από ένα γήπεδο για τρέξιμο ή μια διαδρομή που γνωρίζετε πάρα πολύ καλά. Οι λωρίδες θα σας καθοδηγήσουν.
- Εάν σκέφτεστε να κάνετε jogging στην άσφαλτο, το καλύτερο είναι μια διαδρομή με διαγραμμίσεις ή σημάδια στον δρόμο που φαίνονται καλά.
- Εάν δεν είστε και πολύ ενθουσιώδης με την ιδέα πως θα σας κοιτάνε περίεργα στον δρόμο ή απλά δεν έχετε την δυνατότητα να τρέξετε σε εξωτερικό χώρο, μπορείτε να το κάνετε σε έναν διάδρομο γυμναστικής.

  • Κατηγορία Running

Πόσο διαφορετικός είναι ο εγκέφαλος όσων τρέχουν;

Γνωρίζουμε ήδη ότι το τρέξιμο κάνει τους ανθρώπους πιο χαρούμενους, πιο υγιείς και τους βοηθά να ζήσουν περισσότερο, αλλά τώρα οι επιστήμονες βρήκαν ένα ακόμα θετικό του τρεξίματος. Μπορεί να μας κάνει πιο έξυπνους!

Ερευνητές στην Αμερική διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοι όσων τρέχουν έχουν την τάση να έχουν καλύτερες συνδέσεις σε σχέση με εκείνων που δεν τρέχουν.

Συνολικά, οι εγκέφαλοι των δρομέων αντοχής παρουσίαζαν καλύτερη σύνδεση με διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, όπως με τον μετωπιαίο λοβό, που είναι βασικός για την λήψη αποφάσεων και την οργάνωση.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν να κάνουν περαιτέρω έρευνα για να διαπιστώσουν αν οι συνδέσεις αυτές μεταφράζονται σε καλύτερη γνωστική λειτουργία.

Στο πλαίσιο της έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν μαγνητικές τομογραφίες δρομέων ανώμαλου δρόμου ηλικία 18 έως 25 ετών.

«Ένα από τα πράγματα που μας οδήγησαν σε αυτή την συνεργασία, είναι οι έρευνες που εδώ και 15 χρόνια, δείχνουν ότι η σωματική δραστηριότητα και η άσκηση μπορεί να έχουν θετικό αντίκτυπο στον εγκέφαλο, αλλά όλη αυτή η μελέτη έχει γίνει πάνω σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας», είπε ο David Raichlen, καθηγητής ανθρωπολογίας στο University of Arizona.

«Το ερώτημα του τι συμβαίνει στον εγκέφαλο σε νεαρότερες ηλικίες δεν έχει ερευνηθεί σε βάθος και είναι σημαντικό».

Προηγουμένως, ερευνητές είχαν διαπιστώσει ότι οι δραστηριότητες που απαιτούν λεπτές δεξιότητες, όπως το παίξιμο ενός μουσικού οργάνου ή να παίζει κανείς γκολφ μπορεί να αλλάξει την δομή του εγκεφάλου. Αυτή, όμως, είναι η πρώτη προσπάθεια να εκτιμηθεί μία πιο επαναληπτική άσκηση και οι ερευνητές θεωρούν ότι μπορεί να έχει την ίδια επίδραση.

«Αυτές οι δραστηριότητες που οι άνθρωποι θεωρούν επαναλαμβανόμενες περιέχουν πολλές πολύπλοκες γνωστικές λειτουργίες, όπως η οργάνωση και η λήψη αποφάσεων, που μπορεί να επηρεάζουν τον εγκέφαλο», λέει ο Raichlen.

Οι επιστήμονες θέλουν να εξετάσουν αν το τρέξιμο σε μικρή ηλικία μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ που επιδρούν στις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου.

Πηγή: Huffinghtonpost.co.uk

  • Κατηγορία Running

3 μυστικά που θα βάλουν φτερά στα πόδια σου!

Το τρέξιμο είναι σκληρό. Απαιτεί προσπάθεια. Συχνά οι άνθρωποι λένε ότι τρέχουν μερικές φορές τη βδομάδα, αλλά βαριούνται – φυσικό: το ένα πόδι εμπρός, το άλλο πίσω δεν είναι τρέξιμο. Αναμφίβολα, οι περισσότεροι τρέχουν ή περπατούν για να χάσουν βάρος, να γυμναστούν ή να μειώσουν τη χοληστερίνη τους. Κι αυτοί είναι σπουδαίοι λόγοι. Αλλά όσο το τρέξιμο γίνεται βαρετό ή επίπονο, καταντά μάταιο. Πολλές φορές και επικίνδυνο.

 

Για σένα που έχεις λόγους να τρέχεις μερικά χιλιόμετρα κάθε πρωί, ένα έχουμε να σου πούμε: Εκπαιδεύοντας το σώμα σου να τρέχει καλύτερα και γρηγορότερα, θα διαπιστώσεις ότι μέσα σε λίγες εβδομάδες η βαρεμάρα θα έχει παραχωρήσει τη θέση της στην πρόκληση: ταχύτεροι χρόνοι, περισσότερα χιλιόμετρα, καλύτερη υγεία, ωραίο σώμα. Εδώ είναι μερικά παραδείγματα, που θα σε βοηθήσουν να τρέχεις λίγο πιο «επαγγελματικά».

 

1. Κορδώσου

Διατηρώντας το κεφάλι ψηλά, τον κορμό ευθυτενή, και τη σπονδυλική στήλη ίσια ενώ τρέχεις, κερδίζεις δυο πράγματα: Πρώτον,αποκτάς την ιδανική στάση σώματος. Δεύτερον, επιτρέπεις υψηλότερη κίνηση των γονάτων και μεγαλύτερο διασκελισμό, γεγονός που θα κάνει το τρέξιμό σου ομαλότερο, λιγότερο ασταθές και, φυσικά, πιο γρήγορο.

 

Ωστόσο, είναι δύσκολο να αφομοιώσεις αυτή την τακτική χωρίς την κατάλληλη εξάσκηση.

 

Μια καλή προπόνηση είναι τα Α-skips, μικροί βηματισμοί, δηλαδή, με τα γόνατα ψηλά. Προσπάθησε να ταλαντεύεις να χέρα σου με κάθε βήμα καλύπτοντας μια απόσταση 15 μέτρων. Επανάλαβε τρεις φορές και κατόπιν διπλασίασε το χρόνο των διασκελισμών, για άλλες τρεις φορές. Οι ρυθμικές αναπηδήσεις σε κάθε διασκελισμό θα αποτυπωθούν στη «μνήμη» του μυϊκού σου συστήματος βοηθώντας να τρέχεις κάθε φορά γρηγορότερα.

 

 

2. Μη σφίγγεσαι

Ο λόγος που βλέπεις τα μάγουλα και τα σαγόνια των σπρίντερ να τρεμουλιάζουν σαν ζελέ στην αργή κίνηση της τηλεόρασης, είναι γιατί είναι εκπαιδευμένοι στη χαλάρωση κάθε εκατοστού του μυϊκού τους συστήματος. Το τρέξιμο είναι μια έντονη άσκηση και όταν το σώμα είναι σφιγμένο, μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό – από το τράβηγμα ενός μυός έως και πτώση από ανισορροπία στο διασκελισμό.

 

> Πριν ξεκινήσεις, θυμήσου να κάνεις ένα καλό ζέσταμα και μερικές βασικές διατάσεις όλου του σώματος.

 

> Την ώρα που τρέχεις, προσπάθησε να διατηρείς τους ώμους σου χαμηλά, τον αυχένα και το πρόσωπό σου ήρεμο. Και μην πιέζεις τα πόδια σου να ανεβάσουν ταχύτητα από τα πρώτα λεπτά. Διατηρώντας ένα μέτριο ρυθμό εκκίνησης θα καταφέρεις να τρέξεις γρηγορότερα από το μέσον της διαδρομής και μετά. Κυρίως, θα απομακρύνεις τον κίνδυνο να υποστείς κάποιο τράβηγμα.

 

3. Ό,τι δεν κινείται πεθαίνει

Αποκτώντας καλή ποιότητα μυϊκού ιστού, θα αναβαθμίσεις δραστικά το τρέξιμό σου, ενώ διασφαλίζεσαι από τραυματισμούς. Το τρέξιμο απαιτεί ομαλή και ευρεία κινητικότητα στις αρθρώσεις του ισχίου και του ώμου, καθώς και καλή ελαστικότητα του συνόλου του μυϊκού συστήματος. Γι’ αυτό είναι απαραίτητες μερικές ασκήσεις προθέρμανσης και μυϊκής ενδυνάμωσης:

 

> Ξεκίνα με ένα καλό ζέσταμα: ένα πεντάλεπτο τζόκινγκ θα αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματός σου, αιματώνοντας ικανοποιητικά τους μυς.

 

> Σχεδίασε στο γυμναστήριο ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης αυτών των μυών –και με αυτή τη σειρά: γλουτιαίοι, δικέφαλοι και τετρακέφαλοι ποδιών, γαστροκνήμιο, ώμοι, στήθος, πλάτη και χέρια.

 

Αν θέλεις να προπονηθείς χωρίς όργανα, εστίασε σε πλειομετρικές ασκήσεις όπως τα ημικαθίσματα και οι εκτινάξεις του σώματος, ανεβοκατέβασμα σκαλιού, πιέσεις και εκτάσεις με αλτήρες, push-ups, κοιλιακούς και ραχιαίους.

 

Μια τελευταία λέξη...

0,01% είναι οι πιθανότητες να φτάσεις κάποτε στα επίπεδα ενός σπρίντερ σαν τον Usain Bolt. Αλλά είναι βέβαιο κατά 99,9%, ότι με τις παραπάνω συμβουλές θα τρέχεις κάθε μέρα και καλύτερα. Και αυτό είναι το μυστικό που θα σε κάνει να παίρνεις τους δρόμους κάθε πρωί χωρίς να βαριέσαι, αυξάνοντας την ταχύτητα, τα χιλιόμετρα και την καλή κατάσταση της υγείας σου.

 

Πηγή: gr.askmen.com

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Running

Η στρατηγική για ασφαλές τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων

Το τρέξιμο βρίσκεται στην κορυφή των αερόβιων αθλημάτων, θεωρείται από τους πιο ασφαλείς τρόπους εκγύμνασης και τονώνει τους μυς όλου του σώματος. Το τρέξιμο δεν επιβαρύνει τους μυς και τα γόνατα και αυξάνει τις πιθανότητες να παραμείνεις fit ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. Είναι ιδανική αύξηση για αδυνάτισμα, γερά οστά και πνευματική διαύγεια σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι. Επιπλέον, μία νέα έρευνα έδειξε ότι μειώνει κατά 70% τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και διαβήτη.

 

Τι θα χρειαστείς: Αθλητικά παπούτσια ειδικά για τρέξιμο, που διευκολύνουν την κίνηση και απορροφούν τους κραδασμούς.

 

Ποια στρατηγική θα ακολουθήσεις:

 

• Τρέξιμο 3 φορές την εβδομάδα

Προσπάθησε για αρχή να τρέχεις όσο αντέχεις, κάνοντας διαλείμματα με περπάτημα. Σταμάτα το τρέξιμο πριν σου κοπεί η αναπνοή. Σιγά σιγά θα δεις να αυξάνονται οι αντοχές και η διάρκεια τρεξίματος. Μετά από 6 εβδομάδες θα μπορείς να τρέχεις άνετα 5 χιλιόμετρα.

 

• Cross-train 1 φορά την εβδομάδα

1 φορά την εβδομάδα ακολούθησε διαφορετικό τρόπο άθλησης όπως κολύμβηση, yoga, βόλεϊ για να ξεκουράσεις τους μυς και να αποφύγεις τη μονοτονία της ίδιας άσκησης.

 

• Περπάτημα 1 φορά την εβδομάδα

Το περπάτημα είναι ο εύκολος τρόπος για να ξεκουράσεις τους μυς και παράλληλα να αυξήσεις την κυκλοφορία του αίματος. Συνδύασε το παρέα με κάποιο φίλο, για να περάσει και πιο ευχάριστα η ώρα.

 

Πηγή: myfit.gr

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Running

Το όνομα του είναι Μπολτ, Γιουσέιν Μπολτ

Μια σπουδαία αναδρομή στην καριέρα του μεγάλου Γιουσέιν Μπολτ από το Σέργουντ της Τζαμάικα μέχρι την κορυφή.
 
O Γιουσέιν Μπολτ συνεχίζει να πηγαίνει κόντρα σε κάθε λογική και να αποδεικνύει ότι είναι ένα φαινόμενο του στίβου. Η επικράτηση του στον τελικό των 100μ. στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Πεκίνο δεν έμοιαζε ως το επικρατέστερο σενάριο με τον Γκάτλιν να είναι σε εξαιρετική κατάσταση.
 
Εκείνος, σε αντίθεση με όλες τις προβλέψεις κατάφερε να διατηρήσει τα σκήπτρα του προσθέτοντας ακόμα ένα χρυσό μετάλλιο στην πλούσια συλλογή του.
 
Έξι χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς αγώνες και εννιά χρυσά και δύο ασημένια σε Παγκόσμια πρωταθλήματα κοσμούν την τροπαιοθήκη του που θα την ζήλευαν πολλοί. Σύμφωνα με όλους τους ειδικούς του αθλήματος ο 29χρονος πια σπρίντερ αποτελεί ένα σπάνιο φαινόμενο.
 
Εμείς από την πλευρά μας θα προσπαθήσουμε να ξετυλήξουμε το κουβάρι της διαδρομής του από την Τζαμάικα μέχρι την κορυφή του κόσμου.
 
 
Να είναι καλά ο άνθρωπος....
Ο Μπολτ γεννήθηκε στο Σέργουντ της Τζαμάικα και από μικρός έδειξε ότι είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό.
 
Ξεκίνησε να ασχολείται αρχικά με το ποδόσφαιρο και το κρίκετ παίζοντας στους δρόμους μαζί με τον αδερφό του, Σαντίκι. Όταν πήγε στο Γυμνάσιο συνέχισε να ασχολείται με τα συγκεκριμένα αθλήματα μέχρι την ηλικά των 14 ετών.
 
Τότε ο προπονητής της ομάδας κρίκετ του σχολείου παρατήρησε την μεγάλη ταχύτητα του Μπολτ και του πρότεινε να ασχοληθεί με τον στίβο. Ο παλιός δρομέας Πάμπλο ΜακΝέιλ και ο Ντουέιν Τζάρετ ήταν εκείνοι που ανέλαβαν να τον προπονήσουν και κάπως έτσι ξεκίνησε τη μεγάλη καριέρα του....
 
 
Οι πρώτες λάμψεις...
Σε ηλικία 15 ετών ο Μπολτ άρχισε να δίνει τους πρώτους του αγώνες. Τα πρώτα μετάλλια και οι προσωπικές διακρίσεις σε τοπικό επίπεδο άρχισαν να έρχονται αμέσως.
 
Το 2001 συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Μπορεί να πήγε με τον τίτλο του φαβορί, αλλά δεν κατάφερε να περάσει ούτε στον τελικό.
 
Την επόμενη περίοδο συνέχισε να πρωταγωνιστεί στις τοπικές διοργανώσεις και του δόθηκε η ευκαιρία να εκπροσωπήσει την Τζαμάικα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων το οποίο έγινε στο Κινγκστον.
 
Εκεί ο Μπολτ επιβεβαίωσε τις προσδοκίες και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και έγινε ο νεαρότερος αθλητής που καταφέρνει κάτι τέτοιο. Ένα χρόνο αργότερα επανέλαβε τον θρίαμβό του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων αυτή τη φορά με τον Μάικλ Τζόνσον να μιλά με τα καλύτερα λόγια για εκείνον.
 
 
 
Η αποτυχία στην Αθήνα και η αλλαγή προπονητή
Κάπως έτσι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για τον Μπολτ ώστε να πρωταγωνιστήσει σε μια ολυμπιάδα.
 
Το 2004 ήρθε με την ομάδα της Τζαμάικα στην Αθήνα για του Ολυμπιακούς έχοντας μάλιστα υψηλές βλέψεις. Για μία ακόμα φορά όμως δεν τα κατάφερε. Ένας τραυματισμός του στέρησε έναν καλό χρόνο και αποκλείστηκε από τον πρώτο προκριματικό γύρο.
 
Τότε ήταν που ο Μπολτ θα καλούνταν να πάρει τις πιο σοβαρές αποφάσεις της καριέρας του. Παρά την αποτυχία του στους Ολυμπιακούς αρκετά Πανεπιστήμια από την Αμερική του πρόσφεραν υποτροφίες, ωστόσο εκείνος παρέμεινε στην Τζαμάικα.
 
Ένα χρόνο αργότερα συμφώνησε με τον Γκλεν Μιλς ο οποίος ανέλαβε να τον προπονεί. Για πολλούς τότε ο Μπολτ έπαψε να ασχολείται ερασιτεχνικά με τον στίβο και αποφάσισε να γίνει επαγγελματίας.
 
Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Ελσίνκι η τύχη γύρισε και πάλι την πλάτη της σε εκείνον. Παρά το γεγονός ότι προκρίθηκε στον πρώτο γύρο στη συνέχεια τραυματίστηκε και αποκλείστηκε από τη συνέχεια.
 
 
Η Ελλάδα που τον σημάδεψε.... 
Μπορεί η πρώτη του επίσκεψη στη χώρα μας να μην του έμεινε με τις καλύτερες αναμνήσεις, ωστόσο οι επόμενες ήταν σαφέστατα καλύτερες.
 
Το 2006 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της IAAF που έγινε στο ΟΑΚΑ ο Μπολτ ανέβηκε για πρώτη φορά στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στην κατηγορία των ανδρών τερματίζοντας με χρόνο 19.96 στα 200μ.
 
Τότε άρχισε να σκέφτεται τη συμμετοχή του στα 100μ. Κατι με το οποίο διαφωνούσε ο προπονητής του. Οι δύο τους αποφάσισαν να δηλώσουν συμμετοχή στα 23α Βαρδινογιάννεια. Έτσι, στο Ρέθυμνο ο Μπολτ έτρεξε για πρώτη φορά σε επίπεδο ανδρών στα 100μ και με χρόνο 10.03 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.
 
 
Άστραψε όταν έπρεπε
Κάπου εκεί ξεκινούν και οι αστραπές που έκαναν τα μετάλλια να τρέχουν προς... Τζαμάικα. Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Οσάκα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. και βοήθησε ώστε να σπάσει η χώρα του το εθνικό ρεκόρ στα 4Χ100.
 
Σύμφωνα με όσους τον γνωρίζουν έκτοτε ο Μπολτ αποφάσισε να πάρει ακόμα πιο σοβαρά αυτό που έκανε και τα αποτελέσματα ήταν τρομακτικά. Στην πέμπτη κούρσα της ζωής του στα 100 μέτρα ο Μπολτ κάνει παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 9.72.
 
 
Μετά από αυτό το ρεκόρ αφοσιώθηκε στα 200 μέτρα όπου και εκεί φρόντισε να σπάσει το εθνικό ρεκόρ της χώρας του και έστειλε τα μηνύματα του ενόψει Πεκίνο. Εκεί πέρασε περπατώντας στα προκριματικά των 100μ. και στον τελικό παρότι και πάλι περπάτησε έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ με 9.69.
 
Στα 200μ. έκανε και εκεί νέο παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 19.30 παρά το γεγονός ότι είχε κόντρα άνεμο για να κλείσει ο θρίαμβος του με τη σκυταλοδρομία 4Χ100.
 
 
Τα χρόνια της κυριαρχίας
Έκτοτε ακολούθησαν τα χρόνια της κυριαρχίας του τα οποία συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Το Παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα έχει κατέβει στο 9.58 από το Παγκόσμιο του Βερολίνου το 2009. Το ίδιο και αυτό στα 200 μέτρα όπου στην ίδια διοργάνωση ο Μπολτ σταμάτησε τα χρονόμετρα στα 19.19.
 
Με εξαίρεση τον αποκλεισμό του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011 λόγω άκυρης εκκίνησης όπου αλλού έχει κατέβει να αγωνιστεί το χρυσό μετάλλιο τον περίμενε στον τερματισμό.
Χαρακτηριστικά είναι τα κατορθώματά του στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το καλοκαίρι του 2012. Εκείνος που έμοιαζε ικανός να τον απειλήσει ήταν ο συμπατριώτης, Γιόχαν Μπλέικ. Οι δυο τους είχαν δύο μονομαχίες τόσο στα 100μ. όσο και στα 200μ.
 
Ο νικητής ωστόσο ήταν και πάλι ο Μπολτ. Η "αστραπή" έλαμψε και στο Λονδίνο αφού με 9.63 στα 100μ. και με 19.32 στα 200μ. κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.
 
Η κυριαρχία του επιβεβαιώθηκε και στη σκυταλοδρομία 4Χ100 όπου μαζί με τον Μπλέικ οδήγησαν την Τζαμάικα στην κορυφή.
 
 
Η διπλή αστραπή στη Μόσχα
Η επόμενη χρονιά είχε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Μόσχα. Εκεί ο Μπολτ απέδειξε πως είναι ο απόλυτος σταρ και κυρίαρχος του στίβου. Για μία ακόμα φορά πέτυχε το νταμπλ στα 100 και στα 200 δίχως να αντιμετωπίσει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ανάλογη ήταν και η εικόνα στα 4Χ100 που οδήγησε την Τζαμάικα σε μία ακόμα νίκη επί των Αμερικανών στη μεγάλη μάχη που είχαν.
 
Εκείνο όμως που θυμούνται πολλοί είναι η φωτογραφία που βρίσκεται λίγο πιο πάνω. Ο "αστραπή" από την Τζαμάικα μόλις έχει περάσει τη γραμμή του τερματισμού την ώρα που μία άλλη πέφτει στον ουρανό της Μόσχας. Ο φωτογραφικός φακός αποθανάτισε το συγκεκριμένο στιγμιότυπο και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
 
 
Η απάντηση στην αμφισβήτηση
Οι κούρσες του τα τελευταία χρόνια είναι λίγες και μετρημένες. Φέτος όλοι περίμεναν να τον δουν στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Πεκίνο. Οι τραυματισμοί τον άφησαν πίσω, οι συμμετοχές του ήταν ελάχιστες και η αμφισβήτηση δεν άργησε να έρθει.
 
Όλοι έβλεπαν στο πρόσωπο του Τζάστιν Γκάτλιν τον άνθρωπο που θα μπορούσε να του πάρει τον θρόνο. Όχι άδικα άλλωστε, αφού ο Αμερικανός ήταν σε όλη τη χρονιά σε μαγική κατάσταση. Ο ίδιος έφτασε στο σημείο να προκαλέσει ουσιαστικά τον Μπολτ με φόντο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
 
Ο Τζαμαϊκανός δεν έπειθε πως θα μπορούσε να τον αντιμετωπίσει, αλλά όλα αυτά ήταν μέχρι τον τελικό. Εκεί σε μια μεγάλη μάχη νικητής ήταν και πάλι ο Μπολτ, αφού παρά την κακή του εκκίνηση ο σπουδαίος σπρίντερ κατάφερε να αποδείξει πως όσο είναι καλά κανείς δεν μπορεί να τον κερδίσει.
 
Ο Μπολτ πλέον είναι ο απόλυτος ήρωας του στίβου και κανένας δεν μοιάζει ικανός να τον σταματήσει.
 
 
BONUS: Η επιστημονική εξήγηση του φαινομένου....
Οι επιστήμονες πάντως προσπάθησαν να δώσουν μια εξήγηση. Μπορεί το σώμα του να μην είναι το συνηθισμένο για έναν σπρίντερ, η αστείρευτη δύναμη  του όμως τον κάνει να ξεχωρίζει.
 
Οι δρομείς με τα σωματικά του προσόντα υπερτερούν συνήθως στο μεσαίο κομμάτι της διαδρομής όπου εκμεταλλεύονται τον μεγάλο διασκελισμό τους. Αυτό που κάνει τον Μπολτ να ξεχωρίζει είναι πως έχει την δύναμη να διατηρήσει αυτόν τον ρυθμό μέχρι το τέλος.
 
Σύμφωνα με τους επιστήμονες που έχουν κληθεί να αναλύσουν το φαινόμενο “Μπολτ” αυτό οφείλεται στην απίστευτη ισορροπία που έχει το σώμα του.
 

 

 

 

 

Πηγή: sport24.gr

 

{fcomments}

  • Κατηγορία News

Πώς είναι να τρέχεις 135 μίλια σε 32 ώρες

Σε ανώμαλο δρόμο στο Caminho De Fe στη Βραζιλία. Δείτε το VIDEO

 

 

 

 

 

 

 

{module[340]}

  • Κατηγορία Running

Υπάρχει ο ιδανικός ρυθμός τρεξίματος και ο καθένας έχει το δικό του

Αν το σώμα σας, όταν τρέχετε, σας λέει ότι πάτε πολύ αργά ή πολύ γρήγορα, πιθανότατα έχει δίκιο. Μια νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ιδανικό ρυθμό με τον οποίο μπορεί να τρέξει τη μεγαλύτερη απόσταση με τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια. Είναι ο ρυθμός όπου επιτυγχάνεται η τέλεια αρμονία ανάμεσα στην ταχύτητα και την αίσθηση σωματικής άνεσης, όπου τα πόδια χαλαρώνουν και ο δρομέας νοιώθει ότι μπορεί να συνεχίσει να τρέχει έτσι για πάντα.



Η έρευνα, που έγινε από την καθηγήτρια Κάρεν Στόιντελ του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, και την Κάρα Γουόλ-Σέφλερ του πανεπιστημίου Σιάτλ Πασίφικ των ΗΠΑ, δημοσιεύτηκε στο "Journal of Human Evolution" (Περιοδικό της Ανθρώπινης Εξέλιξης), σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Science Daily και Live Science. 



H νέα μελέτη καταρρίπτει την μακρόχρονη άποψη ότι το τρέξιμο έχει το ίδιο μεταβολικό κόστος ανά μονάδα του χρόνου, ανεξάρτητα της ταχύτητας του δρομέα, με άλλα λόγια ότι η απαιτούμενη ενέργεια για τη διάνυση μιας δεδομένης απόστασης είναι ίδια άσχετα αν κανείς τρέχει πολύ ή κάνει τζόκινγκ. Η έρευνα απέδειξε ότι υπάρχει τελικά ένας τέλειος ρυθμός τρεξίματος από μεταβολική σκοπιά, που επιτρέπει την μικρότερη δυνατή κατανάλωση οξυγόνου και ενέργειας, και αυτός ο ρυθμός είναι ξεχωριστός για κάθε άτομο.



 Κατά μέσο όρο, σύμφωνα με τις ερευνήτριες, η μέση ιδανική ταχύτητα είναι 13,3 χιλιόμετρα ανά ώρα για τους άνδρες και 10,4 χλμ. την ώρα για τις γυναίκες. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα αποδίδεται κυρίως στη διαφορά του μεγέθους του σώματος και του μήκους των ποδιών, γεγονός που επηρεάζει τη "μηχανική" του τρεξίματος. 



Γενικά, οι πιο μεγαλόσωμοι και πιο ψηλοί δρομείς έχουν μεγαλύτερες ιδανικές ταχύτητες. Οι πιο αργές ταχύτητες (γύρω στα 7 χλμ. την ώρα), δηλαδή κάτι ανάμεσα σε περπάτημα και τζόκινγκ, είναι οι λιγότερο αποδοτικές και "φυσικές" από μεταβολική άποψη, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία. 



Το ανθρώπινο περπάτημα έχει ήδη αποδειχτεί ότι διαθέτει το δικό του ιδανικό ρυθμό. Η νέα έρευνα μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του ερωτήματος αν ήταν το βάδισμα ή το τρέξιμο πιο σημαντικό για την εξέλιξη της σωματικής μορφής του γένους Homo. 




Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ)


ygeiaonline.gr

 

 

 

=

{fcomments}

  • Κατηγορία Running

Αντίστροφο Φορμάρισμα (για Μαραθώνιο και όχι μόνο)

κανένας αθλητής δεν μπορεί να είναι όλο το χρόνο σε κατάσταση υψηλής απόδοσης, γιατί έτσι βρίσκεται στην οριακή περιοχή  της ατομικής του δεκτικότητας επιβάρυνσης. Στην κατάσταση αυτή είναι εύκολο η αναβολική διαδικασία να μετατραπεί σε καταβολική. Για βιολογικούς επομένους λόγους είναι αναγκαία η αλλαγή της δυναμικής και των περιεχομένων της προπονητικής επιβάρυνσης κατά την διάρκεια ενός προπονητικού προγράμματος. Αυτός είναι ο λόγος που σχεδιάζουμε την προπόνηση. Ένα προπονητικό πρόγραμμα συνήθως αποτελείτε από τρείς περιόδους:
 

  • την περίοδο προετοιμασίας (pre-season)
  • την αγωνιστική περίοδο (in-season)
  • και την μεταβατική περίοδο ή περίοδο αποκατάστασης (off-season)

 

Ο διαχωρισμός αυτός ονομάζεται περιοδισμός (periodisation). Η εφαρμογή του περιοδισμού, δεν περιορίζεται μόνο σε επίπεδο πρωταθλητισμού, όπως λανθασμένα πολλοί πιστεύουν, αλλά και σε ελεύθερα ασκούμενους και προγράμματα αποκατάστασης.




 

      Έτσι λοιπόν μετά την αγωνιστική περίοδο, το φορμάρισμα και τον Μαραθώνιο δρόμο εισέρχεστε σε ένα καινούριο κύκλο που ονομάζεται μεταβατική περίοδος ή περίοδος αποκατάστασης ή «αντίστροφο φορμάρισμα»! Ανεξάρτητα από την ονομασία που θα δώσετε στην περίοδο αυτή σκοπός της είναι ένας: H πρόσκαιρη πτώση της φόρμας με σκοπό την επανάκαμψη της λειτουργικής ικανότητας του οργανισμού μετά από την αγωνιστική περίοδο και τον αγώνα.
 

    Η διάρκεια της εξαρτάται από την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου και κυμαίνεται από 4-8 εβδομάδες. Υπάρχει ένας «άγραφος» κανόνας που λέει πως η περίοδος αυτή διαρκεί το διπλάσιο από όσο διαρκεί το φορμάρισμα.

Στόχοι αυτής της περιόδου είναι:
 

  • πλήρης αποκατάσταση του οργανισμού
  • αποκατάσταση από τραυματισμούς
  • μυϊκή ενδυνάμωση (κυρίως μέσο μυϊκής υπερτροφίας)
  • βελτίωση της ευκαμψίας
  • αποφυγή αύξησης του σωματικού βάρους /διατήρηση βάρους
  • σταδιακή βελτίωση της αερόβιας ικανότητας (χαμηλές εντάσεις)
  • διακοπή της μονοτονίας μέσω εναλλακτικών μορφών άσκησης
  • Προετοιμασία του οργανισμού για την εισαγωγή στην περίοδο προετοιμασίας


Τι σημαίνει αυτό για κάποιον που μόλις τερμάτισε στο Μαραθώνιό?
 

          Αν κατορθώσετε να τερματίσετε σε ένα μαραθώνιο, θα κερδίσετε αρκετά πράγματα: ένα μετάλλιο, αυξημένο καρδιακό σθένος, ηθική ικανοποίηση και φουσκάλες μεγάλες σαν την Αυστραλία! Παρά το σεβασμό που τρέφουμε για τους μαραθωνοδρόμους και το θαυμασμό μας για το πάθος, την αφοσίωση και  το αθλητικό πνεύμα τους, δεν μπορούμε να επιδοκιμάσουμε την προπόνηση που χρειάζεται για να ολοκληρώσει κανείς μια κούρσα 42 χιλιομέτρων.
 

Το τρέξιμο παρόλο που είναι μια εξαιρετική μορφή άσκησης και συμβάλλει στην διατήρηση της καλής υγείας  του καρδιαγγειακού συστήματος, καθώς δυναμώνει την καρδιά και διατηρεί τη νεότητα των αρτηριών σας, δεν βοηθά τα οστά σας. Το πρόβλημα με το τρέξιμο είναι πως «ξεσκίζει» τα οστά και τις αρθρώσεις σας, όπως ένα λιοντάρι ξεσκίσει ένα κουβά ωμό κρέας. Το συνεχές σφυροκόπημα που αναγκάζονται να υποστούν οι αρθρώσεις σε κάθε σας βήμα αυξάνει τις  πιθανότητες να παρουσιάσετε κάποια στιγμή πρόβλημα στις αρθρώσεις και οστεοαρθρίτιδα. Και από τη στιγμή που θα έχετε συμπληρώσει περισσότερα από 30 χιλιόμετρα, είναι πολύ πιθανό να αρχίσετε να καταναλώνετε τις πρωτεΐνες των ίδιων σας των μυών για να τραβήξετε την απαιτούμενη ενέργεια.


 



  

 
   Σίγουρα, θα ήταν υπέροχο να σας δούμε να διασχίζετε την γραμμή του τερματισμού, όμως παράλληλα θα θέλαμε να σας δούμε να ζείτε όλη σας τη ζωή στην καλύτερη φυσική κατάσταση. Για να ζήσετε πολλά χρόνια χωρίς να γεράσετε και η «αθλητική σας ζωή» να έχει μεγαλύτερη διάρκεια, πρέπει να παραμείνετε σωματικά ενεργοί. Όμως η υπερβολική άσκηση μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία της γήρανσης, αντί να την επιβραδύνει και να επιφέρει τραυματισμούς.
 

Τι μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε αυτές τις άσχημες συνέπειες?
 

Θα πρέπει να δώσετε στο σώμα σας την δυνατότητα να αναρρώσει και να αποκαταστήσει τις βλάβες. Για να παρατείνετε την αθλητική σας ζωή πρέπει να προστατέψετε τις αρθρώσεις σας δίνοντας τους χρόνο αποκατάστασης από τα ρήγματα που τους προκαλούν οι κραδασμοί σε κάθε σας διασκελισμό.
 

 Οι πρώτες  εβδομάδες μετά τον μαραθώνιο είναι οι πολύ σημαντικές. Η ένταση και η ποσότητα θα πρέπει να κρατηθούν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Αυτό φυσικά εξαρτάται και από την ένταση με την οποία θα τρέξετε τον μαραθώνιο.  Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Dean Karnazes έτρεξε 50 μαραθώνιους σε 50 ημέρες. Αλλά η ένταση που έτρεχε αυτούς τους μαραθώνιους ήταν τόσο χαμηλή που του επέτρεπε την γρήγορη αποκατάσταση. Όσοι έχουν τρέξει ένα μαραθώνιο  σε υψηλή ένταση που να οδήγησε στην εξάντληση των ενεργειακών τους αποθεμάτων γνωρίζουν πως είναι σχεδόν αδύνατον όχι απλός να επαναλάβουν το ίδιο την επόμενη ημέρα αλλά σε μερικές περιπτώσεις και να περπατήσουν!



 

Συμβουλές αμέσως μετά το μαραθώνιο
 

Η μεταβατική περίοδος και οι ενέργειες που πρέπει να κάνετε για την γρηγορότερη αποκατάσταση σας  ξεκινάει με το που περάσετε την γραμμή του τερματισμού:

 

  • Μην σταματήσετε αφού τερματίσετε (πρώτα ο θεός!). Αν σταματήσετε απότομα, επειδή τα πόδια σας αντλούσαν μεγάλες ποσότητες  αίματος  κατά την διάρκεια του αγώνα μπορεί να προκληθεί  ξαφνική πτώση στην αρτηριακή πίεση και ενδεχομένως λιποθυμία ή ναυτία. Περπατήστε για 5-10 λεπτά για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να επανέλθει στην κατάσταση  ηρεμίας.
  • Η πρόσληψη νερού ή διαλύματος υδατανθράκων με ηλεκτρολύτες  και  η λήψη τροφής  θα βοηθήσει στην καλύτερη αποκατάσταση. Η πρόσληψη υδατανθράκων στις 2 πρώτες ώρες έχει αποδειχθεί ερευνητικά πως συμβάλει στην γρηγορότερη αναπλήρωση του μυϊκού γλυκογόνου.
  • Αποφύγετε τις διατάσεις. Στους κουρασμένους μύες μπορεί να προκληθεί κράμπα ή τραυματισμός (μυοτατικό ανακλαστικό)
  • Κάντε ένα μπάνιο και ρίξτε στα πόδια σας παγωμένο νερό για 3-4 λεπτά. Μετά για 1΄λεπτό χλιαρό/ζεστό  νερό και ξανά 3-4΄λεπτά κρύο. Επαναλάβετε.
  • Ξαπλώστε και βάλτε τα πόδια σας σε ανάρροπη θέση και ξεκουραστείτε.


Εβδομάδα 1η

 Την πρώτη εβδομάδα μετά το μαραθώνιο θα σας συνιστούσα να αφήσετε το σώμα σας να ξεκουραστείτε πλήρως και να να αποφύγετε το τρέξιμο.  Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα «βγάλετε ρίζες» στον καναπέ! Θα πρέπει να αποφύγετε το τρέξιμο όχι όμως και κάθε είδους σωματική δραστηριότητα. Υπάρχουν πολλές επιλογές για να αντικαταστήσετε το τρέξιμο με άλλες μορφές άσκησης στις οποίες οι αρθρώσεις δεν απορροφούν τις δονήσεις και το τράνταγμα του σώματος σε κάθε σας βήμα . Η καλύτερη γυμναστική στην οποία μπορείτε να επιδοθείτε μετά τον μαραθώνιο δρόμο είναι το κολύμπι, η ποδηλασία , η άσκηση με ελλειπτικό μηχάνημα κτλ. Οι δραστηριότητες αυτές  θα πρέπει να γίνονται σε χαμηλές εντάσεις με στόχο την αποκατάσταση και όχι την βελτίωση.
 

Εβδομάδα 2η

 Είναι γνωστό πως η προπόνηση αντοχής  προκαλεί εθισμό και είναι το καλύτερο φάρμακο για την κακή διάθεση (Μερικοί το αποκαλούν κατάθλιψη!) Πολλοί άνθρωποι εθίζονται στο τρέξιμο γιατί τους κάνει να νιώθουν καλά (ειδικά μετά το 3ο μνημόνιο!). Έχω συναντήσει δρομείς που προτιμούν να κάνουν εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς παρά να μειώσουν το τρέξιμο! Το πάθος ενός αθλητή είναι αξιοθαύμαστο και η αφοσίωση του δεν μπορεί παρά να μας εντυπωσιάζει.  Ωστόσο βλέπουμε και τι συμβαίνει στους ανθρώπους που καταπονούν συνεχώς το σώμα τους. Σχεδόν πάντα η καταπόνηση αυτή οδηγεί σε τραυματισμό και «αναγκαστική» αποχή από το τρέξιμο. Την εβδομάδα αυτή συνεχίστε με εναλλακτικές μορφές άσκησης και προσθέστε 2-3 ημέρες πολύ χαμηλής έντασης τρέξιμο (και μικρής διάρκειας 20΄-40΄) ακόμη και αν νιώθετε καλά.
 

Εβδομάδα 3η  έως περίοδο προετοιμασίας.
 

Από την εβδομάδα αυτή μπορείτε να αρχίσετε να αυξάνετε σταδιακά το τρέξιμο σας όχι όμως και την ένταση. Η επιβάρυνση της προπόνησης θα πρέπει να αυξάνετε μέσα από την ποσότητα (χιλιόμετρα/εβδομάδα) και όχι την ένταση. Τώρα είναι η καλύτερη περίοδος να ρίξετε το βάρος στην μυϊκή σας ενδυνάμωση. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα και εξωτερικά βάρη ή όργανα γυμναστηρίου.  Μπορεί να γίνει και με ασκήσεις όπου το βάρος του σώματος λειτουργεί ως αντίσταση πχ ημικαθίσματα. Η  μυϊκή ενδυνάμωση δυναμώνει τους μύες σας  αλλά παράλληλα ωφελεί τα οστά και τις αρθρώσεις σας, αναπλάθοντας την δομή των οστών σας και φτιάχνοντας ένα σκελετικό υποστηρικτικό σύστημα με δυνατότερους μύες.  

 

Γενικές οδηγίες για τις 2 πρώτες εβδομάδες

  • Περπάτημα:                        30 λεπτά κάθε ημέρα (ή άλλη σωματική δραστηριότητα γενικής φύσεως, όπως κολύμπι, αν δεν μπορείτε να περπατήσετε)

 

  • Τρέξιμο – Ποδήλατο:        Την πρώτη εβδομάδα προτιμήστε ποδήλατο. 2 – 4 φορές/εβδομάδα για 20΄-40΄λεπτά χαμηλής έντασης (ως αποκατάσταση)

 

  • Άσκηση με αντιστάσεις:   2 -3 φορές την εβδομάδα από 6-10 ασκήσεις. Την πρώτη εβδομάδα αποφύγετε ασκήσεις για τα πόδια.

 

  • Διατάσεις (stretching):     Κάθε μέρα. Οι μύες του σώματος μας, ιδιαίτερα των ισχίων, των οπίσθιων μηριαίων και της σπονδυλικής στήλης χρειάζονται                   

                                                             περισσότερες ασκήσεις ελαστικότητας γιατί βραχύνονται (μαζεύουν) από την άσκηση. Μια μείωση της ελαστικότητας τους μπορεί να  

                                                             δημιουργήσει προβλήματα στην καλή στάση του σώματος και να οδηγήσει σε τραυματισμούς.

 

Ενδεικτικό* πρόγραμμα με βάση τις παραπάνω οδηγίες




 

(*Σημαντική σημείωση: Μπορεί να μην ανταποκρίνεται ή να απέχει πολύ από τις δικές σας ανάγκες και ικανότητες!)

 

Σταδιακά και με υπομονή θα πρέπει να είστε αρκετά προσεκτικοί ώστε να επανέλθετε ομαλά στο προπονητικό σας πρόγραμμα και να θέσετε εκ νέου τους καινούριους δρομικούς σας στόχους με ασφάλεια!

 
 

Ο Γιώργος Χατζηγιάννης είναι αθλητής και προπονητής.

Περισσότερα για τις προπονητικές υπηρεσίες που προσφέρει εδώ: www.endurancescience.gr

πηγή: www.runningnews.gr

 

  • Κατηγορία Running